Θυμάστε εκείνη την εξαγγελία του πρωθυπουργού από τη Γλυφάδα τον περασμένο Ιούλιο για τη δημιουργία ενός παράκτιου, αστικού ποδηλατόδρομου και πεζόδρομου μήκους 22 χιλιομέτρων που θα ξεκινάει από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στα όρια Πειραιά και Νέου Φαλήρου μέχρι τη Βούλα; Το σχέδιο φαίνεται ότι προχωράει παρά τα αναμενόμενα γραφειοκρατικά προσκόμματα με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2025, ενώ ένα πρώτο του τμήμα υλοποιείται από τον Δήμο Γλυφάδας και θα παραδοθεί στους πολίτες μέσα στη χρονιά.
Ο ποδηλατόδρομος θα διασχίζει το αστικό τμήμα της Αθηναϊκής Ριβιέρας ενοποιώντας και καθιστώντας προσβάσιμο τον πιο πολύτιμο φυσικό πόρο της νότιας Αθήνας που μέχρι και σήμερα παραμένει κατακερματισμένο και απρόσιτο κατά τμήματα. Ο λόγος που δεν μπορούμε να χαρούμε τη θάλασσά μας οφείλεται συνήθως στην έφεσή μας στην αυθαιρεσία αλλά και σε μια παρωχημένη αντίληψη τουριστικής ανάπτυξης που κατέστρεψε μοναδικά τοπία σε όλη τη Μεσόγειο τις δεκαετίες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η προσέγγιση επέτρεψε την ανέγερση μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων κυριολεκτικά «πάνω στο κύμα» και την άτυπη «ιδιωτικοποίηση» του αιγιαλού. Ευτυχώς αυτό αλλάζει αν κοιτάξουμε γύρω μας.
Και η Αθήνα έχει τώρα την ευκαιρία που υλοποιούνται μεγάλες επενδύσεις κατά μήκος της ακτογραμμής της να προσφέρει ένα διαφορετικό παράδειγμα. Η μητροπολιτική ανάπλαση του Ελληνικού είναι η πλέον εμβληματική και όσα δρομολογούνται εκεί θα έχουν σημασία για το σύνολο του παραλιακού μετώπου. Υπάρχει παλαιότερη δέσμευση για ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές του Ελληνικού και του Αγίου Κοσμά, αλλά καθώς είναι πιθανό να προκύψουν τροποποιήσεις στο αρχικό σχέδιο (και λόγω της αυξημένης ζήτησης για τις ιδιωτικές κατοικίες) αναδύεται εύλογα το ερώτημα: θα μπορούμε να κολυμπάμε και να κάνουμε τη βόλτα μας εκεί όπου θα κατασκευαστούν κατοικίες που θα κοστίζουν εκατομμύρια στους ιδιοκτήτες τους; Επίσης, πριν από λίγες μέρες, διευκρινίστηκε ότι η είσοδος στην πλαζ στο Ελληνικό θα απαιτεί «ένα μικρό αντίτιμο».
Εχουμε, λοιπόν, μπροστά μας μια ευκαιρία κι έναν κίνδυνο: η ευκαιρία είναι να γυρίσουμε την πλάτη μας στο παρελθόν και σε κακές πρακτικές. Ας δούμε τι κάνει η πολιτεία της Καλιφόρνιας για να υπερασπιστεί το δικαίωμα των πολιτών της να έχουν πρόσβαση σε παραλίες που γειτνιάζουν με βίλες «πλούσιων και διάσημων». Ο κίνδυνος είναι προφανής: να γίνουμε μάρτυρες ενός θεαματικού πισωγυρίσματος τη στιγμή που όλα γύρω μας αλλάζουν.
