Ξεκινάς με τη διαπίστωση ότι έχεις πρόβλημα. Ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας και αντιμετώπισης καταστροφών απαιτεί άμεσο εκσυγχρονισμό, ώστε να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις νέες απειλές, στα δεδομένα που προκύπτουν από την κλιματική κρίση και όχι μόνον. Φτιάχνεις ένα ξεχωριστό υπουργείο για να στείλεις το μήνυμα ότι προτεραιοποιείς την αναβάθμιση του μηχανισμού πολιτικής προστασίας, που έχει χαρακτήρα επείγοντος, αφού τα ακραία φαινόμενα και οι κρίσεις επαναλαμβάνονται με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα, με όλο και μεγαλύτερη ένταση. Αποφασίζεις να αξιοποιήσεις όλες τις διαθέσιμες πηγές χρηματοδότησης από τα πάσης φύσεως προγράμματα της Ε.Ε., να εκμεταλλευθείς τη συγκυρία που θέλει τις Βρυξέλλες να δίνουν επίσης προτεραιότητα στην αναβάθμιση και επικαιροποίηση των μηχανισμών αντιμετώπισης κρίσεων και καταστροφών.
Ετσι, επιστρατεύεις έναν άνθρωπο που, καθώς έχει συμμετάσχει στην οικοδόμηση του ευρωπαϊκού συστήματος διαχείρισης κρίσεων και πολιτικής προστασίας, ξέρει ποιες πόρτες να χτυπήσει, ποια εργαλεία μπορεί να αξιοποιήσει, ποιες είναι οι πηγές αναζήτησης χρηματοδότησης. Και ενώ, θεωρητικά, όλα θα έπρεπε να τρέχουν, το εγχείρημα σπάει τα μούτρα του στον τοίχο της μοναδικής ίσως αμετακίνητης βεβαιότητας στη χώρα μας: της εδραιωμένης γραφειοκρατίας.
«Κάναμε μεγάλη προσπάθεια, κερδίσαμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ένα πλαίσιο για να επιταχύνουμε τις διαδικασίες και κολλάμε στη γραφειοκρατία των Αθηνών… Ξεκινάμε να κάνουμε κάτι και βρίσκουμε συνεχώς τοίχο μπροστά μας». Ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Χρήστος Στυλιανίδης, ενημέρωσε προχθές την ειδική μόνιμη επιτροπή περιφερειών της Βουλής για τις πολιτικές και τις δράσεις αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών. Και όσα είπε προκαλούν απογοήτευση, ιδιαίτερα με δεδομένες την πολυετή κρίση που βίωσε η χώρα και την επαναλαμβανόμενη διαπίστωση πως, αν δεν ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις της γραφειοκρατίας, δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική φυγή προς τα εμπρός. Ετσι, μεταξύ άλλων, για τις διαδικασίες έγκρισης συμβάσεων, ο κ. Στυλιανίδης ανέφερε: «Δεν θα πάμε σε απευθείας αναθέσεις, πρέπει όμως να επιταχυνθούν οι διαδικασίες. Θεσμοθετημένα όργανα που έπρεπε να λειτουργούν για την επιτάχυνση των διαδικασιών, κατέληξαν να λειτουργούν ως οιονεί δικαστικά σώματα, προκαλώντας καθυστερήσεις».
Για τη χωροθέτηση των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Κέντρων Πολιτικής Προστασίας: «Ενώ έχουν βρεθεί οι χώροι, δημιουργούνται προβλήματα λόγω έλλειψης κτηματολογίου. Είναι απίστευτο για μένα, το ομολογώ». Για την προμήθεια νέων ραντάρ για την ΕΜΥ: «Τρέχουμε πόσες ημέρες και δεν μπορούμε να προχωρήσουμε, γιατί οι διαδικασίες είναι τόσο χρονοβόρες».
Η αξία των διαπιστώσεων του κ. Στυλιανίδη δεν είναι αμελητέα. Κυρίως, διότι έχει την εμπειρία από τη λειτουργία και άλλων μηχανισμών διοίκησης, στο πλαίσιο των οποίων έχει εργαστεί στο παρελθόν. Οπως ο ίδιος τόνισε, αναφερόμενος στις γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, «είναι ένα πράγμα που πιστεύω ότι δεν βασανίζει μόνο το υπουργείο (σ.σ. Κλιματικής Κρίσης), αλλά και τα άλλα υπουργεία». Καθώς δεν είναι πολύ συχνά τα ξεσπάσματα υπουργών για τη γραφειοκρατία, στα άλλα υπουργεία υπερισχύει, ίσως, ο συμβιβασμός με το «τέρας» που δεν αλλάζει ή ακόμη και η πελατειακή λογική των μη συγκρούσεων.