Την ώρα που η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη προκαλώντας εκατόμβες θυμάτων και η ανθρωπότητα κρατάει την ανάσα της για το τι χειρότερο μας περιμένει, ορισμένοι στα καθ’ ημάς επιμένουν να σκέφτονται με όρους μικροπολιτικής. Το χειρότερο είναι ότι δεν διστάζουν να διατυπώνουν εισηγήσεις που στο μυαλό τους εξυπηρετούν δήθεν τη χώρα, αλλά στην πραγματικότητα απλώς υποκρύπτουν την προσωπική τους αγωνία για τις πολιτικές εξελίξεις. Ο λόγος για όλους εκείνους που θεωρούν ότι εν μέσω αυτής της καταιγίδας είναι ευκαιρία να πάμε σε εθνικές εκλογές πριν από το καλοκαίρι για να εξασφαλιστεί μια ακόμη τετραετία στη σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία. Οταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, από εσωκομματική ανάγκη, διατύπωσε εν μέσω κορύφωσης της πανδημίας αίτημα για εκλογές παρόλο που δεν έχει κανένα λόγο να τις θέλει, οι πάντες τον κατέκριναν για ανευθυνότητα και ορθώς έπραξαν. Τώρα που ο πλανήτης μυρίζει μπαρούτι και δεν υπάρχει καμιά συνταγματική υποχρέωση για εκλογές, πώς μπορεί να δικαιολογηθεί μια τέτοια κίνηση; Προφανώς δεν υπάρχει λογική και πολιτική βάση για ένα τέτοιο εγχείρημα, γι’ αυτό και οι σχετικές προτροπές απορρίφθηκαν από το Μέγαρο Μαξίμου χωρίς πολλές συζητήσεις. Ομως είναι αποκρουστική ακόμα και η σκέψη ότι μπορεί η κυβέρνηση την ώρα που αντιμετωπίζει τόσες προκλήσεις να δραπετεύσει σε αιφνιδιαστικές εκλογές επειδή εκτιμά ότι την ευνοεί η συγκυρία. Η αγωνία ορισμένων υπουργών και βουλευτών για την επανεκλογή τους δεν είναι επαρκής λόγος για να σπαταληθεί το μείζον κεφάλαιο που είναι η αξιοπιστία και η σοβαρότητα του πρωθυπουργού, ο οποίος ευτυχώς λειτουργεί θεσμικά και δεν πολιτεύεται σαν κομματάρχης.
Eυτυχώς o πρωθυπουργός λειτουργεί θεσμικά και δεν πολιτεύεται σαν κομματάρχης.
Προφανώς κάποια στιγμή θα γίνουν εκλογές μέσα στους επόμενους δεκαπέντε μήνες και είναι λογικό αυτός που αποφασίζει, να επιλέξει την καλύτερη δυνατή στιγμή για τον ίδιο και το κόμμα του, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι πρέπει να θυσιαστούν τα πάντα για το μικροπολιτικό συμφέρον. Αλλωστε τα γεγονότα είναι… ξεροκέφαλα και δεν μπορεί κανείς να προβλέψει τα πάντα, με αποτέλεσμα τα καλύτερα σχέδια συχνά να καίγονται σε μια μέρα. Αν ο πόλεμος τελειώσει σύντομα και οι οικονομικές συνέπειες περιοριστούν έως ένα βαθμό, τότε δεν θα ήταν παράλογο να υποθέσει κανείς ότι μετά τον Σεπτέμβριο ανά πάσα στιγμή μπορεί να πάμε σε πρόωρες κάλπες, που όμως δεν θα είναι και τόσο πρόωρες. Με βάση την ελληνική παράδοση, ο τέταρτος χρόνος σπάνια εξαντλείται και όλοι οι κατά καιρούς πρωθυπουργοί επέλεξαν τη στιγμή που εκτιμούσαν ότι ήταν καλύτερη για να προσφύγουν σε εθνικές εκλογές. Στο εφιαλτικό σενάριο με τον πόλεμο να κρατάει μήνες ουδείς είναι σε θέση να κάνει προβλέψεις, καθώς άλλες θα είναι οι επείγουσες προτεραιότητες και όχι η ανανέωση της λαϊκής εντολής.
Σε κάθε περίπτωση, οι εκλογές για τις οποίες αγωνιούν μόνον οι άμεσα εμπλεκόμενοι δεν μπορούν να γίνουν πριν από το τέλος Ιουνίου και για καθαρά πρακτικούς λόγους καθώς μεσολαβεί το Πάσχα και ακολουθούν οι Πανελλαδικές Εξετάσεις για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Φυσικά ούτε Ιούλιο και Αύγουστο που η χώρα ελπίζει σε οικονομική ανάκαμψη από τον τουρισμό θα τρέχουμε στις κάλπες.