Στο μυθιστόρημά του «Η υποταγή», ο Μισέλ Ουελμπέκ περιγράφει μια Γαλλία με κυβέρνηση ισλαμιστών. Εχει διαδεχθεί την προηγούμενη κυβέρνηση των εθνικιστών της Λεπέν. Περιγράφει την αλλοίωση των ηθών σαν μια ήρεμη, αργή διαδικασία που δεν συναντά πραγματική αντίσταση. Η εικόνα θυμίζει υγρασία που περνάει σε όποια ρωγμή συναντήσει στον δρόμο της και διαβρώνει την οικοδομή. Ο πανεπιστημιακός ήρωάς του, παρά τον φιλελευθερισμό του, στο τέλος υποτάσσεται κι αυτός. Απ’ ό,τι όλα δείχνουν, δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα για την εφιαλτική υπόθεση του Ουελμπέκ. Η Μαρίν Λεπέν, αν και δεύτερη στις δημοσκοπήσεις για τον πρώτο γύρο, δεν φαίνεται να απειλεί τον πρώτο Μακρόν στον δεύτερο γύρο. Επεται ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, ο οποίος έχει αναλάβει τον ρόλο του ιππότη που θα αποκαταστήσει τη χαμένη τιμή της Αριστεράς – μιας Αριστεράς που το μόνο σταθερό ιδεολογικό της στίγμα είναι η ισλαμοφιλία της. Αυτός προσπέρασε τον Ερίκ Ζεμούρ, ο οποίος υποχώρησε στην τέταρτη θέση, με ένα μόλις 11% των προτιμήσεων. Πληρώνει την έφεσή του στις προκλήσεις: τον φιλοπουτινισμό του, την άρνησή του να υποδεχθεί η Γαλλία Ουκρανούς πρόσφυγες. Προσφάτως δήλωσε ότι «φιλοσοφικά» είναι υπέρ της θανατικής ποινής και υποστήριξε τον στρατάρχη Πετέν. Τη σκηνή των υποψηφίων κλείνει η Βαλερί Πεκρές ως εκφραστής τής κάποτε κραταιάς παραδοσιακής Δεξιάς με ένα σεμνό 9,5% στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων.
Μετά την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία η Ευρώπη δεν θα είναι πια όπως ήταν πριν. Πέρα από τις δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας, το πρώτο δείγμα αυτής της μεταστροφής στην ευρωπαϊκή κοινωνία θα είναι οι γαλλικές εκλογές του Απριλίου. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο ψηφοφόρος θα έχει να επιλέξει ανάμεσα στην Κεντροδεξιά του Μακρόν και στην Ακροδεξιά της Λεπέν. Αν αθροίσουμε τα ποσοστά των υποψηφίων που εκτείνονται από την Κεντροδεξιά έως την Ακροδεξιά του Ζεμούρ, συμπληρώνουμε ένα εντυπωσιακό 66%. Απέναντί τους η Αριστερά θα το θεωρήσει νίκη αν ο Μελανσόν καταλήξει τρίτος στον πρώτο γύρο με το 16% του και τα ψιλά της σοσιαλίστριας Ινταλγκό. Πολλοί παραπονιούνται ότι από την προεκλογική εκστρατεία έλειψε η πολιτική. Μάλλον εννοούν ότι δεν ζήσαμε πολιτικές αντιπαραθέσεις έτσι όπως τις ξέραμε μέχρι σήμερα.
Η θεαματική μεταστροφή του εκλογικού σώματος προς τα δεξιά θα σημαδέψει τη δεύτερη θητεία του Μακρόν. Δεν θα συναντήσει εσωτερική αντίδραση στην πρόθεσή του να εξοπλισθεί η Ευρώπη ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει τον Πούτιν σήμερα, ενδεχομένως αύριο τον Ερντογάν. Και δεν μπορεί να μη λάβει υπόψη τη θέση του Ζεμούρ ότι το πρόβλημα της Γαλλίας είναι πολιτισμικό.