Ανεργία, ακρίβεια, αδιέξοδα απειλούν τον Μακρόν

Ανεργία, ακρίβεια, αδιέξοδα απειλούν τον Μακρόν

2' 7" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι εκπρόσωποι του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου στη Γαλλία, στην Ευρώπη, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, δέχθηκαν με ανακούφιση την επικράτηση του Εμανουέλ Μακρόν στον πρώτο γύρο και προσβλέπουν στην επανεκλογή του.

Καθώς οδεύουμε προς τον δεύτερο γύρο, το αφήγημα παίρνει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και εστιάζεται στη μάχη κατά του λαϊκισμού, της Ακροδεξιάς και της ξενοφοβίας. Ομως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Δεν έχουμε να κάνουμε με καλούς και κακούς. Δεν είναι οι μισοί Γάλλοι ακροδεξιοί φασίστες. Στον δεύτερο γύρο οι δημοσκοπήσεις δίνουν στη Μαρίν Λεπέν από 45% έως 48%, χωρίς φυσικά να αποκλείεται και νίκη της.

Είναι σαφές ότι η εξίσωση είναι πιο σύνθετη. Το υπάρχον σύστημα της αστικής φιλελεύθερης δημοκρατίας, όπως αυτό υπηρετείται από κεντροδεξιές ή κεντροαριστερές κυβερνήσεις, συχνά και με συνασπισμούς που καλύπτουν ένα ευρύ ιδεολογικό φάσμα, αδυνατεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες των απλών ανθρώπων. Η ανεργία, οι διευρυνόμενες ανισότητες, τα πολλά αδιέξοδα που βιώνουν οι δυτικές κοινωνίες, έχουν ως αποτέλεσμα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες η πλειοψηφία να δυσφορεί για τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα, σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο. Το κύμα της αντισυστημικής ψήφου είναι τεράστιο και δεν προέρχεται μόνον από τα δεξιά (Λεπέν και Ζεμούρ έλαβαν συνολικά πάνω από 30%), αλλά και από τα αριστερά. Ο υποψήφιος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, πρώην υπουργός των Σοσιαλιστών και ιδρυτής του κινήματος Ανυπότακτη Γαλλία, Ζαν-Λικ Μελανσόν, έλαβε 22%. Εχασε δηλαδή οριακά το δικαίωμα συμμετοχής στον δεύτερο γύρο.

Το τεράστιο ποσοστό του Μελανσόν, ο οποίος αναζητεί «μια άλλη, δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη», πρέπει να ανησυχεί τον Μακρόν. Το 25% των αριστερών ψηφοφόρων του πρώτου γύρου, στον δεύτερο θα ψηφίσει Λεπέν και το 50% δεν θα πάει στις κάλπες. Παρά την καταδίκη της Λεπέν από τον ίδιο τον Μελανσόν, σε πολύ μεγάλο τμήμα των αριστερών ψηφοφόρων η αντισυστημική αγανάκτηση υπερισχύει της ενστικτώδους αντίθεσης σε μια ακροδεξιά υποψήφια.

Είτε από δεξιά είτε από αριστερά, το ερώτημα που τίθεται πιεστικά είναι με πόση κοινωνική ευαισθησία, διαφάνεια, αλλά και πραγματική δημοκρατία, λειτουργούν οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της Ε.Ε., αλλά και η ίδια η Ενωση ως θεσμός. Στην εποχή της οικονομικής κρίσης, της πανδημίας, της ακρίβειας και ενός πολέμου σε ευρωπαϊκό έδαφος, η δυσφορία δεν υποχωρεί, αντιθέτως γιγαντώνεται. Μετά τους Αμερικανούς που εξέλεξαν τον Τραμπ και τους Βρετανούς που ψήφισαν να αποχωρήσουν από την Ε.Ε., είναι η σειρά των Γάλλων να αντιδράσουν σε αδιέξοδα, αδικίες και υπερβολές, αλλά και τη γενικότερη αίσθηση περί ανεπάρκειας και αλαζονείας των ηγετών. Η δυσφορία για την αδυναμία του συστήματος, όπως και αν το ορίζει κανείς, να ανταποκριθεί στις ανάγκες των προηγμένων κοινωνιών αυξάνεται. Και ο Μακρόν κινδυνεύει να είναι το επόμενο θύμα της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή