Στις 6 Απριλίου, ο Γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς έκανε την εξής δήλωση: «Η φάση της παγκοσμιοποίησης, κατά τη διάρκεια της οποίας όλα ήταν φθηνά… έχει τελειώσει». Πρώτη φορά πολιτικός ηγέτης αναφέρεται στο τέλος της παγκοσμιοποίησης και αυτό συνέβη μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Μέχρι τώρα η μετακίνηση των κεφαλαίων (παγκοσμιοποίηση) έχει καταφέρει τρία πράγματα: (1) Να προμηθεύεται η ανθρωπότητα τα αγαθά και τις υπηρεσίες που εξυπηρετούν καλύτερα και φτηνότερα τις ανάγκες της χωρίς να νοιάζεται για τη χώρα προέλευσής τους, (2) να μειώνεται δραστικά το ποσοστό φτώχειας εκεί όπου έφτασε το κεφάλαιο, (3) να δημιουργούνται δυσκολίες και απώλειες θέσεων εργασίας στον 1ο κόσμο διότι τα κεφάλαια μετακόμισαν στον 3ο κόσμο.
Την παγκοσμιοποίηση πολέμησε λυσσαλέα η παγκόσμια Αριστερά (πλην της κινεζικής) επειδή αφελώς ταυτίζει το κεφάλαιο με τον σατανά. Συναγωνιστές της Αριστεράς ο Τραμπ με το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική» (βλ. άρθρο Στέφανου Μάνου, «ΤΑ ΝΕΑ», 9/4) και άλλοι τοπικοί λαϊκιστές. Ομως όλοι αυτοί δεν μπόρεσαν να καταργήσουν την παγκοσμιοποίηση. Ούτε καν η κρίση του 2008 ούτε η πανδημία μπόρεσαν να ακυρώσουν, π.χ., τη συνοχή και την αλληλεγγύη των κρατών-μελών της Ε.Ε., που συγκροτούν μια περιοχή προχωρημένης παγκοσμιοποίησης. Ο,τι δεν κατάφεραν αυτοί, φαίνεται να το καταφέρνει η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία. Επιβάλλονται κυρώσεις οι οποίες τον ενοχλούν μόνον επειδή υπάρχει παγκοσμιοποίηση (οικονομική εξάρτηση). Συγχρόνως όμως, οι κυρώσεις υπονομεύουν την παγκοσμιοποίηση, διότι υψώνουν τείχη προστατευτισμού στην Ευρώπη (ενέργεια, τρόφιμα κ.ά.).
Τώρα που, κατά τον Γερμανό καγκελάριο, η παγκοσμιοποίηση τελειώνει, θα έπρεπε η Αριστερά να πανηγυρίζει. Οι αγώνες της Γένοβας και του Πόρτο Αλέγκρε δικαιώνονται. Ομοίως και ο Τραμπ με τους λοιπούς λαϊκιστές. Δεν πανηγυρίζουν βέβαια δημόσια, διότι καραδοκούν να χρεώσουν τον εισαγόμενο πληθωρισμό και τη μιζέρια όχι στο τέλος της παγκοσμιοποίησης, όχι στην εισβολή του Πούτιν, αλλά στις κυβερνήσεις από τις οποίες διεκδικούν την εξουσία. Οσο το επίπεδο ζωής στη Δύση θα κατεβαίνει, τόσο για την Αριστερά, για τον Τραμπ και τους άλλους λαϊκιστές θα φταίνε το κεφάλαιο, οι μετανάστες και οι –κατά τον Ανδρ. Παπανδρέου– «ελίτες». Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών της Κυριακής θα δείξει πόσο μπορούν να παραπλανούν τους πολίτες.