Παλιά η ελληνική Αριστερά ήταν «μπροστάρης στον αγώνα» για την ελευθερία της έκφρασης. Οχι εκ πεποιθήσεως (είναι βαριά η σταλινική κληρονομιά) αλλά εξ ανάγκης. Οι διωκόμενοι από το μετεμφυλιακό κράτος χρειάζονταν κάθε ρανίδα της συκοφαντημένης αστικής δημοκρατίας για να προστατευθούν και η ελευθερία του λόγου ήταν το μόνο όπλο που είχαν για να προωθήσουν τις απόψεις τους. Μετά άρχισαν να κάνουν παρέα με τους ΑΝΕΛ, οι οποίοι διακρίθηκαν στις αγωγές εναντίον δημοσιογράφων, εφημερίδων κ.λπ.
Επίσης, η παλιά Αριστερά ήξερε γράμματα. Μπορούσε να διακρίνει τον οξύ χαρακτηρισμό, από την –κατά Σταύρο Τσακυράκη– «ακατέργαστη αξιολογική κρίση» (αυτό που άλλοι ονομάζουν «εξύβριση») και τον συκοφαντικό χαρακτηρισμό. Το τελευταίο προϋποθέτει την παράθεση ψευδών γεγονότων για τη σπίλωση κάποιου. Το να εξαπολύσει κάποιος τον χειρότερο αξιολογικό χαρακτηρισμό για τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη –π.χ. ότι «είναι νεοφιλελεύθερος»– ή να ισχυριστεί ότι ο κ. Αλέξης Τσίπρας «υπονομεύει την ελληνική οικονομία διότι είναι κομμουνιστής», αποτελούν εκτιμήσεις που ούτε επιβεβαιώνονται ούτε διαψεύδονται. Απλώς κάποιοι τις ασπάζονται και άλλοι δεν τις πιστεύουν.
Ο κ. Πάνος Σκουρλέτης είναι προϊόν της νέας Αριστεράς. Δεν φείδεται χαρακτηρισμών, ειδικώς για τον πρωθυπουργό: «Ταχυμεταφορέας και Security των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων η κυβέρνηση Μητσοτάκη» (18.4.2022). Παρ’ όλα αυτά όμως δεν σηκώνει άρθρα με τίτλο «Πάνος Σκουρλέτης: αποτυχημένος, μοιραίος, τώρα και προβοκάτορας». Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ζητάει από τον φίλα προσκείμενο στο κόμμα του δημοσιογράφο κ. Γιώργο Λακόπουλο «να ανακαλέσει τους χαρακτηρισμούς περί προβοκάτορα, μανδαρίνου, εγωπαθή, προκλητικού, με νοοτροπία νεοσταλινικού μικροαστού, μαινόμενου υπονομευτή, καθώς και τους ισχυρισμούς ότι για να ενισχύσω τη ραδιουργία κατά του Τσίπρα συνεταιρίσθηκα με τον “χομπίστα της πολιτικής” Τσακαλώτο…» (Ανοιχτό Παράθυρο 18.4.2022).
Οι «ακατέργαστες αξιολογικές κρίσεις» του δημοσιογράφου είναι ομολογουμένως σκληρές, αλλά δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο από εκτιμήσεις, που όπως είπαμε δεν επιδέχονται επιβεβαίωση ή διάψευση. Δηλαδή τι θα πει ο κ. Σκουρλέτης στο δικαστήριο; «Αχ, μη καλοί μου δικαστές, εγώ δεν είμαι εγωπαθής, εγώ είμαι ένας άνθρωπος μ’ αισθήματα γεμάτος»; Κάποιος θα μπορούσε να του απαντήσει ότι η δικαστική προσφυγή δείχνει το αντίθετο.
Παλιά, επίσης η Αριστερά, έλυνε τα εσωκομματικά της ζητήματα βαφτίζοντας κάποιους «πράχτορες της Ιντέλιτζενς Σέρβις». Αυτοί οι ισχυρισμοί ήταν αναντάμ παπαντάμ συκοφαντικοί, αλλά κανείς δεν πήγαινε στα δικαστήρια.