Υπάρχει ένα κλισέ που χρησιμοποιείται συχνά από τους πολιτικούς ως απάντηση σε όσους τους ασκούν κριτική. «Οι Ελληνες δεν αγαπούν τις αλλαγές», λένε, «δεν τους αρέσει να ξεβολεύονται», διατυπώνοντας έτσι ένα βολικό επιχείρημα για να αποκρούσουν τα αρνητικά σχόλια. Δεν γνωρίζω σε ποιον βαθμό ισχύει ότι οι αλλαγές δεν αρέσουν στους Ελληνες, είναι βέβαιο όμως ότι σε κανέναν δεν αρέσει η ταλαιπωρία στην καθημερινότητά του και σίγουρα απεχθάνεται να τον αγνοούν.
Στις αρχές Αυγούστου 2021 η δημοτική αρχή της Αθήνας μάς ενημέρωνε με κάθε επισημότητα ότι ξεκινάει η ανάπλαση της κάτω πλευράς της πλατείας Συντάγματος και θα ολοκληρωθεί σε έξι μήνες βάσει χρονοδιαγραμμάτων. Το έργο παρουσιάστηκε ως μια «αστική εκκρεμότητα, μια υπόσχεση της πόλης», και η αλήθεια είναι ότι τα πεζοδρόμια ήταν σε κακή κατάσταση ενώ επικρατούσε αναρχία στα τραπεζοκαθίσματα και τα διπλοπαρκαρισμένα ταξί· η επίσημη πλατεία της Αθήνας έπρεπε όχι απλά να συγυριστεί αλλά να αποκτήσει την αίγλη που της αξίζει.
Το σχέδιο ανάπλασης περιλαμβάνει διαπλάτυνση πεζοδρομίων, η οποία στην ουσία θα δημιουργήσει μια καινούργια πλατεία, θα γίνει ενοποίηση με τον πεζόδρομο της Ερμού και θα φυτευτούν δεκάδες δέντρα. Σχεδόν δέκα μήνες η «υπόσχεση στην πόλη» δεν έχει εκπληρωθεί. Η πλατεία παραμένει περιφραγμένη, δυσχεραίνοντας την καθημερινότητα επαγγελματιών και πολιτών και προβάλλοντας μια εικόνα «μαύρης τρύπας» στην καρδιά της Αθήνας, στην έναρξη της τουριστικής σεζόν.
Πού οφείλεται η καθυστέρηση; Στο ότι βρέθηκαν αρχαία όπως λένε κάποιοι από τον Δήμο Αθηναίων ή στο γεγονός ότι στην πορεία του έργου η ΔΕΗ και η ΕΥΔΑΠ βρήκαν την ευκαιρία να αναβαθμίσουν τις υποδομές τους στο υπέδαφος της πλατείας; Επισήμως δεν έχει ανακοινωθεί κάτι από τον δήμο και αυτό εντείνει τη δικαιολογημένη δυσφορία των πολιτών.
Μπορεί η δημοτική αρχή να θέλει να πιστεύει ότι τα βέλη της κριτικής προέρχονται από την αντιπολίτευση, αλλά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Ανθρωποι που έχουν στηρίξει τον δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη και αναγνωρίζουν τη δουλειά που έχει γίνει λ.χ. στο πεδίο της καθαριότητας ή του φωτισμού της πόλης δυσανασχετούν με την εικόνα της πλατείας και ανησυχούν ότι ανάλογες καθυστερήσεις θα υπάρξουν και στην Πανεπιστημίου.
Η ανάπλαση στην πλατεία Συντάγματος θα μπορούσε, εκτός φυσικά από τα οφέλη για τους κατοίκους της πόλης και την αισθητική αναβάθμιση της περιοχής, να αποτελέσει και ένα επικοινωνιακό εργαλείο της δημοτικής αρχής για την υπεράσπιση του Μεγάλου Περιπάτου. Είτε ο δήμαρχος δεν διδάχθηκε κάτι απ’ όλη αυτή την ιστορία είτε απλώς δεν νιώθει την ανάγκη να λογοδοτήσει.