Το όνομα αυτής Μαρία Αλιόχινα ή, επί το ρωσικότερον, Μάσα. Είναι η δημιουργός του ρωσικού φεμινιστικού πανκ-ροκ μουσικού συγκροτήματος και ακτιβιστικής ομάδας Pussy Riot, που πολύ πονοκέφαλο έχει προξενήσει στον Πούτιν εδώ και δέκα χρόνια. Είναι από εκείνες τις φωνές στη Ρωσία που βοήθησαν να ξεγυμνωθεί το καθεστώς του. Είναι από εκείνες τις φωνές που κατέδειξαν, με θαυμαστή γενναιότητα, πνεύμα αυτοθυσίας και αγωνιστικό πείσμα, τη σκοτεινή φύση του καθεστώτος πολύ πριν μας απασχολήσει όλους εμάς που απέχουμε από αυτό. Είναι από εκείνες τις φωνές στη Ρωσία που βοήθησαν να φανερωθεί ο αυταρχισμός, η σαφής, συνειδητή ροπή προς τον ολοκληρωτισμό ενός καθεστώτος, που πολύ πριν ασκήσει βία εκτός των ρωσικών συνόρων, είχε συστηματικά ασκήσει βία εντός αυτών.
Η ηρωική, ατίθαση Μάσα μάς απασχόλησε χθες με τη μυθιστορηματική απόδρασή της από τη Ρωσία. Είχε εκδηλωθεί, με την ομάδα της, για πρώτη φορά το 2012 και τότε καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκισης για «χουλιγκανισμό». Μόνο το περασμένο καλοκαίρι φυλακίστηκε άλλες έξι φορές. Ωστόσο, δεν κάμφθηκε. Οταν όμως οι ρωσικές αρχές ανακοίνωσαν ότι θα τη μετέφεραν σε απομακρυσμένο χώρο αυστηρής επιτήρησης, αποφάσισε να φύγει. Και τα κατάφερε. Στις πρώτες δηλώσεις της, χρησιμοποίησε ακραίο ύφος, αντιγράφοντας, από την ανάποδη όμως, τον Πούτιν όταν μιλούσε για την Ουκρανία: «Πιστεύω ότι δεν έχει πια η Ρωσία δικαίωμα να υπάρχει. Ακόμη και πριν υπήρχαν ερωτήματα για τον τρόπο που είναι ενωμένη, με ποιες αξίες είναι ενωμένη και πού πηγαίνει. Ομως τώρα δεν πιστεύω ότι αυτό αποτελεί θέμα». Ιδεολογικοί, πολιτικοί και οικονομικοί αντίπαλοι, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, γκέι και διεμφυλικά άτομα – όλοι είναι εχθροί και συνεχώς διωκόμενοι. Πολύ πριν αναλωθεί αυτό το ανελεύθερο καθεστώς της Ρωσίας στη σαχλή φιλολογία περί απειλής του ΝΑΤΟ ή, πολύ περισσότερο, στο ειδεχθές ιδεολόγημα ότι «η Ουκρανία δεν υπάρχει, η Ουκρανία είναι μια χώρα που επινόησε η Ρωσία», είχε αναλωθεί στις διώξεις όλων όσοι θεωρήθηκαν απειλή, κίνδυνος.
Ο ακραίος, φοβικός συντηρητισμός του καθεστώτος, αντίλαλος του σκοταδισμού που κυριαρχεί στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, το απογυμνώνουν: οι τάσεις φιλελευθεροποίησης της ουκρανικής κοινωνίας ήταν που πυροδότησαν την εισβολή. Ο Πούτιν δεν θέλει στα σύνορά του ένα κράτος και ένα έθνος που προσπαθεί να εξελιχθεί. Η εισβολή ήταν ένας τρόπος να «παγώσει» κάθε εξέλιξη στην Ουκρανία. Η Μάσα είναι το παράδειγμα του πόσο «παλαιό ημερολόγιο» είναι ο Πούτιν και όλα όσα συμβολίζει και εκπροσωπεί. Η Μάσα μας λέει ότι ο Πούτιν έχει πεθάνει και απλώς δεν το ξέρει.