Κατά περιόδους, λέγονται πολλά για τον ρόλο και την επιρροή της ελληνικής ομογένειας, και από τη στιγμή που οι ΗΠΑ είναι σήμερα η ισχυρότερη χώρα του κόσμου, είναι φυσικό οι περισσότεροι να εστιάζουν στην ελληνοαμερικανική κοινότητα. Η επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, οι επαφές του στον Λευκό Οίκο και στο Κογκρέσο, αλλά και η ομιλία του στην κοινή συνεδρία Βουλής και Γερουσίας, ανέδειξαν την αξία της Ελλάδας.
Η γεωγραφική θέση και η στάση που τηρεί κάθε χώρα έχουν προφανή σημασία. Η πολιτική που ακολουθεί σε θέματα που άπτονται των αμερικανικών συμφερόντων επηρεάζει και τον τρόπο που αντιμετωπίζεται από την Ουάσιγκτον. Ωστόσο, εάν έχει την τύχη να διαθέτει και μια σημαντική κοινότητα στην αμερικανική κοινωνία –αριθμητικά, αλλά και, ίσως πιο σοβαρό, πολιτικά και οικονομικά– αποκτά ένα επιπρόσθετο εξαιρετικά πολύτιμο εργαλείο. Οι πολλοί και αξιόλογοι Ελληνες που διαπρέπουν στις ΗΠΑ επηρεάζουν. Δεν πρόκειται για μια γενικόλογη εκτίμηση, που ηχεί ωραία στα δικά μας αυτιά. Οι ψήφοι, ιδιαίτερα σε πολιτείες όπου μπορούν να αποβούν καθοριστικές, λαμβάνονται υπόψη. Η δυνατότητα χρηματοδότησης –καθ’ όλα νόμιμης, μέρος του τρόπου λειτουργίας της αμερικανικής δημοκρατίας– κομμάτων και υποψηφίων, δημιουργεί δεσμούς που αποφέρουν οφέλη όταν ψηφίζονται νομοσχέδια και λαμβάνονται αποφάσεις.
Οσοι έχουν ζήσει στην Αμερική και γνωρίζουν πώς λειτουργεί το πολιτικό σύστημα έβλεπαν στα μάτια πολλών νομοθετών που παρακολουθούσαν την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη –μεταξύ αυτών που παρευρέθησαν ήταν και κάποιοι πολλοί σημαντικοί– πως αντιλαμβάνονταν ότι δεν είχαν μπροστά τους μόνο τον πρωθυπουργό μιας συμμάχου σε μια ευαίσθητη περιοχή, αλλά και τον ηγέτη μιας χώρας που διαθέτει περίπου 1,5 εκατομμύριο (ο ακριβής αριθμός είναι απόρροια και του πώς ακριβώς γίνεται ο υπολογισμός) Αμερικανούς πολίτες, οι οποίοι ενδιαφέρονται για τις τύχες της δεύτερης πατρίδας τους και το αποδεικνύουν με ποικίλους τρόπους.
Είναι μια υπαρκτή πραγματικότητα, ένας εξαιρετικά σοβαρός παράγοντας, που ουδείς μπορεί να αγνοήσει.
Η συνολική υπεραξία του ελληνισμού (Ελλάδας και Κύπρου), τουλάχιστον στα μάτια του αμερικανικού πολιτικού συστήματος, αυξάνεται κατακόρυφα από την παρουσία της ελληνοαμερικανικής κοινότητας.
Πολλοί αμφισβητούν την επιρροή της ομογένειας ή του λεγόμενου ελληνικού λόμπι στην Ουάσιγκτον. Με την όποια γνώση και εμπειρία διαθέτω, θα διαφωνήσω. Μπορούμε να κάνουμε περισσότερα; Προφανώς. Πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Θα ήταν η ομογένεια πιο ισχυρή και αποτελεσματική αν όλες οι ελληνοαμερικανικές οργανώσεις συνεργάζονταν αρμονικά; Προφανώς, «ισχύς εν τη ενώσει».
Μπορεί να υπάρξει καλύτερος συντονισμός κινήσεων μεταξύ Αθήνας (και Λευκωσίας) και ομογένειας; Και εδώ έχουν γίνει πολλά θετικά βήματα, αλλά και πάλι, προφανώς πάντα μπορούν να γίνουν περισσότερα, να διορθωθούν αδυναμίες, να αξιοποιηθούν πρόσωπα και καταστάσεις.
Είναι σαφές, ωστόσο, ότι η Ελλάδα κινείται τα τελευταία χρόνια πολύ πιο έξυπνα. Οι δράσεις όσων γνωρίζουν τους μοχλούς επιρροής και τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων είναι στοχευμένες και τα αποτελέσματα ορατά.