Lilibet και το πλατινένιο Ιωβηλαίο

Lilibet και το πλατινένιο Ιωβηλαίο

4' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πριν από εβδομήντα χρόνια βρισκόταν σε περιοδεία στην Κένυα με τον άντρα της. Εκεί, με κάποια καθυστέρηση, τη βρήκαν τα νέα για τον θάνατο του πατέρα της. Το μήνυμα στάλθηκε στο Ναϊρόμπι και αποκρυπτογραφήθηκε με αργοπορία, καθώς το βιβλίο αποκωδικοποίησης βρισκόταν σε ένα χρηματοκιβώτιο και το κλειδί είχε χαθεί. Η βασίλισσα Ελισάβετ είναι εκείνης της εποχής. Στη γέννησή της ο υπουργός Εσωτερικών ήταν παρών ως ώφειλε. Οταν μεγάλωνε, ο συγγραφέας Μπάρι τής διάβαζε κεφάλαια από το βιβλίο του, τον «Πίτερ Παν». Στα δέκα, η ζωή της Lilibet, όπως ήταν το παιδικό της όνομα, άλλαξε, της διαμήνυσαν ότι μια μέρα θα γίνει βασίλισσα γιατί ο θείος της παραιτήθηκε από τον θρόνο. Στα είκοσι πέντε προβάρει και ξαναπροβάρει τα λόγια και τα βαριά ρούχα και τα αξεσουάρ –κορώνα και σκήπτρο–, της παίρνει τέσσερις μήνες να διαλέξει την κατάλληλη απόχρωση μέικαπ, όχι από κοκεταρία αλλά από ανασφάλεια. Ο πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ αναρωτιέται πώς θα μπορεί να συνεννοηθεί με ένα παιδί και εναντιώνεται στο BBC για την προβολή της ενθρόνισης από την τηλεόραση, αυτό «δεν είναι μια θεατρική παράσταση», διατείνεται. Ηταν ο πρώτος από τους δεκατέσσερις πρωθυπουργούς της Αγγλίας που θα συναντάει η βασίλισσα σε εβδομαδιαία βάση.

Οσο για την τηλεόραση, είναι αποδεδειγμένα ο καλύτερος σύμμαχος και ταυτόχρονα ο χειρότερος εχθρός της βασιλικής οικογένειας όταν αποφασίζουν να εκφραστούν αυθόρμητα και απρομελέτητα. Βασιλεία σημαίνει δημόσιες εμφανίσεις, και χωρίς κάλυψη από τα μίντια είναι σαν μια νιφάδα που πέφτει σε χιονισμένο τοπίο. Για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, που συνέπεσε με τη χρονιά του διαμαντένιου ιωβηλαίου, το 2012, ο Ντέιβιντ Κάμερον απόρησε «γιατί δεν μπορεί να χωρέσει λίγο ακόμα Ουίνστον Τσώρτσιλ;» και «πού είναι οι βασιλιάδες και οι βασίλισσες;» Επειτα από λίγο ήρθε η απάντηση. Και αυτή ήταν η πιο κουλ στιγμή της μοναρχίας. Η Ελισάβετ Β΄, σε μια καμέο εμφάνιση με τα σκυλιά της τριγύρω, απλώς να λέει «καλησπέρα, κύριε Μποντ» και εκείνος να τη βγάζει από το παλάτι μεταφέροντάς την –ασορτί ντυμένη– σωσία της με ελικόπτερο στο στάδιο όπου λάμβανε χώρα η έναρξη των Αγώνων.

«Πρέπει να με βλέπουν για να γίνομαι πιστευτή», δήλωσε δέκα χρόνια νωρίτερα, στη χρυσή επέτειο, που τη βρίσκει με την επιθυμία να κλείσει η πόρτα στη δεκαετία του ενενήντα και ν’ ανεβάσει τη δημοφιλία του μπραντ. Της προτείνουν να επιβιβαστεί στο, προσφάτως εγκαινιασμένο από τον Τόνι Μπλερ, London Eye και η απάντησή της είναι «δεν είμαι τουρίστρια». Αντ’ αυτού, μια ροκ συναυλία στον κήπο του Μπάκιγχαμ με 12.000 άτομα και εκείνη παρούσα με ωτοασπίδες ανύψωσε την απήχησή της ως της δημοφιλέστερης οικοδέσποινας για πάρτι σε αγγλικό κήπο και του πρώτου μέλους της βασιλικής οικογένειας με υψηλές πωλήσεις σε δισκογραφική εταιρεία.

Εάν διάλεγε τη χειρότερη χρονιά, το 1992 ήταν με βεβαιότητα το annus horribilis. Τρία από τα τέσσερα παιδιά της πήραν διαζύγιο και το παλάτι του Ουίνδσορ πήρε φωτιά. Ο λαός, επηρεασμένος από τα σκάνδαλα, δεν ήταν διατεθειμένος να συνδράμει για τις επισκευές. «Κανένας θεσμός δεν είναι απαλλαγμένος από την εξονυχιστική εξέταση όσων δείχνουν αφοσίωση και υποστήριξη», είπε ταπεινά στην τεσσαρακοστή επέτειο της βασιλείας της.

Υπηρέτησε το καθήκον με στωικότητα επί 70 συναπτά έτη, κουβαλάει επί 96 χρόνια τη ζωντανή ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου και έχει συνδράμει στο πλάσιμό της.

Στο εορταστικό τετραήμερο, στην πόλη έχουν οργανωθεί δεκάδες δραστηριότητες. Για πρώτη φορά η βασίλισσα δεν θα δεσμευθεί για την παρουσία της. Για την κάθε εμφάνιση θα αποφασίζει η υγεία της αυθημερόν. Στη λήξη των εορτασμών, εβδομήντα αεροσκάφη θα περάσουν πάνω από το περίφημο μπαλκόνι όπου θα βρίσκονται μόνο εργαζόμενα μέλη της οικογένειας. Και δύο σημαντικά μέλη είναι γυναίκες, η πριγκίπισσα Αννα και η Δούκισσα του Κέμπριτζ. Η πρώτη τα καταφέρνει με την ευθύτητα του χαρακτήρα της –όταν η Σερί Μπλερ τής ζήτησε να αφήσουν τις επισημότητες, εκείνη της απάντησε: «Μην πάρουμε αυτό τον δρόμο, ας συνεχίσουμε με το “κυρία Μπλερ”, τι λέτε;»– και η δεύτερη με τη στιβαρή μεσοαστική καταγωγή της. Είναι η τρανταχτή απόδειξη ότι η αφοσίωση δεν προϋποθέτει δεσμούς αίματος, ούτε χρειάζεται απαραίτητα πολλά προσόντα. Το ουσιώδες είναι ένα: η ανθεκτικότητα, που χτίζεται με το νόημα που του δίνει ο στόχος στο να αντεπεξέρχονται καθημερινά στις πληκτικές υποχρεώσεις.

Μόνο να υποκλιθώ μπορώ, όπως θα όφειλα, στη βασίλισσα που υπηρέτησε το καθήκον με στωικότητα επί εβδομήντα συναπτά έτη, που κουβαλάει επί ενενήντα έξι χρόνια τη ζωντανή ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου και έχει συνδράμει στο πλάσιμό της. Ο μοναδικός κίνδυνος για τη βρετανική μοναρχία είναι να γίνει «περισσευούμενη». Η απάθεια είναι ο χειρότερος εχθρός της. Η λειτουργία της είναι συμβολική, ενοποιητική και εξισορροπητική. Ο θεσμός λειτουργεί εάν ο κόσμος συνεχίζει να πιστεύει στον συμβολισμό του θεσμού. God save the queen μέχρι δυστυχώς να διαβιβαστεί ο πένθιμος κωδικός «London bridge is down», και τότε αυτομάτως ο πρωθυπουργός θα διαβιβάσει το μήνυμα στον υπουργό Εξωτερικών και αυτός με τη σειρά του στους ηγέτες δεκατεσσάρων κρατών που εκείνη είναι αρχηγός και σε τριάντα έξι ακόμα χώρες της Κοινοπολιτείας.

* Η κ. Ελεάννα Βλαστού είναι συγγραφέας και ζει στο Λονδίνο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή