Επανάληψη του θερμού καλοκαιριού του 2020 προδικάζουν οι καθημερινές επιθέσεις του κ. Ερντογάν κατά της Ελλάδας, που φτάνουν να γίνονται και προσωπικές κατά του κ. Μητσοτάκη. Αναλυτές στην Τουρκία και στην Ελλάδα παρατηρούν ότι με την εθνικιστική επιθετική ρητορική κατά της Ελλάδας, της Κύπρου και των ΗΠΑ ο κ. Ερντογάν δείχνει να «τσιμπάει» στις δημοσκοπήσεις. Και συμπεραίνουν ότι όσο πλησιάζουμε στις τουρκικές εκλογές γίνεται ολοένα και πιο πιθανό να υπάρξει –προς άγραν ψήφων– συστηματική προσπάθεια της Αγκυρας να ανεβάσει την ένταση στο Αιγαίο. Ακόμη και να επιδιώξει ένα θερμό επεισόδιο (α λα Ιμια) για να κερδίσει πόντους στην εσωτερική κοινή γνώμη, αλλά και να περάσει μήνυμα στην αμερικανική πλευρά.
Ετσι κι αλλιώς, εδώ και καιρό ο κ. Ερντογάν και οι υπουργοί του επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα αφήγημα πολύ βολικό για τα τουρκικά αυτιά, σύμφωνα με το οποίο οι ΗΠΑ έχουν αποφασίσει να υπονομεύσουν την ισχύ της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, επειδή τηρεί μια ανεξάρτητη στρατηγική που ευνοεί τα τουρκικά συμφέροντα αλλά όχι τα αμερικανικά. Στο πλαίσιο αυτό, ο Λευκός Οίκος αρνείται να κλείσει το ραντεβού Μπάιντεν – Ερντογάν, το Κογκρέσο στρέφεται κατά των αμερικανικών εξοπλισμών της Τουρκίας, ενώ παράλληλα αναβαθμίζεται η αμερικανική παρουσία στην Ελλάδα (βάση της Αλεξανδρούπολης) και υποστηρίζεται η στρατιωτική ισχύς της (F-35).
Με αυτά τα δεδομένα είναι φανερό ότι το φετινό καλοκαίρι στο Αιγαίο θα είναι δύσκολο. Και απαιτείται από την κυβέρνηση και από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας σοβαρότητα και εθνική συνεννόηση. Οι συγκρούσεις για τα εθνικά θέματα και οι αλληλοκατηγορίες, ιδιαίτερα στη σημερινή ευαίσθητη συγκυρία, δεν είναι προς όφελος της εθνικής ομοψυχίας αλλά παίζουν το παιχνίδι της Αγκυρας.
Αύριο μπορεί να έχουμε σύρραξη με την Τουρκία. Πώς θα κινηθούμε όλοι μαζί συντεταγμένοι, με εθνική ομοθυμία, εάν δεν μπορούμε ούτε καν να συζητή- σουμε μεταξύ μας;
Δεν νοείται η αξιωματική αντιπολίτευση να αμφισβητεί για πολιτικάντικους και μόνο λόγους την πολύ επιτυχημένη επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον, ούτε να δηλώνει ότι το Κογκρέσο τον χειροκρότησε επειδή τον βρήκε… διασκεδαστικό ή επειδή παρήγγειλε ακριβά αεροπλάνα. Η καταψήφιση μάλιστα στη Βουλή της ελληνοαμερικανικής και της ελληνογαλλικής συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ασφαλώς κατώτερη των περιστάσεων, αν σκεφτεί κανείς ότι και τις δύο αυτές συμβάσεις τις ξεκίνησε η κυβέρνηση Τσίπρα – η οποία μάλιστα είχε συναινέσει και για τη νέα αμερικανική βάση της Αλεξανδρούπολης.
Συγχρόνως όμως και η κυβέρνηση θα πρέπει να πάψει να απαξιώνει την αντιπολίτευση, και να την αντιμετωπίζει από την πλευρά της με υπευθυνότητα και θεσμικό τρόπο. Δεν νοείται να έχουν περάσει σχεδόν τρεις εβδομάδες από το ταξίδι Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον και ο πρωθυπουργός να μην έχει καλέσει κατ’ ιδίαν έναν έναν τους πολιτικούς αρχηγούς να τους ενημερώσει για το τι διημείφθη πραγματικά πίσω από τις κλειστές πόρτες του Λευκού Οίκου. Ούτε νοείται να μένει κρυφό από την αντιπολίτευση ότι η Ελλάδα εκτός από κάποια παλιά Καλάσνικοφ και μερικές σφαίρες έδωσε στην Ουκρανία και πυραύλους Stinger και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού. Και η αλήθεια να αποκαλύπτεται από δηλώσεις του Αμερικανού υπουργού Αμυνας και του καγκελαρίου της Γερμανίας και όχι από την ενημέρωση του Ελληνα πρωθυπουργού ή του Ελληνα υπουργού Αμυνας.
Πρέπει, τουλάχιστον στα εθνικά θέματα, οι κοινοβουλευτικές δυνάμεις να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να εμπιστεύονται η μία την άλλη. Αύριο μπορεί να έχουμε σύρραξη με την Τουρκία. Πώς θα κινηθούμε όλοι μαζί συντεταγμένοι, με εθνική ομοθυμία, εάν δεν μπορούμε ούτε καν να συζητήσουμε μεταξύ μας;
Πριν από λίγο καιρό η πρωθυπουργός της Σουηδίας Μαγκνταλένα Αντερσον και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ουλφ Κρίστερσον παρουσιάστηκαν μαζί στον σουηδικό λαό και με δύο ξεχωριστά διαγγέλματα ανακοίνωσαν την κοινή τους ιστορική απόφαση, η Σουηδία να εγκαταλείψει την πολυετή διεθνή ουδετερότητά της και να καταθέσει αίτηση ένταξής της σε μία στρατιωτική συμμαχία κρατών – στο ΝΑΤΟ. Τους είδα και τους ζήλεψα.