Στέκεται ακίνητη για ημέρες τώρα· αν όχι για εβδομάδες. Ο κόσμος σκουντουφλάει πάνω της, ξαφνιάζεται, προσαρμόζει το βήμα του στις έκτακτες συνθήκες που του επιφυλάσσει η παροπλισμένη κυλιόμενη σκάλα του μετρό. Εκτός λειτουργίας και ο βυθισμένος στο σκοτάδι ηλεκτρονικός πίνακας, ο οποίος ενημερώνει τους επιβάτες για την άφιξη των επόμενων συρμών. Η τρίτη κατά σειρά σκάλα που οδηγεί στην αποβάθρα του σταθμού του μετρό στο Μοναστηράκι και ο πίνακας συνεχίζουν να μη λειτουργούν.
Ο κόσμος που χρησιμοποιεί σε καθημερινή βάση τον συγκεκριμένο σταθμό (έναν από τους πιο δημοφιλείς του συστήματος) δείχνει πλέον εξοικειωμένος με αυτή την ανεξήγητα παρατεινόμενη ανορθογραφία ενός μέσου που κάποτε ήταν το συγκοινωνιακό καμάρι της πρωτεύουσας. Οι καλοπροαίρετοι τουρίστες θα αποδώσουν το πρόβλημα σε πρόσκαιρη βλάβη που σύντομα θα αποκατασταθεί. Κάνουν λάθος, απλώς δεν το ξέρουν.
Ομως οι ημέρες περνούν, η σκάλα φαίνεται να έχει μουλαρώσει για τα καλά, οι ξένοι επισκέπτες (και όχι μόνο αυτοί) καλούνται να μαντέψουν αν το επόμενο τρένο έχει κατεύθυνση το αεροδρόμιο ή όχι, και η ζωή συνεχίζεται. Κάθε φορά που πέφτω (το ίδιο έκπληκτος) πάνω στην ακίνητη σκάλα δεν μπορώ να μη σκεφθώ ότι παρόμοια ζητήματα συντήρησης στο αθηναϊκό μετρό λύνονταν κάποτε μέσα σε μόνο λίγες ώρες.
Ακόμα και στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης, το μετρό ήταν ένας τόπος ακλόνητης και αδιανόητης (για τα ελληνικά δεδομένα) ευρυθμίας, αντανακλαστικών και αξιοπιστίας. Μονάχα οι παραδοσιακές καθημερινές βλάβες στους ανελκυστήρες («ενημερώνουμε το επιβατικό κοινό ότι ο ανελκυστήρας στον σταθμό τάδε έχει τεθεί εκτός λειτουργίας»…) πρόσθεταν πάντα μια νότα μεσογειακής ανεμελιάς σε ένα σχεδόν γερμανοθρεμμένο συγκοινωνιακό σύστημα.
Θα πίστευε κανείς ότι με την επιστροφή στην κανονικότητα (και με τη μετακίνηση με αυτοκίνητο να κοστίζει περίπου όσο ένα καλό δείπνο), η κυβέρνηση θα πάσχιζε να μας θυμίσει κάτι από εκείνες τις παλιές καλές ημέρες. Κι όμως: οι βλάβες δεν αποκαθίστανται με την ταχύτητα περασμένων εποχών, η συχνότητα της διέλευσης των συρμών του ηλεκτρικού είναι μεν καλύτερη σε σχέση με τον χειμώνα, αλλά προβληματική δεδομένης της αυξημένης ζήτησης, ενώ καλύτερα να μη μιλήσουμε για τη μυστηριώδη εξαφάνιση των ελεγκτών από σχεδόν όλα τα προσφερόμενα μέσα.
Σκέφτομαι ότι αν ήμουν αντιπολίτευση θα είχα αμολήσει τα διαδικτυακά μου πρωτοπαλίκαρα και θα αναρτούσα κάθε μέρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένα ωραιότατο, προπαγανδιστικό time-lapse με την καθηλωμένη σκάλα και το ημιθανές matrix. Αλλά φαίνεται ότι ακόμα και τα αντιπολιτευτικά τρολ χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς τόσο συχνά όσο και οι υπουργοί μας.