Δεν γνωρίζουμε τα πολιτικά φρονήματα του συναδέλφου Κώστα Ονισένκο, ο οποίος προσλήφθηκε από την ΕΡΤ ως ανταποκριτής στην Ουκρανία. Θα πιστέψουμε όμως τον δημοσιογράφο της «Αυγής» κ. Νίκο Σβέρκο, ο οποίος ξέρει και τουίταρε σχετικώς (7.6.2022) ότι ο κ. Ονισένκο είναι «ακραία αντικομμουνιστής».
Από την άλλη, μοιάζει λογικό. Ο κ. Ονισένκο πιθανώς να είναι αντικομμουνιστής, αφού έζησε τις στερήσεις και τις διώξεις των κομμουνιστικών καθεστώτων. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ουκρανία πριν έρθει στην Ελλάδα. Εκτοτε «έχει εργαστεί σε ελληνικά ΜΜΕ τα τελευταία 20 χρόνια. Εχει υπάρξει συντάκτης του ελεύθερου, του αστυνομικού, αλλά και του δικαστικού ρεπορτάζ, ενώ έχει συνεργαστεί με την “Καθημερινή”, το Μega, το “Vice” καθώς και με άλλα ΜΜΕ» (ανακοίνωση ΕΡΤ, 7.6.2022). Δεν μπορούμε να πάρουμε όρκο αν είναι «ήπιος» ή «ακραίος αντικομμουνιστής», και αυτό διότι εκεί στην Αριστερά έχουν κάνει μια περίεργη θεωρία: βάφτισαν ακόμη και το Κέντρο «ακραίο».
Η αλήθεια επίσης είναι ότι την περίοδο της Μεταπολίτευσης «ευκοπώτερον εστί κάμηλον διά τρυμαλιάς (=τρυπήματος) ραφίδος (=βελόνας) διελθείν ή αντικομμουνιστήν εις κρατικά Μέσα εισελθείν»· ή γενικότερα «εις ΜΜΕ». Κανένας διευθυντής δεν άντεχε την γκρίνια και τις πύρινες καταγγελίες για την «πρόσληψη ενός αντικομμουνιστή». Θα κατηγορείτο ως μίσθαρνο της CIA κι άλλων ιμπεριαλιστικών κύκλων. Ηταν η εποχή που κάθε Ελληνας, εκτός από «αντιστασιακός» (που ήμασταν όλοι), μπορούσε να είναι ότι «αντί» θέλει (αντικαπιταλιστής, αντικαθεστωτικός, αντιδεξιός, αντι-ΠΑΣΟΚ κ.λπ.), αλλά δεν μπορούσε να είναι αντικομμουνιστής. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε προσβολή στο αίμα που έχυσαν οι κομμουνιστές (εαυτών και αλλήλων) προκειμένου να κάνουν Ουκρανία την Ελλάδα προ του ’90.
Επίσης δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι σχέση έχει η πρόσληψη του κ. Ονισένκο με την άδικη κατάταξη της Ελλάδας από τους «Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα» στην 108η θέση στην ελευθερία του Τύπου, πιο κάτω από την Ουγγαρία και άλλα αυταρχικά καθεστώτα. «Η θέση 108 στην ελευθερία του Τύπου μοιάζει με επιτυχία» τουίταρε ο συντάκτης της «Αυγής».
Οχι πως δεν έχουμε ζητήματα ελευθερίας του Τύπου στη χώρα. Εχουμε και πολλά, αλλά σίγουρα είναι λιγότερα της Ουγγαρίας και δεν είναι αυτά που υποστηρίζει η έκθεση. Ομως τι σχέση έχει η ελευθερία του Τύπου με τις προσλήψεις «αντικομμουνιστών», ακόμη και «ακραίων»; Ή μήπως η έκθεση στηρίχθηκε σε αναφορές ανθρώπων που θεωρούν ότι ο Τύπος στην Ελλάδα πρέπει να κυριαρχείται από κομμουνιστές ή έστω από ανθρώπους που δεν είναι αντικομμουνιστές; Είναι και αυτό μια εξήγηση.