Διαχρονικά, τα κόμματα που βρίσκονται στην αντιπολίτευση μας έχουν συνηθίσει σε υπερβολές, αλλά μέχρις ενός ορίου. Μερικές φορές που το ξεπερνούν, όχι μόνο δεν κερδίζουν όπως νομίζουν, αλλά ενδεχομένως εκτίθενται ανεπανόρθωτα. Ειδικά όταν πρόκειται για την αξιωματική αντιπολίτευση θα περίμενε κανείς μια κάποια αυτοσυγκράτηση, καθώς διεκδικεί να γίνει κυβέρνηση και αξιολογείται με αυστηρότερα κριτήρια. Δυστυχώς στις μέρες μας και όσο πλησιάζει η πιθανότητα πρόωρων εκλογών, όχι μόνον δεν υπάρχει κανένα φίλτρο στις υπερβολές και ενίοτε στις πολιτικές ανοησίες, αλλά συχνά με άγνοια της πραγματικότητας προσπαθούν να κάνουν πολιτική ή απλώς έτσι νομίζουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που άσκησε εξουσία με τυχοδιωκτικό τρόπο και σκευωρίες προσπαθώντας να σπιλώσει τους αντιπάλους του, μετέρχεται και πάλι ανάλογες μεθόδους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που άσκησε εξουσία με τυχοδιωκτικό τρόπο και πολλές φορές με ατόφια ψέματα και σκευωρίες προσπαθώντας να σπιλώσει τους αντιπάλους του, μετέρχεται και πάλι ανάλογες μεθόδους. Είναι λες και δεν πέρασε μια μέρα από το θλιβερό δημοψήφισμα του 2015, όταν έπαιξαν τη χώρα στα ζάρια και ζήσαμε στο χείλος του γκρεμού για μερικές εβδομάδες. Τότε, που με την ανοχή και σύμπραξη του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας καταπάτησαν το Σύνταγμα με ένα γελοίο δημοψήφισμα, τα αποτελέσματα του οποίου ακύρωσαν μέσα σε λίγες μέρες. Βεβαίως η χώρα σώθηκε με τη βοήθεια της τότε αντιπολίτευσης, που μεταξύ άλλων έπεσε και θύμα της κοροϊδίας από τον Αλέξη Τσίπρα. Ο κυνισμός και η ψευδολογία της εποχής αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγήν στα μεταπολιτευτικά πολιτικά χρονικά. Ωστόσο, οι πρωταγωνιστές εκείνης της φαιδρότητας επανέρχονται σήμερα και σε κάθε ευκαιρία μας θυμίζουν το αμαρτωλό τους παρελθόν και δεν διστάζουν να λένε με τον ίδιο στόμφο ψεύδη και να αναπαράγουν θεωρίες συνωμοσίας. Πιο πρόσφατο παράδειγμα η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, που περίπου κατηγορήθηκε από στελέχη του κόμματος ως υπεύθυνο για τη ρωσική εισβολή. Πώς είναι δυνατόν τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μην μπορούν να κατανοήσουν τα στοιχειώδη σε μια τόσο δύσκολη εποχή και να αναμασούν τετριμμένα επιχειρήματα για τον ρόλο του ΝΑΤΟ; Ο Αλέξης Τσίπρας μάλιστα έφτασε στο σημείο να εκφράσει την ανησυχία του διότι στο περιβόητο μνημόνιο κατανόησης μεταξύ Τουρκίας, Σουηδίας και Φινλανδίας υπάρχει πρόβλεψη να σταματήσει το εμπάργκο όπλων προς τη γείτονα από αυτές τις χώρες! Είναι γνωστό άλλωστε ότι αυτές οι δύο σκανδιναβικές δημοκρατίες αποτελούν μεγάλους προμηθευτές οπλικών συστημάτων! Αστεία πράγματα, που δεν θα έπρεπε να διατυπώνονται από υπεύθυνα πολιτικά πρόσωπα και ειδικά για τόσο ευαίσθητα θέματα. Δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι δεν καταλαβαίνουν τι λένε (χωρίς να αποκλείεται ακόμη και αυτό για ορισμένους) σε τόσο κραυγαλέα ζητήματα. Μάλλον κάνουν μικροπολιτικό παιχνίδι, αφού στην πραγματικότητα χαϊδεύουν τα αυτιά στους «ψεκασμένους» που είναι με τον Πούτιν. Πώς γίνεται όμως να θέλουν να κυβερνήσουν ξανά και να απευθύνονται με τέτοιες θεωρίες στους πολίτες, μόνον οι ίδιοι το γνωρίζουν. Επειδή όμως βρισκόμαστε πλέον σε προεκλογική περίοδο, καλό είναι να προσέχουμε τι ακούμε, διότι το τι θα λέγεται δεν είναι στο χέρι μας.