Θα μπορούσε να είναι μια ευκαιρία αναστοχασμού, να αποτελέσει αφορμή για να ασχοληθεί ουσιαστικά η κυβέρνηση με το ζήτημα της ένταξης προσφύγων και μεταναστών, να αντιμετωπίσει κενά και δυσλειτουργίες. Η επιτυχία του 19χρονου Κουρός Νουρμοχαμαντί Μπαϊγκί στις Πανελλαδικές Εξετάσεις δεν «αποδεικνύει ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα ανοιχτή σε όσους θέλουν να ενσωματωθούν σε αυτή», όπως υποστήριξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης υποδεχόμενος τον νεαρό Ιρανό στο Μέγαρο Μαξίμου. Η προσωπική υπέρβαση του ενός δεν αρκεί για να καλύψει τις αδυναμίες του συστήματος. Η εξαίρεση δεν είναι ο κανόνας.
Ο Κουρός κατάφερε να αριστεύσει στηριζόμενος κατά βάση στις δικές του δυνάμεις, στην επιμονή και την αστείρευτη θέλησή του κόντρα σε κάθε αντιξοότητα, όχι επειδή το ελληνικό κράτος δημιούργησε τις συνθήκες για να τον συνδράμει. Το ρεπορτάζ της Ανθής Παζιάνου («Σηκωνόταν όρθιος όταν έμπαινε ο καθηγητής στην τάξη», «Κ» 2/7/2022) αποδεικνύει ότι η πορεία του δεν ήταν αυτονόητη. Μέχρι να χορηγηθεί άσυλο στον ίδιο και στην οικογένειά του έπρεπε να υπομείνουν γραφειοκρατική ταλαιπωρία ετών, ενώ σύμφωνα με το ρεπορτάζ χρειάστηκαν παρεμβάσεις και επιστολές των καθηγητών του στο Πρότυπο Λύκειο Μυτιλήνης προς τα υπουργεία Παιδείας και Μετανάστευσης ώστε να επιτραπεί η συμμετοχή του στις Πανελλαδικές. Τίποτα δεν έγινε εύκολα, αυτόματα, ιδανικά.
«Δεν έτρωγε τίποτε από τη στενοχώρια του. Ακόμα δεν είχε χαρτιά και δεν ήξερε αν θα μπορούσε να συμμετάσχει στις εξετάσεις, που για εκείνον ήταν η μόνη ελπίδα για να ξεφύγει από τη μιζέρια», δήλωσε στο ρεπορτάζ της «Κ» ο μαθηματικός του, ενώ η καθηγήτρια Χημείας ανέφερε ότι του έκανε αφιλοκερδώς επιπλέον μαθήματα μέσω τηλεκπαίδευσης για να τον βοηθήσει να καλύψει τη χαμένη ύλη. Τα Παιδικά Χωριά SOS τον υποστήριξαν ώστε να μπορέσει να διαβάζει όσο το δυνατόν πιο απερίσπαστος.
Ο Κουρός πέτυχε και γιατί βρέθηκαν στον δρόμο του άνθρωποι που τον αγκάλιασαν, τον βοήθησαν, δεν περιορίστηκαν στο στενό πλαίσιο του ρόλου τους ως δημόσιοι υπάλληλοι αλλά πήραν πρωτοβουλίες, ασχολήθηκαν. Κατάφερε να συγκεντρωθεί, να μελετήσει, να δαμάσει μια άγνωστη σε εκείνον γλώσσα, παρότι έμενε σε καταυλισμούς που κουρελιάζουν την αξιοπρέπεια στις καθημερινές πολύωρες ουρές αναμονής για τις πιο βασικές και αυτονόητες ανάγκες.