Διακρίνω μιαν ελαφρά αμηχανία στους κύκλους των προοδευτικών δυνάμεων. Κάτι μάλλον σπάνιο στο περιβάλλον αυτό, όπου οι κρίσεις εκδίδονται βάσει αυστηρά καθορισμένων προτύπων αναφοράς. Ας πούμε, ένας εικοσάχρονος ομολογεί ότι δολοφόνησε τη 17χρονη φίλη του Νικολέτα, οδηγώντας τη στην ασφυξία. Τυπική περίπτωση «γυναικοκτονίας», και μάλιστα με το νεαρότερο έως σήμερα θύμα. Δεν έχει σημασία αν ο εικοσάχρονος Πακιστανός κυκλοφορούσε με τέσσερις διαφορετικές ταυτότητες, πράγμα που σημαίνει ότι ασχέτως αν βρισκόταν απέναντι σε γυναίκα, άνδρα ή οποιοδήποτε φύλο οι σχέσεις του με τη νομιμότητα δεν ήταν και οι καλύτερες. Απόδειξη ότι, μετά το έγκλημα που ομολόγησε, βρήκε τον τρόπο να εξαφανισθεί, να γλιστρήσει σε ομάδες «παράτυπων» μεταναστών –όπως και ο ίδιος– και να βρεθεί στη Βόρεια Μακεδονία. Ερώτηση κρίσεως: Από τη στιγμή που έχει δολοφονήσει, εξακολουθεί να είναι παράτυπος επειδή κυκλοφορεί στη χώρα μας, αν και η αίτησή του για άσυλο έχει απορριφθεί, ή μήπως μπορούμε να τον αποκαλούμε παράνομο, όπως συνηθίζουμε να χαρακτηρίζουμε τους έστω καθ’ ομολογίαν δολοφόνους; Τέλος πάντων, παράτυπος ή παράνομος, ο ήρωάς μας συλλαμβάνεται στη Βόρεια Μακεδονία και αφού ομολογεί ότι ναι, έπνιξε την άτυχη φίλη του, μας εξηγεί ότι βγήκε εκτός εαυτού επειδή εκείνη τόλμησε να μιλήσει άσχημα για το Κοράνι. Δεν μάθαμε τι ακριβώς είπε. Θέλω να πω δεν ξέρω αν χρησιμοποίησε εκφράσεις σαν αυτές που χρησιμοποιούν χιλιάδες χριστιανοί στη χώρα μας για τον Χριστό και την Παναγία, χωρίς κανείς να σκεφτεί να τους πνίξει. «Μίλησε άσχημα για το Κοράνι». Μπορεί να του είπε: Πάρε το από δω το παλιοβιβλίο σου. Κι εκείνος δεν άντεξε. Ανθρωπος είναι. Την άρπαξε απ’ τον λαιμό και την κράτησε έτσι ώσπου να σταματήσει να αναπνέει.
Και τι θα πουν τώρα οι προοδευτικοί μας φίλοι; Γυναικοκτονία μεν, αφού το θύμα είναι γυναίκα, όμως και έγκλημα θρησκευτικής μισαλλοδοξίας. Ψάχνουν στα κιτάπια τους και το μόνο που βρίσκουν, είναι ότι μιλάμε για έγκλημα θρησκευτικής μισαλλοδοξίας μόνον όταν κάποιος χριστιανός καταφέρει πλήγμα, θανατηφόρο ή όχι, κατά μουσουλμάνου ή αλλοθρήσκου. Οταν ένας μουσουλμάνος καταφέρει πλήγμα κατά χριστιανού, έστω και θανατηφόρο, αυτό λέγεται «γινάτι», ιστορική απάντηση στις Σταυροφορίες. Ε ρε, τι είχε να γίνει αν ο καθ’ ομολογίαν δράστης ήταν χριστιανός ορθόδοξος και η άτυχη Νικολέτα δεν λεγόταν Νικολέτα αλλά Φατιμά. Και γυναικοκτονία και έγκλημα μισαλλοδοξίας. Δύο σε ένα. Ομως τώρα, οι συνήθως λαλίστατοι προοδευτικοί μας φίλοι προτιμούν να σιωπήσουν. Τους ξεπερνάει η πραγματικότητα; Αν είναι ποτέ δυνατόν. Οι ίδιοι είναι υπεράνω της πραγματικότητας.