Η σημερινή σύνοδος της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στην Πράγα πρόσφερε μια ευκαιρία για άμεση επικοινωνία μεταξύ του Ελληνα πρωθυπουργού και του Τούρκου προέδρου. Ολα δείχνουν ότι η Αγκυρα επέλεξε να μην την αξιοποιήσει. Ουδείς κερδίζει από το σημερινό συγκρουσιακό περιβάλλον μεταξύ των δύο χωρών. Σίγουρα όχι η Τουρκία, η οποία πρέπει κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσει ότι με την επιθετική συμπεριφορά της δεν αποκομίζει οφέλη.
Δεν βελτιώνει την εικόνα της, ενώ πλήττεται η στρατιωτική ισχύς της λόγω της απροθυμίας μεγάλων συμμάχων, κυρίως των ΗΠΑ, να της πουλήσουν νέα, προηγμένα μαχητικά F-16 και να αναβαθμίσουν τα παλαιότερα που διαθέτει.
Στην Ουάσιγκτον προσεγγίζουν την Ελλάδα και την Τουρκία πολύ διαφορετικά από ό,τι στο παρελθόν. Ουδείς αμφισβητεί τη σημασία της Τουρκίας, λόγω της γεωγραφικής της θέσης και όχι μόνο. Ωστόσο, η αντιδραστική και απρόβλεπτη συμπεριφορά του Ερντογάν έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζεται ως ένας «πολύ δύσκολος εταίρος».
Την ίδια ώρα, η διακομματική σοβαρότητα, συνέπεια και συνέχεια που επιδεικνύει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει αναβαθμίσει τη στρατηγική της σημασία στα μάτια των Αμερικανών. Αυτό φαίνεται όχι μόνο από δημόσιες δηλώσεις αξιωματούχων και νομοθετικές πρωτοβουλίες, αλλά και από τις αναλύσεις για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το ευρύτερο σκηνικό της Αν. Μεσογείου που γίνονται στις δεξαμενές σκέψης. Υπό αυτό το πρίσμα, το πρόσφατο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο επιβεβαιώνει την εικόνα της Τουρκίας ως χώρας που είναι μέρος προβλημάτων και όχι λύσεων.
Αν όχι των ηγετών, των υπουργών Αμυνας.
Η Αθήνα ήταν και παραμένει ανοιχτή στον διάλογο. Οπως σημείωσε ο Ελληνας πρωθυπουργός στον ΟΗΕ, οι διαφορές δεν λύνονται με επιθετική συμπεριφορά, αυτοκρατορικές φαντασιώσεις και εμπρηστική ρητορική, αλλά με βάση τους κανόνες επίλυσης διαφορών και το διεθνές δίκαιο.
Η δήλωση του Ερντογάν ότι δεν θα μιλήσει με τον Μητσοτάκη είναι απλώς μια ανώριμη, υπερβολική αντίδραση. Οπως υπερβολικές και αδιέξοδες είναι οι συνεχείς ρητορικές κορώνες του Ερντογάν, του εταίρου του, Μπαχτσελί, των Ακάρ και Τσαβούσογλου και άλλων. Η εσωστρέφεια, η αλαζονεία και ο εθνικισμός είναι κακοί σύμβουλοι, και επικίνδυνοι.
Μια καλά προετοιμασμένη συνάντηση των δύο ηγετών στην Πράγα ίσως οδηγούσε σε πορεία αποκλιμάκωσης, κάτι που στο σημερινό προεκλογικό περιβάλλον δεν φαίνεται να επιθυμεί ο Ερντογάν. Θα μπορούσαν, πάντως, να υπάρξουν επαφές, με τον δικό τους συμβολισμό και ουσία, μεταξύ των υπουργών Αμυνας των δύο χωρών.
Παράλληλα, πρέπει να δημιουργηθεί άμεσα ένας αξιόπιστος δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας που να λειτουργεί μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.