Η κίνηση. Οι σπασμένοι δρόμοι. Τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια. Τα διπλοπαρκαρισμένα. Το κόστος της βενζίνης. Η ασφάλεια στο τέλος του χρόνου. Η ακρίβεια γενικώς. Ο Ερντογάν. Ο Πούτιν. Ο πόλεμος στην Ουκρανία. Το Ιράν. Οι γυναίκες του Ιράν. Οι καταπιεσμένες γυναίκες παντού και γενικώς. Η έμφυλη βία. Οι γυναικοκτονίες. Το κοριτσάκι στον Εβρο. Οι πρόσφυγες γενικώς. Η τηλεόραση. Τα δελτία ειδήσεων. Τα ριάλιτι. Τα σόσιαλ μίντια. Το Ινσταγκραμ. Το TikTok. Τα μαχαιρώματα στο φέισμπουκ. Τα fake news. Η ΔΕΗ. Η δόση της κάρτας. Η δόση του δανείου. Οι διογκωμένοι λογαριασμοί. Το σούπερ μάρκετ. Το κόστος των τροφίμων. Η ακρίβεια γενικώς. Ο λογαριασμός που μηδενίζει πριν από την ώρα του. Τα χρέη μας. Το παγκόσμιο χρέος. Η υπερθέρμανση του πλανήτη. Τα σκουπίδια στον δρόμο. Οι κάδοι της ανακύκλωσης γεμάτοι συμβατικά σκουπίδια. To χαλασμένο περιβάλλον γενικώς. Η κακογουστιά. Η δυσλειτουργική πρωτεύουσα. Ο δυσλειτουργικός Πειραιάς. Τα βρώμικα λεωφορεία. Οι πανάκριβες διακοπές. Το σουβλάκι των 8 ευρώ στη Μύκονο, η κρέπα των 25 και η ξαπλώστρα των 80 ευρώ κατ’ άτομο και με ελάχιστη κατανάλωση. Τα ξενοδοχεία – τέρατα στα χαμηλά νησιά μας. Οι καταπατήσεις γενικώς και παντού.
Η καταρρέουσα Ευρώπη. Το φάντασμα του ΟΗΕ. Το φάντασμα της Αμερικής. Της Κίνας. Η κατάρρευση των θεσμών γενικώς. Η αγένεια. Η έλλειψη σεβασμού. Ο καθημερινός φασισμός. Ο αόρατος φασισμός. Σαν ύπουλη σκόνη, γενικώς και παντού. Η Μελόνι. Οι διακρίσεις. Οι ανισότητες. Το να είναι γενικώς και παντού κάποιοι πιο ίσοι από τους ίσους. Τα κακοποιημένα ζώα. Ο κλονισμός της εμπιστοσύνης μας στη Δικαιοσύνη. Το bullying. Tα σκάνδαλα. Οι μίζες. Τα «μαύρα». Τα συντρίμμια από το τσουνάμι του μνημονίου δεξιά αριστερά. Τα συντρίμμια από το τσουνάμι της πανδημίας δεξιά αριστερά.
Η Δεξιά, η Αριστερά, το Κέντρο. Οι εκλογές, η προεκλογική περίοδος. «Τα ίδια, Παντελάκη μου, τα ίδια, Παντελή μου». Η απογοήτευση, η απόγνωση, τα σφιγμένα χείλη, ο κόμπος στο στομάχι, το μαύρο σύννεφο πάνω από τα κεφάλια μας γενικώς και παντού, κάθε μέρα, κάθε μέρα, κάθε μέρα. Το καλοκαίρι που πέρασε. Ο χειμώνας που θα ‘ρθει. Η ζωή μας εδώ και καιρό, η ζωή μας από δω και πέρα.
Στον καθρέφτη του μπάνιου κάθε πρωί: πλένει τα δόντια της η τσακισμένη μας ψυχή. Αύριο πάλι.