«Παίζει το ΑΕΚάκι», έλεγε και κολλούσε το τρανζίστορ στο αυτί του για να μη χάσει ούτε δευτερόλεπτο από τη μετάδοση του αγώνα. ΑΕΚάκι αποκαλούσε με τρυφερότητα την αγαπημένη του ομάδα. Μεγάλωσε με τα ανδραγαθήματα του Παπαϊωάννου, του Αρδίζογλου, του Στεργιούδα. Είδε το άστρο του Θωμά Μαύρου να ανατέλλει. Εζησε τη χρυσή εποχή του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Πανηγύρισε τα τρία συνεχή πρωταθλήματα Ελλάδας (1992-1994) και την πρώτη παρουσία της στους ομίλους του Champions League, το 1994.
Μα πάνω απ’ όλα υπερηφανευόταν για τον αγώνα του 1999 με την Παρτιζάν, στο Βελιγράδι, το οποίο βομβαρδιζόταν από το ΝΑΤΟ. Η ΑΕΚ ήταν τότε εκείνη που τόλμησε να σπάσει το διεθνές εμπάργκο κατά της Σερβίας. «Είμαστε άλλης πάστας φίλαθλοι εμείς οι ΑΕΚτζήδες. Γιατί ξέρουμε από προσφυγιά, ξέρουμε τι σημαίνει να σε κυνηγούν όλοι». Την παρακμή που έζησε η ομάδα τα επόμενα χρόνια την αντιμετώπισε με κατανόηση. «Θα έρθει πάλι η δική μας η ώρα…».
Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται οκτώ χρόνια από τον θάνατό του. Δεν πρόλαβε να δει το ΑΕΚάκι να επιστρέφει στη Νέα Φιλαδέλφεια, σε ένα υπερσύγχρονο γήπεδο. Σίγουρα θα χαιρόταν. Τι θα έλεγε, όμως, βλέποντας έναν εκπαιδευμένο (με ποιο τρόπο, άραγε;) αετό, αιχμάλωτο, να πετάει ανάμεσα σε φωτοβολίδες και καπνογόνα στην έναρξη του ματς για το σόου των συμβολισμών; Να χρησιμοποιείται σαν κλόουν σε τσίρκο;
Το θέαμα του Οδυσσέα –αυτό είναι το όνομα του αετού– στους εντός OPAP Arena αγώνες της ΑΕΚ δεν προκαλεί μόνο θλίψη, αλλά και θυμό. Διότι περνάει ένα βαθιά ανθρωποκεντρικό και αντιπεριβαλλοντικό μήνυμα: ο άνθρωπος είναι εξουσιαστής των πάντων και το άγριο, περήφανο πουλί, ο βασιλιάς των πτηνών, απλώς υποτάσσεται στη δύναμή του.
Είναι να απορεί κανείς: Γιατί δεν εφαρμόζεται το ισχύον νομικό πλαίσιο, που απαγορεύει ρητώς τη χρήση οποιουδήποτε ζώου σε κάθε είδους παραστάσεις; Για να μη δυσαρεστήσει ο αρμόδιος υφυπουργός τους οπαδούς της ΑΕΚ; Για τα «ψηφαλάκια»; Ή μήπως συμμερίζεται την άποψη του εκπαιδευτή του πουλιού, ότι «οι αντιδράσεις δεν οφείλονται σε φιλοζωία, αλλά σε ζωοταλιμπανισμό»;
Μακάρι τα παιδιά που θα περάσουν το κατώφλι του νέου γηπέδου να γίνουν ενήλικοι που θα αγαπούν το ποδόσφαιρο με πιο υγιή τρόπο. Ας τους δείξουμε τι σημαίνει αυτό. Και ας τα μάθουμε ότι τα ζώα δεν βρίσκονται στον πλανήτη για εμάς – αλλά μαζί με εμάς. Στο ΑΕΚάκι (του) δεν αξίζει τίποτα λιγότερο.
