Μαζί με τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο η Ελλάδα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Πόλεμος προς το παρόν για εμάς χαμηλής έντασης, αλλά απρόβλεπτης διάρκειας και εξέλιξης. Είναι μια πραγματικότητα που δεν επιλέξαμε, αλλά πρέπει να αντιμετωπίσουμε είτε αρνητικά, παγιδευμένοι μέσα σε έναν συνασπισμό, είτε θετικά, όπως το κάνουμε σαν χρέος και ευκαιρία να βοηθήσουμε μια υπόθεση που αν χαθεί θα βάλει σε κίνδυνο τις αρχές και συμμαχίες που στηρίζουν τη δημοκρατία – και επιπλέον, ειδικά για εμάς, αν νικήσει ο Πούτιν θα αποχαλινωθεί ο τουρκικός επεκτατισμός.Η συμμετοχή μας, όμως, στο μέτωπο που βοηθάει την Ουκρανία έχει και αρνητικές συνέπειες, προς το παρόν στην οικονομία. Η παράταση του πολέμου και ο χειμώνας θα χειροτερέψουν την κατάσταση για εκατομμύρια νοικοκυριά. Η δυσφορία που θα προκύψει κινδυνεύει να δημιουργήσει ρεύμα αμφισβήτησης της φιλοουκρανικής στάσης της κυβέρνησης. Με τη βοήθεια της πουτινικής πέμπτης φάλαγγας θα το εκμεταλλευτούν εκείνοι που θέλουν να μας πάνε πίσω στο προ του 2019 χάος.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει την απειλή βοηθώντας οικονομικά τις ασθενέστερες τάξεις – και όχι μόνο αυτές. Εφαρμόζει τη ρήση του Μπιλ Κλίντον –«it is the economy stupid»– οι άνθρωποι ψηφίζουν με οικονομικά κίνητρα. Σωστά, αλλά αυτό ισχύει σε κανονικούς καιρούς. Οταν υπάρχει εμπόλεμη κατάσταση, όσο απομακρυσμένη και να φαίνεται σήμερα, τότε οι προτεραιότητες αλλάζουν. Δεν αρκούν οι οικονομικές ενέσεις εδώ κι εκεί, ούτε θα φέρουν μόνιμο αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση πρέπει να δώσει έμφαση στην επικοινωνία με τον πολίτη για τους κινδύνους που συνεπάγεται η επικράτηση του Πούτιν. Να επιδιώξει τη δημιουργία κλίματος που θα δικαιολογεί τις θυσίες, το ξεβόλεμα που ήδη έχει αρχίσει.
Η κυβέρνηση πρέπει να δώσει έμφαση στην επικοινωνία με τον πολίτη για τους κινδύνους που συνεπάγεται η επικράτηση του Πούτιν.
Αλλά όσο καλή και να είναι μια καμπάνια ενημέρωσης, από μόνη της δεν φτάνει για να πείσει τον πολίτη για τη σκοπιμότητα και το αναπόφευκτο των θυσιών. Χρειάζονται παράλληλα και μέτρα. Το πιο προφανές, αναγκαίο και αξιόπιστο είναι η εξοικονόμηση στην κατανάλωση ενέργειας, υποχρεωτική αν χρειαστεί. Εκτός από την οικονομία που θα προκύψει, θα νιώσει έτσι ο πολίτης στο πετσί του ότι κάτι έχει αλλάξει.
Η κυβέρνησή μας είναι προπονημένη σε κρίσεις –Εβρος- μεταναστευτικό, κορωνοϊός, Τουρκία–, δεν έχει εύκολη πορεία αλλά τα βγάζει πέρα. Η προσγείωση του ψηφοφόρου στη σκληρή πραγματικότητα μάλλον θα την ευνοήσει, δεδομένων των εναλλακτικών.