Errare humanum est

1' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η παραπάνω ρήση αποδίδεται στον Ιερώνυµο, σηµαντικό εκκλησιαστικό συγγραφέα του 4ου μ. Χ. αιώνα. «Το πλανάσθαι ανθρώπινον εστί», τα λάθη είναι ανθρώπινα, στη νεοελληνική. Και αρχαίοι Ελληνες τραγικοί, με πρώτο τον Σοφοκλή, υπογράμμισαν πόσο σύμφυτη με τον άνθρωπο είναι η πλάνη.

Δυστυχώς κάποιοι σύγχρονοι, διακατεχόμενοι από το θεϊκό σύνδρομο, δεν αναγνωρίζουν την ανθρώπινη φύση τους και ως εκ τούτου δεν τους περνάει από το μυαλό ότι μπορεί σε κάποια εκτίμησή τους να έχουν κάνει λάθος. Να έχουν διαψευστεί από την εξέλιξη των γεγονότων. Να το πω διαφορετικά.

Οποιος αναγνωρίζει το λάθος του, ουσιαστικά αναγνωρίζει την ταπεινότητά του σε αυτόν τον μάταιο κόσμο. Συνεπώς το να παραδεχθείς, με δημόσιο λόγο, πως η «νεκρή» Μαρία του Εβρου ουδέποτε υπήρξε, ενώ έσκιζες τα ιμάτιά σου για το άταφο κορμάκι της και τους χαροκαμένους γονείς, είναι πέραν όλων των άλλων μια ανθρώπινη πράξη που φανερώνει και μια εντιμότητα.

Δυστυχώς, διαπιστώνω πως αρκετοί από αυτούς που διακινούσαν την παραπάνω «είδηση», και ενώ τα γεγονότα τους έχουν διαψεύσει πανηγυρικά, εξακολουθούν, ακόμα και σήμερα, να αφήνουν ανοικτό το ζήτημα της «νεκρής» Μαρίας με την πρωτοφανή λογική πως αφού δεν αποδείχθηκε ότι ζει, αυτό δεν αποκλείει όντως να έχει πεθάνει. Εμπεριστατωμένα επιτόπια ρεπορτάζ απέδειξαν πως η Μαρία δεν ζει γιατί ουδέποτε υπήρξε. Η συγκεκριμένη οικογένεια των Σύρων προσφύγων έχει δύο παιδιά τα οποία υγιέστατα βρίσκονται στο κέντρο φιλοξενίας δίπλα στους γονείς τους. Τρίτο παιδί δεν είχαν. Επιπροσθέτως, το περιοδικό «Σπίγκελ» που είχε σηκώσει ψηλά το θέμα, παραδέχθηκε δημοσίως την έλλειψη στοιχείων και κατέβασε τη σχετική είδηση και τον σχολιασμό από την ιστοσελίδα του.

Και έμειναν μόνοι όλοι όσοι εγκαλούσαν την ελληνική κυβέρνηση για ευθύνες που δεν είχε, όλοι αυτοί που αφελώς πείστηκαν για την άταφη Μαρία και τον θανατηφόρο σκορπιό. Δεν είναι κακό να παραδεχθούν ότι εξαπατήθηκαν από μια ομάδα ανθρώπων με ευτελή κίνητρα, που έχουν πλέον ανοικτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη. Να παραδεχθούν πως άδικα συγκινήθηκαν με το υποτιθέμενο δράμα της οικογένειας των Σύρων προσφύγων. Οσο ανθρώπινος ήταν ο πόνος τους τότε, τόσο ανθρώπινη θα ήταν η παραδοχή του λάθους τους σήμερα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή