Στο «περιώνυμο» εστιατόριο Fiona Mare, στην Τζορτζτάουν της Ουάσιγκτον, τα προεδρικά ζεύγη Τζο Μπάιντεν και Εμανουέλ Μακρόν φωτογραφήθηκαν σε κλίμα ευφορίας και οικειότητος, με τον Αμερικανό πρόεδρο να απολαμβάνει ένα παγωτό. Μόνον κακοηθέστατοι θα ήταν δυνατόν να σχολιάσουν επικριτικά το περιστατικό.
Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε πριν από την καταστροφή του παλαιού ευρωπαϊκού συστήματος, που επήλθε με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη σάρωση των μοναρχικών καθεστώτων στην Ευρώπη, οι νέοι ηγέτες αισθάνονται την ανάγκη να δείξουν ότι διατηρούν κάποιες από τις συνήθειες του λαού, που τους ανέδειξε για μια περίοδο στην εξουσία.
Κάπως αλλιώς ήταν τα πράγματα στο παρελθόν, βεβαίως. Κάποτε ένας από τους Αψβούργους αυτοκράτορες είχε αποφασίσει να επισκεφθεί incognito, μαζί με μια πολύ μικρή ακολουθία, κάποια από τις προσωπικές του γαίες που συγκροτούσαν την αυτοκρατορία του. Αργά το μεσημέρι μπήκαν σε ένα μικρό πανδοχείο για φαΐ, αλλά ο κάπελας τους είπε πως δεν είχε τίποτε να τους σερβίρει παρά μονάχα ομελέτες.
Οταν ο αυτοκράτορας πήρε στα χέρια έναν υπέρογκο λογαριασμό, είπε, χαμογελώντας, «φαίνεται πως τα αυγά σπανίζουν σε αυτή την περιοχή». Οχι, «τα αυγά δεν σπανίζουν, κύριε», είπε ο πανούργος κάπελας, «οι αυτοκράτορες σπανίζουν». Σήμερα δεν υπάρχουν αυτοκράτορες, αλλά οι λαϊκοί πανούργοι δεν σπανίζουν.
Ο κ. Μακρόν είναι ένας κλασικός Γάλλος βοναπαρτιστής πολιτικός. Μια στενότερη σχέση με τον Λευκό Οίκο εξυπηρετεί απολύτως τη φιλοδοξία του να ηγηθεί της Ε.Ε.
Ο πρόεδρος Μακρόν είναι ο πρώτος ξένος ηγέτης που έχει προσκληθεί επισήμως από τον Αμερικανό ομόλογό του και η υποδοχή του ήταν εντυπωσιακή. Ισως διότι η Γαλλία είναι η μόνη πυρηνική δύναμη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και στις ημέρες μας είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία. Αλλά και ίσως επειδή ο κ. Μακρόν είχε δηλώσει πρόσφατα πως δεν σκοπεύει να κάνει χρήση των πυρηνικών, ακόμη και εάν η Μόσχα κατέφευγε στη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων στην Ουκρανία.
Από την πλευρά του ο κ. Μακρόν είναι ένας κλασικός Γάλλος βοναπαρτιστής πολιτικός. Μια στενότερη σχέση με τον Λευκό Οίκο εξυπηρετεί απολύτως τη φιλοδοξία του να ηγηθεί της Ε.Ε. Βέβαια ο κ. Μπάιντεν δεν έχει τη δυνατότητα να του προσφέρει το «Σιδηρούν Στέμμα της Λομβαρδίας», με το οποίο αυτοεστέφθη αυτοκράτωρ ο Ναπολέων Βοναπάρτης.
Οι «ειδικές σχέσεις» της Βρετανίας με τις ΗΠΑ θεωρούνται δεδομένες και, εξάλλου, οι διαδοχικές αλλαγές στο πρωθυπουργικό αξίωμα του Ηνωμένου Βασιλείου δημιουργούν κάποιο θέμα. Ισως μετά τη στέψη του βασιλέα Καρόλου Γ΄ ο κ. Μπάιντεν επιδιώξει μια επίσημη πρόσκληση στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ – το μόνον λειτουργικό μνημείο του παρελθόντος.
Τέλος, η Γερμανία –η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης– πληρώνει απλώς τα επιτίμια μιας διακομματικής πολιτικής εμπορικής συνεργασίας με τη Ρωσία. Η εποχή που ο τότε απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ παρέδιδε τη σκυτάλη του παγκοσμίου «οράματός» του στην τότε καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ έχει παρέλθει – οριστικά, όπως κάποιοι φαντάζονται στις μέρες μας.
Αυτά συμβαίνουν στη Δύση. Κάποιοι διερωτώνται τι μηχανεύεται ο γέρων των εβδομήντα χρόνων στο Κρεμλίνο. Ομως αυτό είναι άλλο θέμα.