Δεν ήταν μόνο η φωνή

2' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Η Γιαρμίλα Κρατοσβίλοβα, με ένα διαφορετικό είδος θηλυκότητας», ήταν το σχόλιο του Γιάννη Διακογιάννη σε μια περιγραφή κάποιου αγωνίσματος στο οποίο μετείχε η μεγάλη αθλήτρια της κομμουνιστικής Τσεχοσλοβακίας το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’80, όταν και μεσουράνησε στα 400 και 800 μέτρα. Μάλιστα, το παγκόσμιο ρεκόρ που πέτυχε το 1983 στα 800 μέτρα παραμένει ακατάρριπτο έως σήμερα και είναι το παλαιότερο σε αγώνισμα του στίβου σε άνδρες και γυναίκες.

Φυσιογνωμικά δεν εξέπεμπε καμία θηλυκότητα, καθώς τα χαρακτηριστικά της έμοιαζαν περισσότερο ανδρικά, όπως και η διάπλαση των μυών και η μπάσα φωνή της, ενώ υπήρχαν φήμες για το κατά πόσον οι επιδόσεις της ήταν αποτέλεσμα χρήσης αναβολικών ουσιών. Ο Διακογιάννης με το συγκεκριμένο σχόλιο των λίγων λέξεων είπε τα πάντα κι αυτό ήταν ένα από τα δικά του χαρακτηριστικά. Οι σημερινοί 55άρηδες και βάλε, που αγαπούν τον αθλητισμό σε όλες τις εκφάνσεις του, οφείλουν αυτή την αγάπη τους στον Διακογιάννη.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 τα απογεύματα του Σαββάτου το κρατικό κανάλι (ΕΙΡΤ) μετέδιδε μόνο το ένα ημίχρονο από κάποιον αγώνα του αγγλικού πρωταθλήματος. Εκεί άκουγες τον Διακογιάννη όχι απλώς να περιγράφει ένα ποδοσφαιρικό ματς, αλλά να βρίσκει την ευκαιρία να μεταλαμπαδεύει τις αστείρευτες γνώσεις του για το άθλημα και την ιστορία του. Το ίδιο συνέβαινε με ό,τι άλλο περιέγραφε είτε ήταν ένα αδιάφορο ματς του ελληνικού πρωταθλήματος είτε ένα κορυφαίο αγώνισμα στίβου ή ο τελικός ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οσα έλεγε, κυρίως στις «νεκρές» στιγμές της μετάδοσης, προσέφεραν μια άλλη διάσταση σε αυτά που παρακολουθούσε κάποιος.

Ανθρωπος με ευρύτατη μόρφωση και καλλιέργεια, δεν έκανε ποτέ επίδειξη των γνώσεών του, αλλά φρόντιζε να τις μεταδίδει σε όλους με μια ιδιαίτερη απλότητα και φυσικότητα. Σε μια εποχή που οι πηγές της πληροφόρησης ήταν ελάχιστες και οι κοινωνίες κλειστές και περιχαρακωμένες, ο κοσμοπολίτης Διακογιάννης υπήρξε μια ζωντανή εγκυκλοπαίδεια, ο συνδετικός μας κρίκος με τον έξω κόσμο, που τότε ήταν πολύ μακρινός και άγνωστος.

Μας έμαθε τον κόσμο του κλασικού αθλητισμού και τους πρωταγωνιστές του, του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Δίδαξε τους πάντες να είναι πάνω απ’ όλα φίλαθλοι και όχι οπαδοί, να αγαπούν το μέσο και όχι τον σκοπό. Δεν ήταν απλώς ένας αθλητικογράφος, ένας sportcaster, αλλά ταυτόχρονα ένας δάσκαλος, ένας παιδαγωγός, ένας διαμορφωτής της κοινής γνώμης, με τη θετική έννοια. Με τον πολιτισμό του υπήρξε πρότυπο για όλους, είτε ασχολούνταν είτε όχι με τον αθλητισμό.

Εχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στη γενιά που μεγάλωσε μαζί του και του χρωστάει πολλά. Δεν ήταν μόνο η ευγενική φωνή του, που έντυνε υπέροχα ό,τι περιέγραφε. Ηταν πολύ περισσότερα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή