Η αύρα του 2022

2' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κάνοντας τον απολογισμό της χρονιάς που φεύγει, οι απαισιόδοξοι θα δουν το ποτήρι μισοάδειο, οι δε αισιόδοξοι μισογεμάτο. Γεγονός πάντως είναι ότι το 2022, με όλες τις ανατροπές σε δεδομένα που τα θεωρούσαμε ως σταθερές και τις ανασφάλειες, πολιτικές και οικονομικές, που προκαλούν ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία αλλά και οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, ήταν μια καλή χρονιά για τη δημοκρατία και μια κακή για τον αυταρχισμό, τους ισχυρούς εκπροσώπους του και τους θαυμαστές τους.

Στην αρχή του έτους εύκολα μπορούσε να προβλέψει κάποιος την εύκολη επέλαση των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία και τη δικαίωση του δόγματος που θέλει τον ισχυρό να επιβάλλεται στον αδύναμο. Οπως επίσης την πανωλεθρία του Δημοκρατικού Κόμματος και του προέδρου Μπάιντεν στις ενδιάμεσες εκλογές των ΗΠΑ. Τα πράγματα, ωστόσο, εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά. Η Μόσχα όχι μόνο δεν κατέλαβε το Κίεβο, αλλά αντιθέτως έχει χάσει εδάφη που είχε κατακτήσει και η εικόνα του Βλαντιμίρ Πούτιν πολύ απέχει από αυτήν του «ισχυρού και αλάνθαστου ηγέτη». Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ψηφοφόροι τιμώρησαν τους υποψηφίους που έφεραν τη σφραγίδα του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος θεωρείται πλέον «βαρίδι» για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.

Επιπλέον: Ο Ζαΐρ Μπολσονάρο ηττήθηκε στις προεδρικές εκλογές στη Βραζιλία και παρά τις προβλέψεις ότι θα ακολουθούσε το παράδειγμα του Τραμπ, αποδέχθηκε το αποτέλεσμα. Ο Εμανουέλ Μακρόν έγινε ο πρώτος, μετά το 2002, Γάλλος πρόεδρος που επανεξελέγη και η Μαρίν Λεπέν, που πολλοί προέβλεπαν ότι θα επικρατήσει στις επόμενες προεδρικές εκλογές, αποχώρησε από την ηγεσία του κόμματός της. Στη Βρετανία, η χρονιά άρχισε με τον κατεξοχήν λαϊκιστή και αριβίστα Μπόρις Τζόνσον στην πρωθυπουργία, συνεχίστηκε για μόλις 44 ημέρες με την ανεκδιήγητη Λιζ Τρας, για να κλείσει με τον Ρίσι Σούνακ. Το Ιράν, που στηρίζει τη Ρωσία, βρίσκεται αντιμέτωπο με τις εντονότερες διαδηλώσεις που αμφισβητούν τον αυταρχισμό του καθεστώτος, ενώ ακόμη και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βλέπει τη δημοφιλία του να συρρικνώνεται και αγχώνεται ενόψει των εκλογών.

Από την άλλη, βέβαια, στην Ουγγαρία ο Βίκτορ Ορμπαν επικράτησε με άνεση στις εκλογές τον Απρίλιο, στη Σουηδία, όπως και στο Ισραήλ, ισχυροποιήθηκαν οι εκπρόσωποι της Ακρας Δεξιάς, στις Φιλιππίνες εξελέγη πρόεδρος ο γιος του πρώην δικτάτορα Φερντινάντ Μάρκος, τα καθεστώτα στο Κατάρ και στη Σαουδική Αραβία δεν εμφάνισαν κανένα ρήγμα. Ομως, αν τα τελευταία χρόνια σημαδεύτηκαν από την κατάρρευση της εμπιστοσύνης στο κατεστημένο, το 2022 ήταν το έτος που άρχισε η κατάρρευση της εμπιστοσύνης στον αντισυστημισμό. Αυτό που έπληξε περισσότερο τους εκφραστές του δεν είναι τόσο οι ψήφοι ή οι θέσεις εξουσίας, αλλά ότι απώλεσαν την αύρα της ικανότητας και της αποτελεσματικότητας που αρέσκονταν να επιδεικνύουν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή