Δεκαπέντε ψηφοφορίες σε τέσσερις ημέρες. Τόσες χρειάστηκαν για να εκλεγεί ο νέος επικεφαλής της Βουλής των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ, αλλά την ανακούφιση για το τέλος της φαρσοκωμωδίας και την επικράτηση του Κέβιν Μακάρθι γρήγορα ακολούθησε η συνειδητοποίηση του πόσο επισφαλής είναι η θέση του νέου de facto ηγέτη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Υστερα από τις υποχωρήσεις που έκανε στους ακραίους του κόμματός του, ακόμη και ένας βουλευτής μπορεί να ζητήσει ψηφοφορία για την αντικατάστασή του. Και η μικρή πλειοψηφία των Ρεπουμπλικανών σημαίνει ότι έχει περιθώριο να χάσει μόλις τέσσερις ψήφους αν θέλει να περάσει οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία.
Χωρίς να είναι γνωστές οι λεπτομέρειες των συμφωνιών που οδήγησαν τελικά στην εκλογή του, αυτές φαίνεται ότι περιλαμβάνουν τον διορισμό περισσότερων μελών της ακραία φιλελεύθερης ομάδας Freedom Caucus στην επιτροπή κανονισμών της Βουλής. Επίσης, τη δέσμευση ότι δεν θα προσπαθήσει να επηρεάσει την επιλογή των υποψηφίων του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος ενόψει των εκλογών του 2024. Και βέβαια, την υπόσχεση για γενναίες περικοπές δαπανών, η οποία προοιωνίζεται σκληρές μάχες στο Κογκρέσο όσον αφορά την αύξηση του ορίου του χρέους για τη χρηματοδότηση της κυβέρνησης ήδη από το ερχόμενο καλοκαίρι.
Μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανοί τονίζουν ότι αυτές οι κινήσεις δίνουν μεγαλύτερη επιρροή στα ακροδεξιά αλλά και στα αντιδραστικά στοιχεία του κόμματος, εντείνοντας το ρήγμα στο εσωτερικό του και υπονομεύοντας τη λειτουργία του Κογκρέσου. Μάλιστα, προειδοποιούν ότι η ρεπουμπλικανική πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων είναι μόνο φαινομενική και ότι στην ουσία θα αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει, καθώς, είτε ως μπλοκ είτε μεμονωμένα, οι ακροδεξιοί βουλευτές θα αμφισβητούν συνεχώς τις επιλογές του Κέβιν Μακάρθι – και προειδοποιούν πως οι δοκιμασίες του μόλις ξεκίνησαν.
Ολα αυτά κάνουν τους πολιτικούς αναλυτές να μιλούν για πρωτοφανή υπονόμευση της εξουσίας του τρίτου τη τάξει πολιτικού στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά τον πρόεδρο και την αντιπρόεδρο. Και σημειώνουν ότι οι υποχωρήσεις που έκανε σε βουλευτές με αντιδημοκρατικές τάσεις και απόψεις σκιάζουν ήδη τη θητεία του, καθώς προκειμένου να κερδίσει την ψήφο τους χρειάστηκε να επιστρατεύσει τον τέως πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ενώ μεταξύ άλλων υποσχέθηκε σειρά από έρευνες για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Τζο Μπάιντεν, συμπεριλαμβανομένης μιας καταλογιζόμενης «εργαλειοποίησης της Δικαιοσύνης και των υπηρεσιών πληροφοριών».
Η μόνη λύση που διαφαίνεται για την άρση του αδιεξόδου στο οποίο όλα δείχνουν ότι θα περιέλθει το Κογκρέσο είναι εξαιρετικά δύσκολη, αφού προϋποθέτει εκείνο το στοιχείο που έχει δεχθεί τη μεγαλύτερη επίθεση τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ: τη διακομματική συναίνεση, με συνεργασία Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών, αν όχι για την εύρυθμη λειτουργία του Κογκρέσου, τουλάχιστον για την αποτροπή νέων μεγάλων κρίσεων.
* Η κ. Κατερίνα Σώκου είναι Nonresident Senior Fellow στο Atlantic Council και ερευνήτρια εξωτερικού στο ΕΛΙΑΜΕΠ, Εδρα Θεόδωρου Κουλουμπή για τις Ελληνοαμερικανικές Σχέσεις.
