Με την αναγγελία θανάτου του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, ξαναθυμήθηκα τα όσα έγιναν όταν, στις 6 Φεβρουαρίου 1981, πέθανε στη Μαδρίτη η βασίλισσα Φρειδερίκη. Στην Ελλάδα, που ζούσε σε προεκλογικούς ρυθμούς, με τον Ανδρέα Παπανδρέου επελαύνοντα, η κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη, δεδηλωμένου βασιλόφρονος, έπρεπε να αποφασίσει τα της κηδείας, με δεδομένη τη βούληση της βασιλομήτορος να ταφεί στο Τατόι, δίπλα στον σύζυγό της βασιλιά Παύλο. Ας μη λησμονούμε πως είχαν περάσει μόλις έξι χρόνια από το δημοψήφισμα που έλυσε το πολιτειακό ζήτημα και το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα ήταν πολωμένο και λόγω των εκλογών. Ηταν επόμενο η κηδεία της Φρειδερίκης να αποτελέσει το αντικείμενο μιας οξείας πολιτικής αντιπαράθεσης με αναφορές στα έργα και τις ημέρες της δυναστείας.
Ουσιαστικό πρόβλημα με την ταφή δεν υπήρχε γιατί και το Τατόι ανήκε τότε στην ιδιοκτησία της βασιλικής οικογενείας και τα μέλη της είχαν την ελληνική υπηκοότητα. Συνεπώς, όσοι ζητούσαν η βασιλομήτωρ να μην ταφεί στην Ελλάδα, ουσιαστικά ζητούσαν αυτό να γίνει διά νόμου, κάτι το πρωτοφανές. Ο γιος της εκλιπούσης, ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, ήθελε η νεκρώσιμη ακολουθία να ψαλεί στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών. Η κυβέρνηση βρέθηκε σε κατάσταση βέρτιγκο. Ως γνωστόν, στο δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974 υπέρ της βασιλευομένης δημοκρατίας ψήφισε το 30,82% των ψηφοφόρων, δηλαδή ο σκληρός πυρήνας τότε της Νέας Δημοκρατίας. Από την άλλη πλευρά η πίεση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και των φιλικών προς αυτήν εφημερίδων ήταν μεγάλη για να μη δοθεί χαρακτήρας προσκυνήματος στην κηδεία και στην ταφή της βασιλομήτορος. Για την κυβέρνηση το πρόβλημα γινόταν εντονότερο καθώς θα παρίστατο στην τελετή και ο βασιλιάς της Ισπανίας Χουάν Κάρλος με τη σύζυγό του Σοφία, κόρη της Φρειδερίκης, και εκπρόσωποι και άλλων βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης.
Υστερα από υπαναχωρήσεις τελικά η κυβερνητική επιτροπή αποφάσισε η κηδεία και η ταφή να γίνουν στο Τατόι την ίδια ημέρα, στις 12 Φεβρουαρίου και έδωσε στη βασιλική οικογένεια εξάωρη άδεια παραμονής στην Ελλάδα. Η περιοχή είχε αποκλειστεί από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Σήμερα, μέσα σε ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό περιβάλλον, η λύση είναι πολύ πιο εύκολη.