Αόρατες προθέσεις, ορατοί κίνδυνοι

Αόρατες προθέσεις, ορατοί κίνδυνοι

1' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εντέλει, τι ήταν η εκδήλωση «Μένουμε Ευρώπη;» για τις υποκλοπές και το κράτος δικαίου που διοργανώθηκε προχθές; Γράφτηκαν πολλά πριν από το γεγονός. Ο τίτλος, ευθεία αναφορά στο δημοψήφισμα του 2015, υπαινισσόταν, επιπλέον, ότι η κυβέρνηση αυτή αποκλίνει από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, συμπορεύεται με χώρες (όπως η Ουγγαρία) που παραβιάζουν το κράτος δικαίου. Παλιά συριζαϊκή καραμέλα η «ορμπανοποίηση», στην οποία οδηγούμαστε· αλλοιωμένη από την υπερχρήση, χωρίς γεύση, αλλά προφανώς δεν αφαιρείς κάτι από τη λειψή φαρέτρα των αντικυβερνητικών επιχειρημάτων αν δεν έχεις με τι να το υποκαταστήσεις.

Ναι, λοιπόν, η εκδήλωση είχε έντονα αντιπολιτευτική διάθεση. Ο (εκ των ομιλητών) Ευάγγελος Βενιζέλος το επισήμανε ευθύς εξαρχής: «Προβοκατόρικος και πολιτικά εσφαλμένος ο τίτλος». Τότε γιατί αποδέχθηκε την πρόσκληση; Πρόκειται για φλερτ ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, όπως σχολιάστηκε; «Πρέπει να σιωπώ επιστημονικά για τις υποκλοπές προκειμένου να μην επωφεληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ;» αναρωτήθηκε ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου και πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Ναι, το ζωντανό ακροατήριο χειροκροτούσε, κατά προτίμηση, στις αντικυβερνητικές ατάκες. Αλλά ακούστηκε με προσοχή και η ομιλία τού, συμμετέχοντος επίσης, Νίκου Αλιβιζάτου: «Φοβάμαι ότι θα σας στενοχωρήσω», είπε, «αλλά η Ελλάδα δεν είναι ορμπανική. Δεν έχει καμία σχέση. Είμαστε και παραμένουμε στη φιλελεύθερη και δημοκρατική Ευρώπη».

Αρκούν αυτές οι παρεμβάσεις για την αντικειμενικότητα της συζήτησης ή χρησίμευσαν ως άλλοθι για την «άλλη» πλευρά; Λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, κανένα πάνελ δεν είναι αθώο. Ο κομματικός ανταγωνισμός βιάζεται να βάλει πολιτικό πρόσημο για να ξεμπερδεύει από οτιδήποτε χρειάζεται μετατοπίσεις, αναθεωρήσεις, ίσως και διόρθωση οπτικής. Η πόλωση δεν αφήνει χώρο στα επιχειρήματα, οι προεκλογικές μάχες στηρίζονται αναγκαστικά(;) στις εντυπώσεις και όχι στην ουσία.

Αρα; Αρα ο διάλογος πρέπει να είναι φροντισμένα περιχαρακωμένος, να κρατάει με σφιγμένα τα δόντια την ιδεολογική του ταυτότητα. Να μην κάνει νερά, να μην αποκλίνει. Μόνο που έτσι η αναμέτρηση παραμένει κεκλεισμένων των θυρών, με μονομάχους (δύο), εκλογικό σώμα διχασμένο και θυμωμένο, δημοσκοπήσεις όλο και πιο αβέβαιες. Οσο ο διάλογος δεν «νοθεύεται», δεν ξεμακραίνει από τα στερεότυπα με όποιους κινδύνους, η γκρίζα ζώνη των ψηφοφόρων θα αυξάνεται, με αόρατες προθέσεις και ορατούς κινδύνους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή