Νομίζω πως ουδείς πολιτισμένος άνθρωπος θα διαφωνήσει με την παροχή κάθε μορφής βοήθειας στους σεισμόπληκτους Τούρκους και Σύρους πολίτες. Είναι το αυτονόητο καθήκον προς τους πάσχοντες συνανθρώπους μας. Αλλωστε, αν ο μη γένοιτο, και την πατρίδα μας έπληττε μια παρόμοια καταστροφή –όπως συνέβη κατά το παρελθόν– θα θέλαμε να τύχουμε της αμέριστης βοήθειας και συμπαράστασης κρατών, οργανισμών, συλλογικοτήτων. Στον πόνο μπροστά παραμερίζονται οι διαφορές και οι αντιπαλότητες.
Κι όμως, υπάρχουν Ελληνες που δεν επιδοκίμασαν τη βοήθεια που προσέφερε η ελληνική κυβέρνηση στην τουρκική, καθώς δεν μπορούν να αντιληφθούν πως άλλο πράγμα είναι ο ανθρωπισμός και άλλο οι διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των κρατών. Αδυνατούν να κατανοήσουν πως, σε τελική ανάλυση, βοηθούμε δυστυχισμένους ανθρώπους να ξεπεράσουν το σοκ της καταστροφής και να σωθούν, όσο το δυνατόν, περισσότερες ανθρώπινες ζωές. Αυτό κάνουν οι διασώστες μας και το κάνουν καλά. Είναι τρομακτικό, Τούρκοι και Σύροι, να ξεψυχούν, με θάνατο βασανιστικό, κάτω από τα χαλάσματα, ηττημένοι από τον χρόνο.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Και αυτή συγχέει τον ανθρωπισμό με τη διπλωματία. Πιστεύουν πως ακραία φυσικά φαινόμενα μπορεί να φέρουν τις κυβερνήσεις πιο κοντά και να βάλουν στην άκρη πάγιες διεκδικήσεις και αναθεωρητικές συμπεριφορές. Νομίζω πως κάποιοι είναι έτοιμοι να επιστρέψουν στη «διπλωματία» των σεισμών, μια πολιτική που δοκιμάστηκε στο παρελθόν και απέτυχε. Μπορεί πρόσκαιρα και όσο η συναισθηματική φόρτιση, λόγω της συμπαράστασης, να έβαλε στην άκρη τις διαφορές μας, όμως τελικά η γεωπολιτική είχε τον τελευταίο λόγο. Αυτά που μας χώριζαν με τους γείτονές μας επανήλθαν στην επιφάνεια με μεγαλύτερη ένταση.
Τα κράτη δεν χαράσσουν την εξωτερική τους πολιτική με βάση έκτακτες καταστάσεις, πολύ δε περισσότερο αν πρόκειται για φυσικά φαινόμενα. Η εξωτερική πολιτική έχει μόνιμα χαρακτηριστικά συνυφασμένα με την Ιστορία και τη γεωπολιτική.
Αν όσοι διαφωνούν με τη βοήθεια που στέλνει η πατρίδα μας στην Τουρκία δείχνουν τον απάνθρωπο χαρακτήρα τους, αυτοί που προσδοκούν πως η Τουρκία θα εγκαταλείψει τις πάγιες διεκδικήσεις της, λόγω της «διπλωματίας» των φυσικών φαινομένων, είναι και αιθεροβάμονες και ανιστόρητοι. Ρεαλισμός είναι η επίγνωση των ορίων των πράξεών μας.