Αλήθεια, πόσο περίεργα δουλεύει το ανθρώπινο μυαλό. Οταν άκουσα ότι ο Λεγάμενος αποφάσισε να απόσχει από κάθε ψηφοφορία στη Βουλή γιατί ο Μητσοτάκης δεν του κάνει το χατίρι να προκηρύξει εκλογές τον Φεβρουάριο, το μυαλό μου πήγε αρχικά στο γνωστό ανέκδοτο με τον τύπο που έκοψε ζωτικό σημείο του σώματός του, όταν πληροφορήθηκε ότι τον απατά η σύζυγός του. Στη συνέχεια η αναφορά στον «ανένδοτο» μου θύμισε το «Καφενείο Βυζάντιο» και τον μοναδικό Μπάμπη του. Για να σας χαλαρώσω σαν εισαγωγή θα σας μιλήσω για το εμβληματικό καφενείο της εποχής του.
Για εμάς που ζήσαμε την πλατεία στα νιάτα μας, πιο πολύ από όλα μας λείπει το «Καφενείο Βυζάντιο». Βρισκόταν στη Δυτική πλευρά της πλατείας, εκεί που είναι σήμερα το κατάστημα Nespresso, με τραπεζάκια και στα δύο πεζοδρόμια. Εκεί ξημεροβραδιαζόμαστε ακούγοντας τις αμπελοφιλοσοφίες του μοναδικού Μπάμπη. Ηταν το στέκι της Αθήνας. Από το Βυζάντιο πέρασαν όλοι οι πολιτικοί της εποχής και σχεδόν όλοι οι διάσημοι και μη καλλιτέχνες της δεκαετίας του ’50 και του ’60. Εκλεισε δυστυχώς στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Νεαροί φοιτητές καθόμαστε μέχρι τα ξημερώματα και όταν πια περιοριζόταν η κίνηση, ακούγαμε τον μοναδικό Μπάμπη να μας συμβουλεύει. Οσα χρόνια κι αν έχουν περάσει δεν ξεχνώ ποτέ τη μόνιμη επωδό του: «Βάλτε το καλά στο μυαλό σας, εσείς οι νεαροί. Μια ζωή θα δουλεύετε για τη γυναίκα (σημ. δεν το έλεγε ακριβώς έτσι). Πρώτα-πρώτα πρέπει να αποκατασταθεί η αδελφή σας και για να αποκατασταθεί θέλει προίκα (σημ. αν δεν παντρευόταν πρώτα το κορίτσι της οικογένειας, δεν μπορούσε να παντρευτεί ο γιος). Μετά όταν θα παντρευτείτε εσείς πρέπει να ζήσετε τη γυναίκα σας (σημ. τότε ελάχιστες γυναίκες εργάζονταν). Στη συνέχεια κάνετε μια κόρη που πάλι πρέπει να τη μεγαλώσετε και να την παντρέψετε. Και αφού την παντρέψετε και νομίζετε ότι έχετε ξεμπερδέψει, πεθαίνει ο πατέρας σας και πρέπει να φροντίσετε τη μάνα σας»!
Πάντα ετοιμόλογος, όταν τον ρώτησε ο Γέρος της Δημοκρατίας: «Δε μου λες Μπάμπη, πώς σου φαίνεται ο ανένδοτος αγώνας μου;», αυτός του απάντησε: «Κύριε Πρόεδρε, καλός είναι ο δικός σας ανένδοτος, αλλά πιο καλός είναι ο δικός μου ανέκδοτος». (Από το βιβλίο «Οι ωραίοι των Αθηνών» του Κώστα Παπασπήλιου, εκδόσεις Φιλιππότης).
Νομίζω ότι τώρα καταλαβαίνετε τον συνειρμό. Ο Λεγάμενος που σκοπεύει να πάει στις εκλογές με σύνθημα Δημοκρατία ή Εκτροπή, ξύπνησε ένα πρωί και αποφάσισε να μιμηθεί τον Γέρο της Δημοκρατίας, Γεώργιο Παπανδρέου με τον ανένδοτο αγώνα του. Οποία ύβρις! Αντί για τον Γέρο της Δημοκρατίας με τον ανένδοτό του, μου θύμισε τον Μπάμπη με τον… ανέκδοτό του.
Πάμε τώρα στην ουσία και στα σοβαρά. Η πρόταση μομφής και η αποχή από τις ψηφοφορίες στη Βουλή είναι κινήσεις απελπισίας. Δεν του βγαίνει απολύτως τίποτα και καταφεύγει σε επικοινωνιακά τεχνάσματα μεγάλου ρίσκου και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Η πρόταση μομφής γύρισε μπούμερανγκ. Από τη μια συσπείρωσε τη Ν.Δ. και εκεί που περίμεναν διαρροές, είδαν 156 ψήφους να τους απορρίπτουν. Κυριότερα, όμως, έδωσαν την ευκαιρία στον Κυριάκο Μητσοτάκη να αναλύσει το έργο της Κυβέρνησής του και να κάνει τη σύγκριση με την προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία φυσικά δεν κολακεύει τον Σύριζα και τον Λεγάμενο.
«Ενός κακού μύρια έπονται». Αντί να καταλάβει το λάθος του και να προσπαθήσει να αλλάξει πορεία, προχώρησε σε ακτιβισμό. Η αποχή από την ψηφοφορία είναι προσβολή προς τη Βουλή και προς τον Ελληνικό Λαό ο οποίος με την ψήφο του επέλεξε την κυβέρνηση που θέλει. Ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που έχει θεσμικό ρόλο στη Δημοκρατία μας συμπεριφέρεται σαν πρόεδρος του 15μελούς και αφού δεν μπορεί να κάνει κατάληψη κάνει αποχή! Αυτός που έκανε σημαία του τους θεσμούς, πρώτος τους καταρρακώνει. Μην απορείτε, αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο του Λεγάμενου και του κόμματός του. Για να καταλάβετε ότι η κίνηση είναι της πλάκας, οι βουλευτές του θα μετέχουν στις επιτροπές για να μη χάσουν τις πρόσθετες αμοιβές!
Μέσα σε ελάχιστες μέρες έχουμε δυο δράσεις απελπισίας του Λεγάμενου και μια προκλητική απρέπεια από τη νέα εκπρόσωπο Τύπου του Σύριζα. Μιλώντας στον Σκάι είπε μεταξύ άλλων ότι τυχόν μετεκλογική συνεργασία του Νίκου Ανδρουλάκη με τη Ν.Δ. θα σημαίνει ότι ο Ανδρουλάκης εκβιάστηκε. Θέλω να την διαβεβαιώσω ότι αυτό το σενάριο δεν παίζει. Με την απλή αναλογική για να σχηματιστεί κυβέρνηση με οριακή πλειοψηφία 151 βουλευτών, θα πρέπει τα συνεργαζόμενα κόμματα να συγκεντρώσουν συνολικά 46,5% και όσοι μείνουν εκτός Βουλής να αθροίζουν τουλάχιστον στο 8%. Υπάρχει και μια άλλη προϋπόθεση: Οτι θα ενταχθούν στο σχήμα όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές των συνεργαζόμενων κομμάτων. Ενας να διαφωνήσει, πάει το σχήμα. Δεν ξέρω εσείς πώς το βλέπετε, αλλά εμένα δεν μου φαίνεται και πολύ πιθανό αυτό το σενάριο. Πολλώ μάλλον όταν το πρώτο κόμμα γνωρίζει ότι θα έχει μια δεύτερη ευκαιρία με την ενισχυμένη αναλογική, για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση ή κυβέρνηση συνεργασίας με πολύ περισσότερους βουλευτές.
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά, όπως συνήθως. Στην Κουμουνδούρου παρά τις κραυγές για στημένες δημοσκοπήσεις, έχουν συνειδητοποιήσει ότι πάνε για ήττα και προσπαθούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ώστε η ήττα να είναι διαχειρίσιμη για τον Λεγάμενο. Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι πρόσωπα πολύ κοντά στον Λεγάμενο έχουν βάλει τον πήχυ της διαφοράς στο 5%. Αν η διαφορά με τη Ν.Δ. είναι μεγαλύτερη από 5%, ο Λεγάμενος θα έχει εσωτερικό πρόβλημα, γι’ αυτό και παίζει τα ρέστα του με κινήσεις απελπισίας. Είμαι δε απολύτως βέβαιος ότι θα δούμε και άλλες τέτοιες κινήσεις όσο πλησιάζουν οι εκλογές.
Θα κλείσω με την πρεμούρα του Λεγάμενου για «Δημοκρατία ή Εκτροπή». Ο Λαός μας έχει μια πολύ σοφή παροιμία: «Δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι». Ελάτε να τους δούμε μαζί. Ο Λεγάμενος πήγε στη Βενεζουέλα για την κηδεία του Hugo Chavez και εκεί γνώρισε και τον διάδοχό του Nicolas Maduro. Πόσο δημοκρατική χώρα είναι η Βενεζουέλα φαίνεται από την ανύπαρκτη εναλλαγή των κυβερνήσεων. Ο Chavez κυβέρνησε από το 1999 μέχρι τον θάνατο του το 2013 και συνέχισε να κυβερνά ο διάδοχός του Nicolas Maduro μέχρι σήμερα με απόλυτα «δημοκρατικές διαδικασίες». Σήμερα η Βενεζουέλα υποφέρει από υπερ-πληθωρισμό, έλλειψη αγαθών και διαφθορά.
Αλλά σύμφωνα με τον Λεγάμενο: «Η Βενεζουέλα αποτελεί ένα μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουμε ώστε να αφήσουμε πίσω το καπιταλιστικό μοντέλο που κυριαρχεί σήμερα στην Ευρώπη».
Σαν Πρωθυπουργός πήγε και στην κηδεία του «ακραιφνούς» δημοκράτη Fidel Castro, όπου εκφώνησε και λόγο. Ο Castro με τον αδελφό του κυβέρνησαν τη χώρα από το 1959 χωρίς αντίπαλο. Αυτές είναι οι πραγματικές αριστερές δημοκρατίες. Φυσικά εκλογές γίνονται τόσο στη Βενεζουέλα όσο και στην Κούβα, αλλά όπως έλεγε και ο μεγάλος πατερούλης Στάλιν (ίνδαλμα όλων των κομμουνιστών): “It’s not the people who vote that counts, it’s the people who count the votes” – «σημασία δεν έχει τι ψηφίζει ο κόσμος, αλλά ποιος μετράει τις ψήφους».
Για να ολοκληρώσω την ανάλυση, και οι δύο χώρες φημίζονται για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη σκληρή αντιμετώπιση όσων δεν συμφωνούν με το καθεστώς.
Μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία. Το δήλωσε ξεκάθαρα ο Σπίρτζης σε κομματική εκδήλωση: «Θα επαναφέρουμε τη Δημοκρατία, είτε με το καλό είτε με το άγριο»! Αλήθεια, πόσο δημοκρατική σας φαίνεται αυτή η δήλωση;
Από κοντά και ο Σφακιανός που μας απειλεί: «Η ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ … Το μάθημα το πήραμε !!!»
Υστερα από όλα αυτά πώς σας φαίνεται το σύνθημα «Δημοκρατία ή Εκτροπή»; Αν μάλιστα βάλουμε και στην εξίσωση τις απειλές, νομίζω ότι το δίλημμα των προσεχών εκλογών είναι «Δημοκρατία ή Εκτροπή με τον Σύριζα».
Θεέ μου από ποιους γλιτώσαμε!
O κ. Ανδρέας Δρυμιώτηςείναι σύμβουλος επιχειρήσεων.