Ο αναβρασμός στον καλλιτεχνικό χώρο με αφορμή το σχετικό προεδρικό διάταγμα αναδεικνύει τη μοναδική ικανότητα της Νέας Δημοκρατίας να σαμποτάρει με κάθε δυνατό τρόπο τη σχέση της με τα πιο νεανικά ακροατήρια. Διαχρονική αδυναμία της που ενισχύθηκε την εποχή των μνημονίων, δεν μπόρεσε καν να τη διασκεδάσει στις εκλογές του 2019: σύμφωνα με μετρήσεις της Singular Logic, η ηλικιακή ομάδα 17-34 ήταν η μοναδική στην οποία υπερίσχυσε ο ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα όχι με ασήμαντη διαφορά (36,8 έναντι 30,6%).
Τέσσερα χρόνια μετά, οι κατά καιρούς κυβερνητικοί χειρισμοί αντί να «αμβλύνουν» μια ήδη προβληματική σχέση, την καθιστούν όλο και δυσκολότερη. Από την καταχρηστική αστυνομική εισβολή στο σπίτι του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ και την ενοχοποίηση του ίδιου και των δύο γιων του τον Δεκέμβριο του 2019 και το περιστατικό άσκησης υπέρμετρης βίας από δικυκλιστή της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. εις βάρος 29χρονου πολίτη στην πλατεία της Νέας Σμύρνης μέχρι την εμμονή της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας στην υποχρεωτικότητα του μαθήματος των Θρησκευτικών και στο ξεπερασμένο ομολογιακό του πλαίσιο, και τώρα στην πλήρη αδυναμία επικοινωνιακής διαχείρισης του προεδρικού διατάγματος, που ξεσήκωσε και τις πέτρες και στην τελευταία δραματική σχολή της χώρας, η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση ότι θέλει να χαρίσει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του εκλογικού σώματος στους πολιτικούς της αντιπάλους.
Αντανακλαστικά που επιδεικνύονται για ψύλλου πήδημα όταν αφορούν ενστόλους ή συνταξιούχους παροπλίζονται με ομολογουμένως θεαματικό τρόπο στην περίπτωση των πιο νέων ψηφοφόρων. Γιατί να συμβαίνει αυτό; Μήπως θεωρούν στο Μέγαρο Μαξίμου ή στην οδό Πειραιώς ότι το ρήγμα είναι τελεσίδικο και μη αναστρέψιμο; Πιστεύουν ότι εφόσον κέρδισαν με άνεση το 2019, χωρίς να τους έχουν ολοκληρωτικά μαζί τους, θα το πετύχουν ξανά το 2023; Ή νομίζουν ότι αποξενώνοντας (περαιτέρω) τους νέους έχουν πολιτικά οφέλη στα ωριμότερα κοινά; Δυστυχώς για την κυβέρνηση, δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα. Τα θέματα που αγγίζουν τους νέους συνήθως έχουν απήχηση και σε ένα ακροατήριο που την ενδιαφέρει πολύ: στους ψηφοφόρους που τοποθετούν πολιτικά τον εαυτό τους στον χώρο του Κέντρου. Αν υποθέσουμε ότι το διακύβευμα είναι πάση θυσία αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές, αν κι εφόσον αυτές τελικά γίνουν, προκαλεί προβληματισμό η πλήρης αποτυχία της κυβέρνησης να αποτρέψει την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων και τη μετατροπή των θεάτρων σε αντικυβερνητικά προπύργια. Η επιστράτευση του πρωθυπουργού δείχνει το μέγεθος μιας δομικής αδυναμίας.