Το δυστύχημα και τα σύμβολα

Το δυστύχημα και τα σύμβολα

1' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, είχε συγκεντρώσει δεκάδες χιλιάδες «likes» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και είχε κοινοποιηθεί από ανάλογο αριθμό ανθρώπων. Τα δε σχόλια που τη συνόδευαν, φανέρωναν ότι επρόκειτο για μια εικόνα που εξέφραζε πολλούς. Στα αλήθεια, η «σπασμένη» ελληνική σημαία που ανάρτησε το πρωί της Τετάρτης η σχεδιαστική ομάδα Beetroot Design έμοιαζε να συμπυκνώνει με επώδυνα κατανοητό τρόπο όσα αισθάνθηκαν τα μέλη της, και αρκετοί ακόμη, μετά το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη.

Τι απεικόνιζε ακριβώς; Απεικόνιζε τα λευκά μέρη της ελληνικής σημαίας, τις λωρίδες και τον σταυρό της, τσακισμένα, σαν αμαξοστοιχίες που μόλις βγήκαν από μετωπική σύγκρουση. Το μαύρο πλαίσιο αποτύπωνε –τι άλλο– το πάνδημο πένθος που επικρατεί από το βράδυ της Τρίτης. «Νιώσαμε και εμείς συναισθηματικά διαλυμένοι», έλεγε χθες στην «Κ» ο συνιδρυτής της ομάδας Beetroot Γιάννης Χαραλαμπόπουλος και συμπλήρωνε: «Θελήσαμε να εκφράσουμε αυτόν τον θρήνο και τη συναισθηματική διάλυση όπως ξέρουμε να κάνουμε καλύτερα: με τη χρήση της εικόνας».

Θα έλεγε όμως κανείς ότι ακόμη και η εικόνα προϋποθέτει από τον «αναγνώστη» της μερικές βασικές δεξιότητες κατανόησης. Ή μια στοιχειώδη ψυχραιμία και ιεράρχηση προτεραιοτήτων, για να είμαστε λιγότερο σαρκαστικοί. Αυτό δηλαδή που κατά τη γνώμη μας δεν επέδειξαν όσοι έσπευσαν κάτω από την ανάρτηση των Beetroot για να τους κατηγορήσουν για παραποίηση εθνικού συμβόλου. «Ντροπή που αλλοιώνετε και καταστρέφετε την ελληνική σημαία, τη σημαία μιας χώρας με αφάνταστο πολιτισμό και ιστορία», έγραψε κάποιος. «Η σημαία αυτή είναι ιερή, έχει ποτίσει με αίμα», διαμαρτυρήθηκε ένας άλλος.

Η ειρωνεία είναι ότι ειδικά αυτή η σημαία, «πειραγμένη» με τον συγκεκριμένο τρόπο, δεν πέτυχε μόνο να εικονοποιήσει τα συναισθήματα αρκετών Ελλήνων έπειτα από ένα συγκλονιστικό γεγονός (επίτευγμα δύσκολο, για όλες τις υψηλές ή ταπεινές μορφές τέχνης, εντός και εκτός συνόρων), αλλά κατόρθωσε να προκαλέσει και τη συγκίνηση ανθρώπων εκτός συνόρων: «Συλλυπητήρια, γείτονα», έγραψε ένας χρήστης με καταγωγή που εύκολα μαντεύει κανείς.

Ισως όμως έτσι συμβαίνει όταν η ιερότητα των εθνικών συμβόλων αξιολογείται ως κρισιμότερη ακόμη και από τη δημοσιοποίηση ενός απλού σχεδίου και από τη μοιρασιά ενός συναισθήματος που, στο κάτω κάτω, μάλλον σαν οδύνη για τα δεινά της χώρας θα μπορούσε να το περιγράψει κανείς παρά σαν ασέβεια ή, όπως επίσης ειπώθηκε, σαν τυμβωρυχία: σημασία έχει οι αφηγήσεις περί ενός μοναδικού, «αφάνταστου πολιτισμού», που είτε θριαμβεύει είτε λοιδορείται, να παραμείνουν, παρόλο τον πόνο, απρόσβλητες· και η σημαία, παρά την τραγωδία, να κυματίζει μεσίστια αλλά οπωσδήποτε υπερήφανη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή