Είναι πολύ μεγάλη κουβέντα το «Ποτέ ξανά». Υπερβαίνει κυβερνήσεις, αντιπολιτεύσεις, το πολιτικό σύστημα εν γένει. Το «Ποτέ ξανά» απαιτεί και κρατικό μηχανισμό. Τον σταθμάρχη που γυρνάει τα κλειδιά, εκείνους που τον μετέταξαν λίγο πριν από τη σύνταξή του ή εκείνους που άφησαν έναν άπειρο να διαχειριστεί τον αυξημένο φόρτο κυκλοφορίας στον σταθμό Λαρίσης.
Τους επόμενους μήνες, οι εμπλεκόμενοι με το σιδηροδρομικό δίκτυο θα είναι προσεκτικοί. Μπορεί, υπό το βάρος της λαϊκής κατακραυγής, να δούμε μέχρι και τηλεδιοίκηση στη μία γραμμή που έχουμε. Μοιάζει απίθανο, αλλά μπορεί να λογοδοτήσουν εκείνοι που έκαναν γεφύρι της Αρτας την περίφημη «σύμβαση 717». Μέχρι εκεί όμως. Το βασικό πρόβλημα που γέννησε μία ακόμη τραγωδία δεν πρόκειται να επιλυθεί.
Τη Κυριακή γράφαμε για άλλα ατυχήματα, που δεν έφτιαξαν δικλίδες ασφαλείας ώστε να μην καταλήξουν δυστυχήματα. Αναφέραμε τις πυριτιδαποθήκες στα ισόγεια των πολυκατοικιών (φιάλες υγραερίου και βενζινάδικα), τη χωλή και χωρίς εναλλακτικές διόδους εθνική οδό, μέχρι και τα χωρίς εξόδους κινδύνου καταστήματα διασκέδασης όπου στοιβάζονται κυριολεκτικώς εκατοντάδες νέοι («Ποτέ ξανά» κι άλλα παραμύθια, 5.3.2023).
Δεν είναι, όμως, μόνο τα δυστυχήματα, εκτός σιδηροδρόμων, που περιμένουν να συμβούν. Κακά μελλούμενα προοιωνίζονται και από τις αντιδράσεις στην τελευταία τραγωδία. Το πρόβλημα, εν προκειμένω, είναι πως αυτές ήταν πανομοιότυπες με παρελθούσες αντιδράσεις, που και τότε είπαμε «Ποτέ ξανά». Κραυγές χωρίς περιεχόμενο, επιτροπές χωρίς αντικείμενο, οργή δίχως σκέψη. Η αντίδραση της κυβέρνησης την ώρα που καταμετρούσε τους νεκρούς ήταν να συστήσει τριμελή επιτροπή, αλλά «δεν μας έχει δοθεί το πλαίσιο, εντός του οποίου θα κινηθούμε», δήλωσε ένα από τα μέλη της (Open, 5.3.2023). Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, παλιά του τέχνη κόσκινο. Εφτασε να κραυγάζει μέχρι και κατά του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, όταν ο πρόεδρός του εξέδωσε μία από τις συνήθεις (και ουδέποτε εισακουόμενες) οδηγίες του για «την παρουσίαση της τρέχουσας τραγικής συγκυρίας, ώστε να αποφευχθεί η συμβολή των ΜΜΕ στην πρόκληση περαιτέρω πανικού στο κοινό (και ιδίως στους ανηλίκους) και περαιτέρω οδύνης στους παθόντες και στους πενθούντες» (6.2.2023).
Το κυριότερο, όμως, είναι πως για μία ακόμη φορά όλα έγιναν αχταρμάς. Οι «κοινωνικές ομάδες» που φωνασκούσαν «το κράτος δολοφονεί», έτρεχαν να διαμαρτυρηθούν στον ιδιώτη χρήστη του δικτύου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μέγα θέμα, διότι στην άνευ αντικειμένου επιτροπή συμμετείχε ο πρώην διευθύνων σύμβουλος του κρατικού χρήστη του δικτύου ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Και «η ζωή συνεχίζεται», δυστυχώς όχι για όλους μας…