Στην κοινωνία υπάρχει δίκαιη οργή. Η φονική συστημική αποτυχία, που κόστισε άδικα τη ζωή σε τόσους ανθρώπους, δικαιολογεί το πένθος και τον θυμό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάψουμε τη χώρα. Η οργή πρέπει να γίνει ορμή για γρήγορη ανάταξη των ελλειμμάτων. Να είναι ο θυμός έλλογη πίεση για δημιουργία και όχι μηδενιστική ροπή προς την καταστροφή. Για να συντελεστεί αυτός ο μεταβολισμός του συναισθήματος, θα πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις να του δώσουν θετικό περιεχόμενο και διέξοδο. Οχι να το υποδαυλίζουν τυφλά.
Η οργή να γίνει ορμή
25" χρόνος ανάγνωσης