Στο μαυρισμένο από το ξύλο πρόσωπο του αρχαιολόγου Μανώλη Ψαρρού είδαμε τη Μύκονο των συμμοριών, των μπράβων, των κυκλωμάτων της νύχτας και του πακτωλού χρημάτων. Αυτή είναι μια πρώτη και εύκολη ανάγνωση της συγκεκριμένης υπόθεσης. Τώρα αρκετές μέρες μετά και με το αρχικό σοκ να έχει ξεπεραστεί, πρέπει να σκεφτούμε πιο σοβαρά, να εξετάσουμε όλα τα λάθη και τις παραλείψεις που άφησαν χώρο σε τέτοιες πρακτικές.
Η απάντηση πρέπει να δοθεί από την πολιτεία και πρέπει να είναι ηχηρή. Σε επίπεδο διερεύνησης και εξιχνίασης του εγκλήματος αλλά κυρίως σε σχέση με τα κενά που δημιουργούνται από το ίδιο το κράτος και όχι μόνο δεν αποτρέπουν αλλά συχνά διευκολύνουν κάθε είδους παρανομία.
Να απαριθμήσουμε μερικά κενά: Απουσία συστηματικών ελέγχων. Απροθυμία για την επιβολή προστίμων ή πρόστιμα «χάδι» για επιχειρήσεις που κάνουν τζίρους εκατομμυρίων και δεν έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα να πληρώσουν μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Υποστελεχωμένες υπηρεσίες – η πολεοδομία της Σύρου διαθέτει μόλις πέντε μηχανικούς για τέσσερα νησιά, με ένα από αυτά, τη Μύκονο, να καταλαμβάνει το 70% του εργασιακού φόρτου της. Προσωπικό που δεν επαρκεί στο Α.Τ. Μυκόνου. Μέτρα που εξαγγέλλονται από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και δεν υλοποιούνται, όπως η εγκατάσταση και χρήση εκτεταμένου δικτύου καμερών ασφαλείας, η δημιουργία αυτόνομου κέντρου επιχειρήσεων στο νησί, η χρήση drones. Δίκες που σέρνονται για χρόνια από τη μία αναβολή στην άλλη.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Κ», ο αρχαιολόγος Μανώλης Ψαρρός έχει συντάξει τουλάχιστον πέντε αναφορές από το 2017 έως το 2022 για αρχαιολογικές παραβάσεις εις βάρος υπευθύνων ορισμένων από τα μεγαλύτερα beach bar της Μυκόνου. Εχουν κοινοποιηθεί μεταξύ άλλων στην Εισαγγελία Πρωτοδικών και στη Διεύθυνση Πολεοδομίας Σύρου. Ποια είναι η συνέχεια; Υπάρχει συνέχεια;
Κάποιοι «παλιοί» πλέον επισκέπτες της Μυκόνου, που έχουν ζήσει το νησί όταν είχε διαφορετικό πρόσωπο και κλίμακα πολύ πιο κοντά στα ανθρώπινα μέτρα, λένε ότι «η Μύκονος είναι χαμένη υπόθεση. Να προσέξουμε τα άλλα νησιά».
Η Μύκονος ως αντιπαράδειγμα λοιπόν. Για τα άλλα νησιά όπου θα μπορούσε ενδεχομένως να επαναληφθεί το μυκονιάτικο μοντέλο. Φρένο στην υπερτουριστικοποίηση και την αυθαιρεσία μπορεί να βάλει μόνο η πολιτεία. Κλείνοντας παραθυράκια και καταργώντας εξαιρέσεις. Διενεργώντας συστηματικούς ελέγχους και επιβάλλοντας αυστηρά πρόστιμα. Εφαρμόζοντας σταθερά τους νόμους. Αυτό αρκεί.