ΕΛΗΣΜΟΝΗΣΕ: Πώς θα ημπορούσεν, αληθώς να χαρακτηρισθή η κατάστασις η οποία εδημιουργήθη μετά τα γνωστά γεγονότα της αυστριακής Βουλής και τας αποφάσεις της Κυβερνήσεως Ντόλφους, διά των οποίων η ακήρυκτος δικτατορία εγκαθιδρύθη δυνάμει των άρθρων του Συντάγματος; Διότι πράγματι όλοι συμφωνούν εις την αναγνώρισιν, ότι πρόκειται περί ενός πρωτοτύπου και περιέργου συστήματος δικτατορικής νομιμότητος… Αφ’ ης ο τρίτος Πρόεδρος της Βουλής ελησμόνησε να λύση την συνεδρίασιν προτού υποβάλη την παραίτησίν του και να συγκαλέση τους βουλευτάς εις ετέραν συνεδρίασιν, η συνεδρίασις της Βουλής θεωρείται, κατά τύπους, ως μη διαλυθείσα…
ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ: «Η Ελληνική κυβέρνησις ημπορεί και οφείλει να επιδείξη την πατροπαράδοτον φιλοξενίαν της και μέχρι θυσίας ακόμη προς πάντα δυστυχούντα και κατατρεγμένον· να δεχθή όσους τυχόν ήθελον ζητήσει καταφύγιον εις την φιλόξενον γην της, να περιθάλψη και να παραμυθήση τον πόνον τους, διότι αυτό είνε καθήκον Ανθρωπισμού, αλλά κατ’ ουδένα λόγον δεν ημπορεί να επιτρέψη οιασδήποτε εκδηλώσεις, αίτινες φυσικό θα ήτο να θίξουν τον Γερμανικόν Λαόν. Πολύ δε ολιγώτερον να επιτρέψη την συγκρότησιν συλλαλητηρίου διαμαρτυρίας, εναντίον χώρας, με την οποίαν η Ελλάς έχει τεράστια συμφέροντα και στενωτάτους οικονομικούς δεσμούς».