Η αφανής πόλωση

1' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μέσα στον αχό των προεκλογικών μαχών αδυνατούμε να αφουγκραστούμε τα διαμειβόμενα εκτός συνόρων –για ζητήματα όμως κοινά–, που ενδεχομένως θα αποφόρτιζαν τη θυελλώδη μεσοβασιλεία, θα χαμήλωναν την ένταση του κομματικού ανταγωνισμού, θα καταλάγιαζαν τη φλόγα της ιδεολογικής πόλωσης. Διότι μια άλλη πόλωση, πολύ πιο σοβαρή, πλανητική, κορυφώνεται πλέον ραγδαία, αυτή για το κλίμα.

«Το κλίµα είναι σήμερα η πραγματική αιτία συγκρούσεων. Οι ασυμφωνίες επί των δεσμεύσεων εξελίσσονται σε παράγοντα ακραίου διχασμού, ισχυρότερου εκείνου με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία», είπαν προ ημερών ο Πασκάλ Λαμί και ο Aνχελ Γκουρία, ο πρώην και ο νυν πρόεδρος του «Φόρουμ του Παρισιού για την Ειρήνη».

Δεν είναι µια σύγκρουση στην περιφέρεια του ανθρώπινου κύκλου. Ο,τι πλανητικό και τοπικό. Μας αφορά η κλιματική κρίση, που θερίζει ζωές και πλήττει την ευημερία. Δεν πατάμε πια σε αναλλοίωτα εδάφη. Η αλλαγή είναι ο κανόνας. Μας αφορά η μη τήρηση των συμφωνιών, όχι μόνο σήμερα με το άλλοθι της ενεργειακής κρίσης, αλλά ακόμη από τη διάσκεψη του Ρίο, την πρώτη Συνάντηση Κορυφής για τη Γη, το 1992. Μας αφορούν οι αντιθέσεις επί αντιθέσεων, η συνεχής αναδιατύπωση των στόχων και η αδυναμία να προσεγγιστούν. Τριάντα ένα χρόνια πενιχρών αποτελεσμάτων αποκαλύπτουν τα στενά εκρηκτικά όρια όπου επιχειρείται η λήψη δεσμευτικών διεθνών αποφάσεων. Μας αφορά ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους κύριους ρυπαντές –ΗΠΑ και Κίνα– που δεν συμμετέχουν στις διασκέψεις, δεν κρατούν τον λόγο τους, δεν υπογράφουν συμφωνίες του ΟΗΕ, όπως η πρόσφατη σχετικά με τις νομικές επιπτώσεις μη τήρησης των υποχρεώσεων των πλούσιων χωρών έναντι των φτωχών θυμάτων τους και των επόμενων γενεών, με το πρόσχημα ότι «θα οξύνουν τις διαφωνίες». Είναι τρομακτικό το γεγονός ότι το μέγεθος της απειλής και η δυσκολία απόκρισης σε αυτήν αυξάνονται ταυτόχρονα.

Ερχεται καλοκαίρι, με τις δικές του ακραίες δυσκολίες. Ο δεύτερος γύρος των εκλογών, στις 2 Ιουλίου, εάν υπάρξει, θα διεξαχθεί πιθανόν υπό συνθήκες καύσωνα και ενδεχόμενων πυρκαγιών. Ο Ιούλιος του 2022 ήταν ο θερμότερος μήνας που καταγράφηκε παγκοσμίως από το 1880 και η Ευρώπη υπέφερε από καύσωνες και ξηρασίες. Oμως σήμερα ακούγονται περισσότερο οι κοκορομαχίες μεταξύ των κομμάτων παρά ενισχυμένα σχέδια αντιμετώπισης των επερχόμενων θερινών δεινών, οι περί σκανδάλων αψιμαχίες παρά όσα θα απασχολούν τους ψηφοφόρους εκείνες τις θερμές ημέρες. Η πολιτική όραση δείχνει αποθαρρυντικά κοντή.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή