Υπεροψία απορρέουσα από υλική ισχύ, ιδεολογικές εμμονές, προσωπική αντιπάθεια κάποιων ηγετών, που επιμένουν να διαμορφώσουν τη φυσιογνωμία του πλανήτη κατά τα πρότυπα που αποδέχονται οι ίδιοι, μη αποδεχόμενοι διαφοροποιήσεις, προσέδωσαν στις τουρκικές εκλογές διάσταση αναμετρήσεως Ανατολής και Δύσεως.
Το εγχείρημα απέτυχε. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατίσχυσε παρά πάσα προσδοκία στον πρώτο γύρο των εκλογών και οι πάντες αναμένουν πλέον περίπου μοιρολατρικώς το αποτέλεσμα του δευτέρου γύρου. Σε μιάμιση εβδομάδα θα έχουν ξεκαθαρίσει όλα. Αρχισαν ήδη οι εμβριθέστατοι αναλυτές να διερευνούν τον «ψυχισμό» των Τούρκων, τους λόγους που ανθίστανται, αντί να εφορμήσουν ταχύτατα και με ενθουσιασμό εις τον μονόδρομο του εκσυγχρονισμού να γίνουν, επιτέλους, ωσάν όλους τους άλλους. Και θα γραφούν πολλά επί του θέματος.
Σε παλαιότερη εποχή, στα χρόνια του Κριμαϊκού Πολέμου, όταν οι Ελληνες γνώριζαν πράγματι τους Τούρκους, ο Κωνσταντίνος Δόσιος, λόγιος και δημοσιογράφος, έγραφε πως το αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων «θέλει είσθαι ότι οι Τούρκοι ενώ δεν θέλουσι γίνει ούτε Ευρωπαίοι ούτε Χριστιανοί, θέλουσι καταντήσει να μην είναι ούτε Τούρκοι». Πριν κλείσει ένας αιώνας, ο κόμης Σφόρτζα, υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας στα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου, αναφερόμενος στις «μεταρρυθμίσεις» του Μουσταφά Κεμάλ, είχε ευφυώς παρατηρήσει ότι αυτές «είχαν γελοιοποιήσει άνευ λόγου όλες τις ισλαμικές παραδόσεις από τις οποίες επί αιώνες οι Τούρκοι αντλούσαν τη δύναμή τους».
Ολα αυτά, βεβαίως, δεν έχουν την παραμικρά σημασία για τους συγχρόνους αναλυτές, τους διαμορφωτές της αμερικανικής πολιτικής ή την πλειονότητα των ηγετών της Δύσεως. Ενδεχομένως για τον λόγο αυτό διέλαθε την προσοχή τους ότι στη διάρκεια των είκοσι ετών που ο κ. Ερντογάν κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή επέτυχε να εναρμονίσει δύο αντιμαχόμενες ροπές της σύγχρονης Τουρκίας: τον οθωμανισμό και τον κεμαλισμό. Ενδεχομένως, η Ουάσιγκτον για όσο διάστημα τουλάχιστον ο πρόεδρος Μπάιντεν ασκεί την εξουσία δεν πρόκειται να εγκαταλείψει την αντιπαράθεση με τον κ. Ερντογάν, σε περίπτωση που όπως πιθανολογείται εξέλθει πάλι νικητής στον δεύτερο γύρο των εκλογών. Οι Τούρκοι θα εξακολουθούν να διαπραγματεύονται σκληρά, κατά την πάγια από αιώνων πρακτική τους. Οσο για εμάς τους Ελληνες, θα παρακολουθούμε «με ψυχραιμία» τις εξελίξεις.