Εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο άλλος μεγάλος ηττημένος αυτών των εκλογών ήταν το ελληνικό σταρ σίστεμ. Δεν εννοούμε μόνο τους πολιτικούς που εμφανίζονταν στην τηλεόραση περισσότερες φορές από τους τηλεπαρουσιαστές των καναλιών, π.χ. ο Νίκος Φίλης, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Ανδρέας Λοβέρδος κ.ά., αλλά λαμπερά ονόματα της σόουμπιζ. Ηθοποιοί, τραγουδιστές, μοντέλα, όπως οι κ.κ. Μάριος Αθανασίου, Νόνη Δούνια, Σπύρος Μπιμπίλας, Μιθριδάτης, Διονύσης Τσακνής, Παύλος Ορκόπουλος, Σταύρος Νικολαΐδης, Ποσειδώνας Γιαννόπουλος, Βαγγέλης Σερίφης, Ελένη Γερασιμίδου κ.ά., δεν κατάφεραν να κερδίσουν την προτίμηση των εκλογέων.
Να οφείλεται άραγε αυτή η μαζική αποτυχία στα καμώματα –ή, έστω, για όσα κατηγορούνται– της κ. Εύας Καϊλή και του κ. Αλέξη Γεωργούλη; Θέλουμε να ελπίζουμε ότι αυτό ήταν μια ένδειξη της ωριμότητας του εκλογικού σώματος. Αρχίσαμε άραγε να κατανοούμε ότι με κραυγές δεν βάφονται αυγά και ό,τι λάμπει στην τηλεόραση δεν είναι χρυσός; Πιθανόν. Μπορεί όμως να οφείλεται και στο γεγονός ότι η τηλεόραση που αναδείκνυε τους σταρ τις προηγούμενες δεκαετίες έχει φθίνουσα σημασία, όχι μόνο στην ενημέρωση, αλλά και στην ψυχαγωγία.
Κακά τα ψέματα και πιθανώς κακώς, στην ψηφιακή εποχή ο κ. Σπύρος Μπιμπίλας έχει μικρότερο ειδικό βάρος από, π.χ., μια Ελληνίδα Καρντάσιαν, που ο γράφων λόγω ηλικίας δεν γνωρίζει ποια μπορεί να είναι. Υπάρχει και η πιθανότητα ότι σε μια εποχή διαρκούς βομβαρδισμού μηνυμάτων, οι ψηφοφόροι μπουχτίζουν εύκολα και θέλουν διαρκώς νέες παραστάσεις και νέα πρόσωπα. Αλλά και παλιότερα ίσχυε το δόγμα ότι τα ΜΜΕ είναι σαν το τζάκι: μακριά του κρυώνεις, πολύ κοντά του καίγεσαι.
Το ελπιδοφόρο σενάριο, ότι δηλαδή οι ψηφοφόροι δεν θαμπώνονται πλέον από τις λαμπερές περσόνες της τηλοψίας, ενισχύεται και από το γεγονός ότι δεν προτίμησαν τα άδεια βαρέλια της πολιτικής που έκαναν μεγάλο θόρυβο. Μοναδική εξαίρεση ο κ. Παύλος Πολάκης, ο οποίος κέρδισε στα Χανιά συντρίβοντας τον μετριοπαθή κ. Γιώργο Σταθάκη. Αλλά πέρα από το γεγονός ότι πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, ο «αψύς Σφακιανός» εκφράζει ένα μεγάλο μέρος όσων Κρητικών έλκονται από κούφιες μαγκιές και, επιπλέον, ο κ. Πολάκης είναι η έκφραση μιας άτυπης και πολύ υπαρκτής συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι σε επίπεδο ιδεολογίας, αλλά τακτικής.
Ολόκληρος σχεδόν ο ΣΥΡΙΖΑ της προηγούμενης δεκαετίας και ένα μεγάλο μέρος κατά την τωρινή πολιτεύτηκε με πολακικούς όρους. Απόδειξη όσα άκουσε ο μεγάλος Διονύσης Σαββόπουλος διότι τόλμησε να πει ότι «σέβεται όλα τα κόμματα, αλλά προτιμά την αυτοδυναμία της Ν.Δ.». Το περίεργο είναι πως δεν του φόρτωσαν ακόμη την ήττα…