Ο Μπέπε Γκρίλο δεν μοιάζει με τον Τραμπ. Αλλά όταν επείγεσαι να αναθεματίσεις, συνήθως η οργή σου συγχωνεύει ό,τι απεχθάνεσαι. Ετσι, για τον Νίκο Φίλη ο Κασσελάκης είναι και Γκρίλο και Τραμπ και παραλίγο να πει ότι είναι και λίγο Μητσοτάκης – ή ό,τι άλλο στην παλέτα του παλιού στελέχους της Αριστεράς λογίζεται ως συγκρίσιμης διαβολικότητας. Ο Φίλης δεν είναι ο μόνος που δεν βρήκε το ψυχικό περιθώριο καν να ευχηθεί «καλή επιτυχία» στον νέο πρόεδρο του κόμματός του, έστω για λόγους τυπικής αβρότητας. Εξίσου πικρή ήταν η αντίδραση και άλλων στελεχών της αριστερής πτέρυγας, όπως ο Σκουρλέτης («προοπτική εξαΰλωσης») και ο Βούτσης («κίνδυνος μετάλλαξης»). Το κοινό τους χαρακτηριστικό; Βρίσκονται εκτός Βουλής. Η απόσχιση που προαναγγέλλουν μπορεί έτσι να σταθμιστεί ως διάβημα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Κυριολεκτικά.
Στέντωρ
