Καμία λέξη δεν βγήκε περισσότερο ταλαιπωρημένη από τη διήμερη παράσταση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ όσο η κουλτούρα. Την «κουλτούρα της Αριστεράς» επικαλούνταν επίμονα οι κράζοντες «αίσχος» και «γύρνα στο Μαϊάμι» – σαν να χρειαζόταν να επισημάνουν ότι η δική τους Αριστερά ανήκει σε άλλη ήπειρο από τη Φλόριντα. Τη «δημοκρατική κουλτούρα» επικαλέστηκε ο Νίκος Παππάς για να καταγγείλει τους φωνασκούντες που δεν έδειξαν ούτε μία ημέρα ανοχή στον νομίμως εκλεγέντα πρόεδρο. Ο ίδιος, παρότι ηττημένος, είχε τέτοια αποθέματα κουλτούρας, ώστε φρόντισε εγκαίρως να υποταχθεί στην ανωτερότητα του νικητή. Οι πολλές κουλτούρες του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ασυμβίβαστες ήδη προτού φυσήξει στην Κουμουνδούρου αεράκι από το Μαϊάμι. Από την πολυπολιτισμικότητα, το κόμμα επιστρέφει τώρα στη σφακιανή μονολιθικότητα. Με Παππά για σκοπευτήρα μπαλοθιάς.
Στέντωρ