Η έγκριση του πρωτοκόλλου προσχωρήσεως της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της τουρκικής Βουλής είναι ένα βήμα μιας μακράς πορείας, που άρχισε τον Οκτώβριο και θα ολοκληρωθεί όταν ικανοποιηθούν –εν μέρει φυσικά– κάποιες από τις προϋποθέσεις που έθεσε η Αγκυρα. Πρόκειται, με άλλα λόγια, για άσκηση «κλασικής διπλωματίας» και όχι, όπως επιπολαίως σχολιάζεται ευρύτατα στη Δύση, για ενοχλητική ιδιορρυθμία κάποιου απροσάρμοστου εταίρου.
Καλώς ή κακώς, η Αγκυρα αρνείται απλώς να ενεργήσει ως εντολολήπτης «συμμαχικών» επιλογών, όταν αυτές λειτουργούν κατά την κρίση της υπονομευτικά για την ακεραιότητα της χώρας ή για ό,τι εκλαμβάνεται δικαίως ή αδίκως ως στάση υπεροπτική της Δύσεως έναντι της Τουρκίας.
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν ήταν κατηγορηματικός όταν την περασμένη Πέμπτη υποστήριζε ότι η Ε.Ε. αντιμετωπίζει τη χώρα του ως «αντίπαλο μάλλον παρά ως εταίρο», ενώ επέκρινε το ΝΑΤΟ πως δεν λαμβάνει υπόψη ζωτικά θέματα ασφαλείας – αναφερόμενος σαφώς στο Κουρδικό. Ολα αυτά ηχούν περίεργα ή αναχρονιστικά σε κάποιες χώρες της Ευρώπης και φυσικά στην Ουάσιγκτον. Μία ρήξη βεβαίως της Τουρκίας με τη Δύση θεωρείται αδιανόητη από τις εμπλεκόμενες πλευρές, τόσο από την Ουάσιγκτον όσο και από την Τουρκία.
Κατά συνέπεια, μετά το νέο βήμα της Αγκυρας στο θέμα της εντάξεως της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, αρχίζει μία περίοδος εντόνων αμερικανοτουρκικών διαβουλεύσεων έως ότου επικυρωθεί από το Κογκρέσο και η πώληση των νέων F-16 στην Τουρκία. Αυτό αναμένεται πως θα συμβεί στη διάρκεια της συζητήσεως του σουηδικού ζητήματος στην ολομέλεια της τουρκικής Βουλής, όταν αρχίσει να συνεδριάζει εκ νέου περί τα μέσα του Ιανουαρίου.
Η διαβεβαίωση του προέδρου Μπάιντεν στον Τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν, κατά τη διάρκεια της τελευταίας τηλεφωνικής συνομιλίας των δύο ηγετών, ότι το θέμα των πολεμικών αεροσκαφών θα περάσει από το Κογκρέσο έχει δίχως αμφιβολία την αξία της. Αλλά επειδή άρχισαν ήδη να διατυπώνονται επικριτικές ενστάσεις διαφόρων κύκλων στην Ουάσιγκτον για την πολιτική της Αγκυρας στη Γάζα, ο κ. Ερντογάν δεν θα αρκεστεί στις διαβεβαιώσεις του Αμερικανού προέδρου.
Το λογικό και αναμενόμενο είναι πως η Τουρκία θα επιμείνει στην ταυτόχρονη επίλυση των δύο εκκρεμοτήτων – ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και παράδοση των νέων F-16 στην Αγκυρα. Δεν πρόκειται για «ανατολίτικο παζάρι». Αλλά για κλασική διπλωματία.