Η κατάσταση με τις υποδομές στους μεθοριακούς σταθμούς από τον Εβρο έως την Ηγουμενίτσα έχει καταστεί όνειδος για την εικόνα της Ελλάδας διεθνώς και επιζήμια για τον τουρισμό, τις μεταφορές και την οικονομία μας γενικότερα.
Οι ουρές των αυτοκινήτων το καλοκαίρι μετράνε πολλά χιλιόμετρα πίσω από τα τελωνεία σε Κήπους, Καστανιές, Νυμφαία, Προμαχώνα, Ευζώνους, Νίκη, Κακαβιά, Μαυρομάτι και εικόνες με αγανακτισμένους τουρίστες, εκτεθειμένους στον καυτό ήλιο και στην ανυπόφορη ζέστη, να αναθεματίζουν την ώρα που αποφάσισαν να κάνουν διακοπές στην Ελλάδα διατρέχουν τη δημόσια σφαίρα στην πατρίδα τους –και όχι μόνο– υπονομεύοντας το κατεξοχήν εξαγώγιμο προϊόν μας, τον τουρισμό.
Κατά χιλιάδες καταφθάνουν –όλες τις εποχές του χρόνου– στην Αλεξανδρούπολη και την Ορεστιάδα οι Τούρκοι τα Σαββατοκύριακα, αλλά μέχρι να περάσουν τα σύνορα τους… βγαίνει η πίστη.
«Περιμένουμε τέσσερις, ακόμη και πέντε ώρες για να περάσουμε τον έλεγχο από την Τουρκία προς την Ελλάδα, ενώ στη δική μας πλευρά αυτό γίνεται πολύ πιο γρήγορα. Το καλοκαίρι καταλαβαίνουμε ότι λόγω διακοπών τα πράγματα δυσκολεύουν, αλλά αυτή η κατάσταση είναι μόνιμη. Κάτι πρέπει να γίνει, να βρεθεί λύση. Δεν έχουμε παράπονα από τους υπαλλήλους στο τελωνείο, προσπαθούν οι άνθρωποι, αλλά όταν είναι λίγοι και οι εγκαταστάσεις όχι αυτές που πρέπει, τι να κάνουν. Θέλουμε να ερχόμαστε για φαγητό, γιατί μας αρέσει εδώ και αισθανόμαστε όμορφα. Αλλά το σκέφτεσαι όταν πρέπει να περιμένεις ώρες στα σύνορα», δήλωσε χαρακτηριστικά σε ελληνική ιστοσελίδα (evrosnews) ένας από τους πολλούς γείτονες που ήρθαν το Σάββατο στην Ορεστιάδα.
Δεν (πρέπει να…) είναι άγνωστη στο «κέντρο» η τραγική κατάσταση στα σημεία ελέγχου των συνόρων μας, αλλά όλο κάτι γίνεται και οι κατά καιρούς εξαγγελίες έργων για τη βελτίωση των υποδομών δεν υλοποιούνται.
Ανάλογη με τον Εβρο είναι η κατάσταση στον μεθοριακό σταθμό των Ευζώνων, όπου τμήμα του ευρωπαϊκού αυτοκινητοδρόμου, που οδηγεί στην καρδιά της Ευρώπης, παραμένει χωρίς φωτισμό, με διαχωριστικά και παράπλευρα στηθαία και με άσφαλτο της κακιάς ώρας, όπου καταγράφονται πολλά σοβαρά τροχαία.
Οι έχοντες την ευθύνη για τον νευραλγικό αυτόν τομέα οφείλουν να δώσουν απαντήσεις. Με τους πολέμους στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, το τοπίο των μετακινήσεων ανθρώπων και μεταφορών αγαθών στα σύνορά μας έχει αλλάξει και οι υφιστάμενες υποδομές μας δεν αντέχουν. Το «κέντρο» δεν μπορεί να αγνοεί τη νέα πραγματικότητα.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Είναι παιγνίδια των κατασκευαστικών εταιρειών ή κάποιοι υψηλών «πατριωτικών» τόνων παράγοντες, τοπικοί ή κεντρικοί, νομίζουν ότι με το να μπλοκάρουν τα έργα τιμωρούν τους «κακούς γείτονες», όπως σιγοψιθυρίζεται στη μεθόριο;