Το δικαίωμα να μη γίνεις πατέρας

2' 35" χρόνος ανάγνωσης

Το δικαίωμα να μη γίνεις

πατέρας

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΧΑΝΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ

ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΟΤΑΝ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ

ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΨΟΥΝ, ΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΠΑΤΕΡΕΣ

ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ Η ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

ΓΥΝΑΙΚΑ, τεύχος 62, Ιούλιος 2013

Στις ευρωπαϊκές χώρες όπου έχουν εκλείψει οι προκαταλήψεις

σχετικά με τη μητρότητα χωρίς γάμο, είναι εύκολο να γίνεις πατέρας

χωρίς να το υποψιαστείς. Κι ενώ η μητρότητα χωρίς γάμο και η

ισότητα δικαιωμάτων των παιδιών εκτός και εντός γάμου θεωρούνται

απλά πράγματα, αναφύεται ένα προβληματάκι σχετικά με την πατρότητα.

Πολλοί άντρες αισθάνονται πως παγιδεύτηκαν, πως έγιναν πατέρες παρά

τη θέλησή τους, από καθαρή τύχη ή βάσει ενός σχεδίου που δεν ήταν

δικό τους. Πάντως ο νόμος είναι σαφής: ο πατέρας (η ταυτότητα του

οποίου βεβαιώνεται με εξέταση DΝΑ) έχει μια σειρά από υποχρεώσεις

και κανένα δικαίωμα.

Για παράδειγμα, αν πιστοποιηθεί ότι κάποιος είναι πατέρας ενός

δεκάχρονου παιδιού, οφείλει –συμφώνως προς τον ευρωπαϊκό νόμο– δέκα

χρόνια διατροφή στη μητέρα, παρ’ ότι ίσως δεν θυμάται καν την

ύπαρξή της. Επειδή απλούστατα οι γυναίκες αποφασίζουν για τη

μητρότητα, ενώ οι άντρες δεν αποφασίζουν για την πατρότητα. Μπορεί

να πει κανείς: οι άντρες έχουν περισσότερες ελευθερίες και

δικαιώματα· ας στερηθούν ένα. Ομως αυτή η λογική μοιάζει με

εκδίκηση.

Η εκδίκηση παίρνει συχνά ταξικό χαρακτήρα. Τα περισσότερα

επιβεβλημένα τεστ DNA αφορούν άντρες με κοινωνική επιτυχία και

σχετικά μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Συχνά αυτοί οι άντρες είναι

παντρεμένοι που έχουν εμπλακεί σε σύντομες συναντήσεις χωρίς

υποσχέσεις. «Αρα καλά να πάθουν!» θα πουν πολλοί, ώστε να

υπογραμμίσουν την υπευθυνότητα που πρέπει να επιδεικνύουμε στις

σεξουαλικές σχέσεις. Υπευθυνότητα πρέπει βεβαίως να επιδεικνύουμε

σε όλα – όχι μόνο στις σεξουαλικές σχέσεις. Η υπευθυνότητα διαφέρει

ωστόσο από τον πουριτανισμό, τη σεμνοτυφία, τον ασκητισμό.

Υπάρχει και συνέχεια. Οσοι αρνούνται να υποστούν το τεστ

επιβαρύνουν τη θέση τους: οι δικαστικές αρχές έχουν τη δικαιοδοσία

να αποδώσουν πατρότητα ακόμα και χωρίς εξετάσεις βιολογικού υλικού,

με βάση μαρτυρίες τρίτων. Ακολουθεί κατακραυγή εναντίον των

ακούσιων μπαμπάδων, η οποία θυμίζει την όχι και τόσο παλιά

κατακραυγή εναντίον των γυναικών που αποκτούσαν παιδιά χωρίς να

παντρευτούν ή που έκαναν εκτρώσεις, που αποφάσιζαν δηλαδή για το

πώς και για το πότε θα γίνουν μητέρες.

Το επιχείρημα της επιβολής της πατρότητας βασίζεται τελικά στη

βιολογία, σ’ ένα είδος μηχανικής. Ομως η πατρότητα είναι ένας

κοινωνικός και ψυχικός ρόλος, όχι μια ιδιότητα που μπορεί να

επιβληθεί διά νόμου. Γι’ αυτό πιστεύω ότι οι γυναίκες που θέλουν να

κάνουν παιδιά χωρίς τη συγκατάθεση των αντρών θα πρέπει να φέρνουν

σε πέρας ολόκληρη την επιχείρηση, χωρίς να απαιτούν τη συμμετοχή

αγνώστων, και μάλιστα απρόθυμων ή εχθρικών αγνώστων. Η ισότητα των

φύλων δεν συνεπάγεται άλλωστε μεταφορά προνομίων από το ένα φύλο

στο άλλο, ούτε affirmative action, δηλαδή ένα είδος θετικής

διάκρισης υπέρ του μέχρι πρότινος αδικημένου φύλου. Μεταξύ

συναινούντων ενηλίκων πρέπει λοιπόν να αναγνωρίζεται το δικαίωμα

τόσο των γυναικών όσο και των αντρών να μην κάνουν παιδιά αν δεν το

επιθυμούν. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε το εξής: οι γυναίκες χάνουν το

παιχνίδι της ισότητας όταν κυνηγούν τους άντρες είτε για να τους

νοικοκυρέψουν, είτε για να τους καταστήσουν με το ζόρι πατέρες και

να τους φορτώσουν διά βίου ρόλους.

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT