Είχα γράμμα από τον «Οπλίτη του Αλβανικού Πολέμου»! Η χαρά μου δεν κρύβεται! Μου γράφει, κάπου από το Παλαιό Φάληρο, όπου τώρα απολαμβάνει τη συντροφιά των βιβλίων του, τα οποία τόσο του είχαν λείψει, εκεί στα χιονισμένα υψώματα της Γράμποβας. Και τι μου γράφει; Πως ευχαριστεί όλη την «Καθημερινή» που πρόβαλλε επίκαιρα το βιβλίο του, και ονομαστικά τον Τήλεφο και τον Παντελή Μπουκάλα που αφιέρωσαν τη σελίδα τους στις «Ημερολογιακές Σημειώσεις ’40-’41» και ειδικά τον συμπολίτη του «Φιλίστορα», τον Μιχάλη Κατσίγερα «που είναι ο συμβαλών στην εκτύπωση επικαίρως του όλου βιβλίου». Θα καταλάβετε, φίλοι μου αναγνώστες, ότι ο αποστολέας της επιστολής που έφθασε, ενώ όλα τα βιβλία κατέβαιναν από τα ράφια κι ετοιμάζονταν για ταξιδάκι, δεν είναι άλλος από τον τ. καθηγητή Πανεπιστημίου προέδρο της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και συγγραφέα των εποχικών λαογραφικών βιβλίων από τον εκδότη Στρατή Φιλιππότη, τον κ. Δημήτριο Σ. Λουκάτο. Μια επιστολή που θα πάρει θέση κοντά σ’ αυτές που φυλάσσονται, επειδή έχει τη διεύθυνση υπογραμμισμένη «Γραφεία Οδός Σωκράτους 57, Αθήνα, 104 31». Και όπως μας ευχήθηκε ο σοφός γλυκύτατος φίλος και «Καλό Μήνα» όλα θα πάνε καλά και ο δίαυλος επικοινωνίας μένει ανοιχτός. Να ευχαριστήσουμε για τα τόσο καλά λόγια σας, οι συνάδελφοι. Οταν ένα βιβλίο είναι τόσο καλό όσο αυτό του «Οπλίτη του Αλβανικού Πολέμου» ο αναγνώστης ευχαριστεί τον συγγραφέα. Και στο επόμενο.
Εχει η Τήνος ομορφιές, έχει και κάτι επιγραφές! Με τον φακό του Κυριάκου Ντελόπουλου
Φέτος η Τήνος μάζεψε, όπως η γύρη τις μέλισσες, όλους τους Ελληνες αφήνοντας στην Κεφαλονιά, και στο Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι, τους ξένους που ήρθαν για να κολυμπήσουν στις αμμουδιές της, ωραίες όσο και φωτογενείς, με τον νου μήπως βρουν και καμία Πελαγία που να μοιάζει στην Πηνελόπη Κρουζ! Φίλοι αναγνώστες αγόρασαν κτήμα, έχτισαν σπίτι, πήραν πλεούμενο και δεν χορταίνουν τις ομορφιές της, τους ήρεμους περιπάτους στα γραφικά όσο και αμόλευτα χωριά της. Η Τήνος που ήταν το νησί των καλλιτεχνών ευτυχώς δεν κινδυνεύει να τουριστικοποιηθεί, αλλά διατηρεί τη γαλήνη της και τον απλό της τρόπο που την κάνουν ιδιαίτερα φιλόξενη. Πήγε εκεί και ο Κυριάκος Ντελόπουλος, με τη φωτογραφική του μηχανή, τη γύρισε, στάθηκε και στα πολλά της ταβερνάκια και καφενεία, και να το αποτέλεσμα. «Τηνιακή Επιγραφοποιία» ένα μικρού σχήματος, και μεγάλης γοητείας, βιβλίδιον (δικός του ο χαρακτηρισμός!) από τις Εκδόσεις Ερίννη. Αλλά ας τον αφήσουμε να μας τα πει καλύτερα εκείνος, ως συγγραφέας και φωτογράφος. «Με μια minolta στο χέρι και τη συντροφιά της Ζανίν και δύο κάλλιστων φίλων, γυρίσαμε και πατήσαμε καλά τη γη της Τήνου!
Εστίασα το προσωπικό μου ενδιαφέρον και τον φακό της μηχανής σε μια όχι ξεχασμένη, αλλά σοβαρά νοθευμένη, πάλαι ποτέ, ελληνικά μερακλίδικη λαϊκή τέχνη, που άνθισε, καρποφόρησε και μαράθηκε. Οχι όμως και στην Τήνο… Η καλλιέπεια που ενυπάρχει στη δουλειά των σημερινών επιγραφοποιών του νησιού είναι έκδηλη. Αναδύεται ζωηρά η επιμέλειά τους και αναδίνεται έντονα η αίσθηση του γούστου τους… Ζωηροί και ενίοτε τολμηροί οι χρωματισμοί τους, συγκλίνουν με το άμεσο περιβάλλον τους: τις θύρες, τα παράθυρα, τις βιτρίνες, τους τοίχους σε μια ταιριαστή συνεργασία». Τον εντυπωσίασαν και οι ονομασίες των μαγαζιών που «διακρίνονται για τη φαντασία τους, την απελευθέρωσή τους από την ομοιομορφία και συμβάλλουν στην καταδεκτικότητα του μαγαζιού». Και βεβαίως, είναι όλες γραμμένες ελληνικά, όπως και οι τιμοκατάλογοι. Αν το ευρώ όπου να ‘ναι μπαίνει στη ζωή μας, το χταπόδι στα κάρβουνα ή τα λαδερά κρατούν τη ρίζα καταγωγής τους, επιτρέποντας στην ΡΙΖΖΑ και στην carbonara να μεταγλωττισθούν στα ελληνικά! «Η έκδοση προκλήθηκε από τη διασταύρωση του ενθουσιασμού δύο παλιών φίλων, του γράφοντος και του συνετού και συνεπούς εκδότη, του Τήνιου τηνολάτρη Στρατή Γ. Φιλιππότη που πρόσθεσε έναν ακόμη τίτλο στην ήδη πλούσια τηνιακή βιβλιογραφία που έχει εγκαινιάσει από χρόνια». Ας δούμε μερικές επιγραφές με τον φακό του Κυριάκου Ντελόπουλου: Εστιατόριον ΑΥΡΑ με φανερή την επίδραση του Μέντη Μποσταντζόγλου, του πρώτου που αγάπησε τη λαϊκή επιγραφή και την έκανε ζωγραφική-έργο τέχνης.
Στον Πύργο, αντί για τις πληκτικές σιδερένιες ταμπέλες τύπου «Ελ. Βενιζέλος» μία μοντέρνα σύνθεση σε παραδοσιακή τεχνική στο μάρμαρο. Ακόμη μία που δείχνει τον δρόμο προς την πλατεία με τον Ηλιο, όπως θα ‘λεγε και ο ποιητής, μαρμαροπελεκητό!
«Love and War» από τον Ζάχο Χατζηφωτίου
…που διέπρεψε και στους δύο τομείς! Το σύνθημα «Κάντε έρωτα και όχι πόλεμο» τροποποιημένο έγινε βιβλίο, με τις σημειώσεις από τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, όπου διέφυγε το 1941 σε ηλικία 17 ετών για να πολεμήσει στο Τομπρούκ, στο Ελ Αλαμέιν και να περάσει με αρματαγωγό στην Ιταλία, από όπου επέστρεψε στην Ελλάδα στα μέσα των Δεκεμβριανών. Με θητεία στη δημοσιογραφία, στην τηλεόραση και στην τοπική αυτοδιοίκηση και με 14 βιβλία που έκαναν πολλές εκδόσεις, ο Ζάχος Χατζηφωτίου έχει πολλά να πει, και ξέρει και το πώς!
Το βιβλίο του «Στα Μονοπάτια του πολέμου» από την Ωκεανίδα, 1997, έγινε αγγλική έκδοση με τη χορηγία του Ιδρύματος Σταύρου Νιάρχου. Με τον μπον βιβέρ μεγαλοεφοπλιστή θα πρέπει να συναντήθηκαν συχνά στα μονοπάτια της ειρήνης, σε Μύκονο, Σπετσοπούλα και όπου αλλού πήγαινε το τζετ-σετ.
Η παρουσίαση έγινε στην Τεχνόπολη της Πειραιώς 100, στο Γκάζι, ομιλητές ήταν ο καθηγητής και βουλευτής κ. Προκόπης Παυλόπουλος και ο συγγραφέας, ενώ ο εκδότης, πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας κ. Γεράσιμος Αποστολάτος και ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων πλαισίωσαν τον συγγραφέα στο πάνελ, με πολλές προσωπικότητες στο ακροατήριο.
Αλλά προφανώς όλα αυτά είναι κακοήθειες…