Τελευταία ευκαιρία
Είναι από καιρό τώρα προφανές ότι το έργο της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 είναι βαρύ στους ώμους του πολιτικού προσωπικού που κυβερνά. Η ελληνική υποχρέωση είναι, όμως, δεδομένη και ο πρωθυπουργός έχει πλέον προσωπική ευθύνη για το έργο που πρέπει να ολοκληρωθεί σε ένα συγκεκριμένο χρόνο – οριακώς επαρκεί μετά τα γνωστά «ρεσιτάλ» καθυστερήσεων που έχει επισημάνει επισήμως και η ΔΟΕ.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα γίνουν το 2004. Αλλά το θέμα είναι να γίνουν σωστά και να μη χρεώσουν την Ελλάδα με κανένα διεθνές «ρεζίλι». Τα πράγματα δεν πρόκειται να πάνε καλά όμως, αν οι αρμόδιοι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, αν δεν συνεργασθούν προσεχώς όπως πρέπει, εκεί που πρέπει, μεταξύ τους, αν δεν βάλουν στην άκρη ορισμένοι τις «αρχηγικές» φιλοδοξίες τους και αν δεν βρεθεί τρόπος καλής και γρήγορης συνεργασίας της κας προέδρου του «Αθήνα 2004» και των υπουργών.
Αντί για δηλώσεις και «μεγάλα λόγια», αντί για «κόντρες» και «καρφιά» και «μπαλάκια» οι έχοντες ευθύνες για τα έργα των Ο.Α. υπουργοί, «κορυφαίοι» και μη, ας δουλέψουν πολύ σκληρά, για να μην είναι αύριο κωμικά πρόσωπα σε μια οδυνηρή φάρσα. Οσο για τις πολιτικές φιλοδοξίες που ενδεχομένως έχει προσωπικώς η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου, αυτές δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον σήμερα ούτε και θα έχουν έως το καλοκαίρι του 2004 τουλάχιστον.
Για να πάνε τα πράγματα πολύ καλύτερα απ’ ό,τι πήγαν έως σήμερα, ο κ. K. Σημίτης θα πρέπει από την πλευρά του να πάψει να «επιβλέπει» αφ’ υψηλού την όλη επιχείρηση. Το ζητούμενο πλέον δεν είναι να «ενημερώνεται» ο πρωθυπουργός για την πορεία της όλης υπόθεσης και να προεδρεύει σε συσκέψεις στις οποίες πιστοποιούνται προβλήματα. Το ζητούμενο είναι να κάνει ο κ. Σημίτης κανονική δουλειά προϊστάμενου των κυβερνητικών και κρατικών μηχανισμών, που βρίσκονται σε κίνηση. Κι αν κάποια πρόσωπα δεν «τραβάνε», χρόνος για «θεραπείες» τους δεν υπάρχει. Μόνο χρόνος για άμεση αντικατάστασή τους μπορεί να υπάρχει.
Οι καθυστερήσεις είναι πολύ μεγάλες. Η όλη υπόθεση βρίσκεται στο «κόκκινο». Και δεν χρειάστηκε για να πιστοποιηθεί αυτό ούτε η κριτική της Νέας Δημοκρατίας, ούτε οι αγωνιώδεις επισημάνσεις που φέρεται ότι έκανε προ ημερών η κ. υπουργός ΠΕΧΩΔΕ σε σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό. Πολύ μικρή σημασία έχει όμως σε αυτήν τη φάση να καταγραφούν με ακρίβεια οι ευθύνες συγκεκριμένων προσώπων -όλοι επιλογές τουπρωθυπουργού- για το τι πήγε άσχημα ή τι δεν έγινε έως τώρα. Αλλωστε, σε τι θα χρησίμευε πλέον κάτι τέτοιο; Σημασία έχει η εξέλιξη που θα έχει η «κούρσα», η οποία υποτίθεται ότι ξεκινάει τώρα με τη «νέα» κυβέρνηση του «ενισχυμένου» κ. K. Σημίτη, για να κερδηθεί ο πολύ χαμένος χρόνος. Και θα είναι αφελής βεβαίως όποιος υπουργός εκτιμήσει, ενδεχομένως, ότι μεταθέτοντας ευθύνες σε άλλους συναδέλφους του θα μπορέσει να αποφύγει αυτές που ο ίδιος έχει αναλάβει, αποδεχόμενος τη θέση που του δόθηκε.
Μόνο οι βροχές φταίνε
Οχι, δεν θα σχολιάσουμε θυμωμένοι και εφέτος την άθλια κατάσταση που δημιουργείται στην Αττική εξαιτίας χειμερινών νεροποντών. Καταντάει γελοίο να «ξεφωνίζει»κανείς κάθε χρόνο κυβερνητικούς, δημοτικούς και κρατικούς παράγοντες για τα ΙΔΙΑ πράγματα και ΤΙΠΟΤΕ να μην αλλάζει. Χρόνια τώρα επισημαίνονται οι ίδιες ελλείψεις, η ίδια αμέλεια, δίδονται οι ίδιες «εξηγήσεις» δίδονται οι ίδιες υποσχέσεις για την επόμενη χρονιά, οπότε η ίδια κατάσταση επαναλαμβάνεται και… φτου κι απ’ την αρχή…
Είναι προφανές, ότι τέτοιου είδους προβλήματα «καθημερινότητας» ξεπερνούν κατά πολύ τις δυνατότητες του πολιτικού προσωπικού, των δημοτικών αρχόντων και των «αρμοδίων» κρατικών υπηρεσιών, που διαθέτει η «ισχυρή» χώρα μας. Δεν μπορούν απλούστατα όλες αυτές οι «δυνάμεις» να δώσουν στο Λεκανοπέδιο την υποδομή (και σιγά το τρομερό έργο…) που είναι απαραίτητη, ώστε να μην πνίγεται στο νερό, όταν έρχονται δυνατές βροχές.
Κάποτε, πριν από μία και κάτι 20ετία, ένας πρωθυπουργός έπειτα από μια γερή νεροποντή που είχε προκαλέσει καταστροφές είχε δηλώσει θλιμμένος, με ειλικρίνεια, ότι δυστυχώς η Αθήνα δεν μπορεί να αντέξει παρά μόνο «συνήθεις» νεροποντές. Πολλοί τότε (και πρώτη η τότε αξιωματική αντιπολίτευση) ειρωνεύτηκαν άγρια την πολιτική ηγεσία. Πέρασαν τα χρόνια, ήρθαν στα πράγματα «σοσιαλιστές», «φιλελεύθεροι», «εκσυγχρονιστές» και η Αθήνα παρέμεινε στη δυνατότητα αντιμετώπισης νεροποντής μόνον αν αυτή είναι «συνήθης». Ετσι και γίνει «ασυνήθης», πνίγεται στα νερά και τρελαίνει το νευρικό σύστημα εκατομμυρίων κατοίκων της.
Θα υπομείνουμε, λοιπόν, όλοι αναγκαστικώς και τούτη τη χειμερινή σεζόν τις «ασυνήθεις» νεροποντές και του χρόνου, με το καλό, εδώ θα είμαστε για να δούμε τα ίδια, να πάθουμε τα ίδια, να πούμε τα ίδια. (Οχι, δεν θα σχλιάσουμε το ότι χθες «έσταζε» στα Σπάτα η οροφή σε μέρος του νέου διεθνούς αεροδρομίου)
Προφητική «πολιορκία»
Καταπληκτικό το σενάριο της αμερικανικής ταινίας «Η πολιορκία», παραγωγής 1998 (προβλήθηκε στον ΑΝΤ1, προχθές βράδυ). Ο σεναριογράφος φαντάστηκε ότι στη Νέα Υόρκη τρομερά κτυπήματα Αράβων τρομοκρατών με πολλά θύματα φέρνουν σε απόγνωση την πολιτική ηγεσία, που λυγίζει και δέχεται να αναλάβει την επιχείρηση εντοπισμού και καταστροφής του τρομοκρατικού κυκλώματος ο Στρατός. Το FBI διαφωνεί, αλλά δεν ακούγεται. Τελικώς ο «κακός» στρατηγός που κάνει μαζικές συλλήψεις μουσουλμάνων στην πόλη και προκαλεί τεράστια προβλήματα χάνει το παιχνίδι και οι «καλοί» νικούν. Το εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι ότι στο σενάριο, οι εκπαιδευμένες τρομοκρατικές ομάδες που πλήττουν τις ΗΠΑ ελέγχονται από έναν «σεΐχη», που χρηματοδότησε προηγουμένως μυστικά η CIA για να πολεμήσει τον Σαντάμ Χουσεΐν. Μετά, η «πολιτική» αλλάζει και ο «σεΐχης», φανατικός ακραίος ισλαμιστής που «ερμηνεύει» το Κοράνιο κατά τον δικό του τρόπο, στέλνει νεαρούς Αραβες αφοσιωμένους σε αυτόν, που δεν φοβούνται τον θάνατο, να σπείρουν με τις βόμβες τους τον τρόμο στους Αμερικανούς. Αν εξαιρέσει κανείς από το σενάριο το στοιχείο της προσωρινής παρέμβασης του Στρατού, ΟΛΑ τα άλλα στοιχεία του είναι ΟΜΟΙΑ με αυτά που συνθέτουν το σημερινό «στόρι» της περίπτωσης του τρομοκρατικού κτυπήματος της 11ης Σεπτεμβρίου και του Μπιν Λάντεν.
Απελπιστικά «προφητικό» το σενάριο αυτής της ταινίας.
ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ
κ. K. Σημ., πρ.: Δεν είναι πολύ κεφάτοι ορισμένοι υπουργοί σας, ή κάνουμε λάθος; Ισως να μην το έχουν πάρει ακόμη απόφαση, ότι έχετε «καθαρή εντολή» στα χέρια σας. Μπονζούρ σε όλους, πάντως.
(Εννοείται βεβαίως, ότι κεφάτοι ή άκεφοι, μια χαρά τα περνάνε γενικώς όλοι τους.)
κ.κ. υπ. Παιδείας: Κλειστή η Ιατρική Σχολή; Ε, και τι σας νοιάζει εσάς; Πολύ σωστά το σκέπτεσθε έτσι.
κ.κ. κυβέρνησης: Παρντόν, αλλά με αυτήν την «καθημερινότητα» που μας βρίσκει, όταν βρέχει για πολλή ώρα στην Αττική, ασχολείστε; Πώς; Δεν προλαβαίνετε. Ευχαριστούμε.
κ.κ. ΠΑΣΟΚ: Ωστε υπάρχει θέμα «μαύρου» χρήματος στην πολιτική; Ποιος το περίμενε, ε;
κ.κ. Ν.Δ.: Τι να γίνει; Ψάχνετε εσείς, ψάχνουνε και αυτοί…
(Τα αποτελέσματα τέτοιων ερευνών είναι πάντοτε λυπηρά.)
κ.κ. «αρμοδίους»: Πώς; Σας βρήκε, λέτε, «απροετοίμαστους» η νεροποντή; Μα, τι ατυχία είναι αυτή πάλι! Ποτέ ισχυρή χώρα δεν ήταν τόσο άτυχη.
κ.κ. αναγνώστες: Εντάξει, τον χειμώνα βρέχει, έχει αέρα, κάνει κρύο. Αλλά στη δική μας χώρα το λέμε πλέον αυτό «κακοκαιρία», για να μπορούμε να δικαιολογούμε τα χάλια μας. Καλή σας ημέρα και καλό στέγνωμα.