Καλορίζικη η παραθαλάσσια ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Σας έρχεται η θαλάσσια αύρα μέσα από τις ειδήσεις και τα σχόλια; Μπροστά μία θάλασσα-καθρέφτης, με τα μποφόρ καταλαγιασμένα για την υποδοχή. Δεξιά η σόλα του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, στο πλάι η Καστέλλα, γοητευτική και με τη χαμηλή μολυβιά συννεφιά. Αυτή είναι η θέα του γραφείου του Τήλεφου που του έδωσαν ανοιχτούς ορίζοντες μήπως και γίνουν υψιπετή τα κείμενά του τώρα που η Ομόνοια, η Πειραιώς και η γειτονιά της Σωκράτους και της Ζήνωνος αποτελούν μία προσφιλή ανάμνηση, έστω και πρόσφατη!
Συναισθηματισμοί τέρμα! Σημασία έχει πως μαζευτήκαμε όλοι μαζί, στην Εθνάρχου Μακαρίου και Δημητρίου Φαληρέως 2, σε ένα εντυπωσιακό ιδιόκτητο μοντέρνο κτίριο, με μεγάλα παράθυρα γύρω-γύρω, φως και καθαρό αέρα και τη θάλασσα σύνορο μιας άλλης προσέγγισης, τώρα που η Αθήνα έμεινε πίσω και ο Πειραιάς, το λιμάνι είναι δύο βήματα!
Κι ήταν εδώ, το πρωί για να μας υποδεχθούν ο Πρόεδρος της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ Α.Ε.» κ. Αριστείδης Αλαφούζος και η κυρία Λένα Αλαφούζου, που κρατούσε και πρόσφερε ρόδια για το «καλώς ορίσατε».
Η τοπιογραφία της συνέχειας…
Πολιτιστικό-καλλιτεχνικό, τηλεοπτικό, μεταφραστικό, η αγγλική έκδοση KATHIMERINI, που κυκλοφορεί μαζί με την Herald Tribune, οι «Επτά Ημέρες» στον τέταρτο όροφο, μαζί με τον Τήλεφο – «Σημειωματάριο», και τους αρθρογράφους-σχολιογράφους, τον Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο, τον Θάνο Οικονομόπουλο, τον Παντελή Μπουκάλα, τον Γιώργο Δελαστίκ, μαζί και οι σκιτσογράφοι μας, ο Ηλίας Μακρής και ο Ανδρέας Πετρουλάκης, όλοι οι καλοί χωρούν! Στον τρίτο όροφο, η διεύθυνση, η πρώτη σελίδα, το πολιτικό, το οικονομικό, το ελεύθερο, το αθλητικό – όλες οι ειδήσεις, ο Θεός του Νέου Φαλήρου να δώσει να’ ναι καλές, για να τις σχολιάζουμε εμείς, του επάνω πατώματος με ανοιχτόκαρδα γραφτά! Στον πρώτο όροφο τα θεμέλια της εφημερίδας, οι τεχνικοί της παραγωγής που χωρίς αυτούς εφημερίδα δεν βγαίνει, δεν φτάνει στους αναγνώστες. Και το τηλεφωνικό κέντρο λειτουργεί -48.08.000- η ομάδα Security στη θέση τους, και οι προσκλήσεις και τα δελτία Τύπου και η αλληλογραφία, και τα καλορίζικα -ευχές και τηλεφωνήματα- βρήκαν τα δημοσιογραφικά γραφεία μας – αρχή καλή, όλα καλά και οι αναγνώστες μας καλύτερα!
Υπό μετακόμιση το Εθνολογικό Μουσείο από την Παλαιά Βουλή;
Μια λίαν ανησυχητική είδηση μας μεταφέρει αναγνώστης μας που βασίζεται σε άρθρο του κ. Γιώργου Μορφόπουλου, προέδρου του Συνδέσμου Ελλήνων Συλλεκτών και των Χαλκιδέων της Αττικής, το οποίο δημοσιεύθηκε στο «Πανευβοϊκό Βήμα» στο φύλλο της 11 Οκτωβρίου 2001. Ο κ. Γ. Μορφόπουλος ζητά «να επιστραφεί τώρα μέρος από τα μεσαιωνικά κράνη της Βενετοκρατίας στη Χαλκίδα, δεδομένου ότι το Εθνολογικό Μουσείο Αθηνών πρόκειται να κλείσει» (είναι ο τίτλος και ο υπότιτλος του άρθρου στο «Πανευβοϊκό Βήμα»). Με το δίκιο του ο αναγνώστης ρωτά τον Τήλεφο – λίγο για να τον πληροφορήσει, λίγο για να μεσολαβήσει η στήλη εάν, όντως, υπάρχει καπνός και φωτιά! – «πρέπει άραγε να διαβάζουμε επαρχιακές εφημερίδες για να πληροφορηθούμε ότι ένα από τα πλέον σημαντικά και παλαιότερα Μουσεία της Αθήνας πρόκειται να κλείσει και μάλιστα με επιτακτική εντολή του προέδρου της Βουλής των Ελλήνων; Σας παρακαλώ -καταλήγει ο επιστολογράφος- ερευνήστε το θέμα και ενημερώστε τους Αθηναίους, αλλά και όλους τους Ελληνες από τη στήλη σας»…
Επί το έργον: οι επαρχιακές εφημερίδες είναι ενήμερες και άριστα πληροφορημένες, ιδίως σε θέματα που αφορούν την περιφέρειά τους. Γι’ αυτό το δημοσίευμα αυτό του Οκτωβρίου, η στήλη το βρίσκει άκρως ανησυχητικό. Δεν πιστεύουμε ούτε στιγμή ότι το Εθνολογικό Μουσείο Αθηνών πρόκειται να κλείσει, ούτε ότι το ζήτησε επιτακτικά ο φίλτατος -και παλαιός συμφοιτητής- πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστολος Κακλαμάνης. Εάν όντως ζητήθηκε από τους ιθύνοντες του Ιστορικού και Εθνολογικού Μουσείου Αθηνών η άμεση εκκένωση του κτιρίου της Παλαιάς Βουλής, προκειμένου να στεγαστούν υπηρεσίες της Βουλής (στην οποία ανήκει ως ιδιοκτησία το κτίριο της Παλαιάς Βουλής) αυτό δεν σημαίνει ότι θα κλείσει το κατ’ εξοχήν Εθνικό Μουσείο της Ελλάδας, αλλά ότι θα χρειαστεί να μεταστεγαστεί σε άλλον ανάλογο παραδοσιακό χώρο. Με το θάρρος της 27χρονης έκφρασης γνώμης που έχει η στήλη «Σημειωματάριο» απευθύνουμε «ανοιχτή ερώτηση» τόσο στον κ. Πρόεδρο της Βουλής, εάν αληθεύουν όλα αυτά και εάν ναι, τι πρόκειται να συμβεί, όσο και στην αμέσως θιγόμενη διοίκηση του Εθνολογικού Μουσείου. Με την ελπίδα ότι τίποτε απ’ όλα τα ανησυχητικά δεν πρόκειται να γίνει, περιμένουμε την υπεύθυνη ενημέρωσή μας επί του θέματος. Το προηγούμενο των ανθοπωλείων του Συντάγματος, που στεγάζονται κάτω από την πλαϊνή είσοδο της Βουλής, τα οποία κλείνουν, ένα-ένα, όταν πεθάνουν οι ενοικιαστές, χωρίς να έχουν δικαίωμα, εν ζωή, να τα μεταβιβάσουν σε συγγενείς ή να τα δώσουν σε άλλους επαγγελματίες ανθοπώλες, κάνει τον Τήλεφο επιφυλακτικό. Δεν αρκεί να εξωραΐζεται η Βουλή εξωτερικά, να στήνονται αγάλματα, να εμπλουτίζονται εσωτερικά με πίνακες ιστορικού περιεχομένου οι καλλιμάρμαρες αίθουσές της. Πρέπει να κρατηθεί μακριά από επιθέσεις και κατηγορίες η ίδια η καλή φήμη της Βουλής -είναι μια απαίτηση της βούλησης των Ελλήνων, που πρέπει να γίνει σεβαστή…
«Λεωφόρος Νίκου Καζαντζάκη» – μια πινακίδα με ιστορία στην παραλιακή της Αιγίνης
Μια καταγγελία από τον Γιώργο Σγουράκη, πρόεδρο του «Αρχείου Κρήτης», την οποία συνυπογράφει η σκηνοθέτις-παραγωγός Ηρώ Σγουράκη μας βρίσκει όμοια απορημένους! Αφορά την παραλιακή λεωφόρο, που περνά έξω από το σπίτι όπου έζησε στις δεκαετίες ’20 και ’30 ο Νίκος Καζαντζάκης, και στην οποία έδωσαν το όνομά του για να τον τιμήσουν τα μέλη παλαιότερου Δημοτικού Συμβουλίου. Στον νυν δήμαρχο Αιγίνης κ. Τρύφωνα Γκότση, στον πρόεδρο και στα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου έστειλε το ζεύγος Σγουράκη επιστολή διαμαρτυρίας διότι «στην παραλιακή λεωφόρο του νησιού που από ετών φέρει το όνομα του Νίκου Καζαντζάκη (Λεωφόρος Νίκου Καζαντζάκη) έχουν τοποθετηθεί πινακίδες που την μετονομάζουν σε «οδό Στρατηγού Γεωργίου Μπήτρου» και μάλιστα ελάχιστα μέτρα από το ιστορικό σπίτι του Καζαντζάκη στο Λιβάδι της Αίγινας». Επισημαίνουν δε ότι από τις πολλές πινακίδες έχει διασωθεί μόνο μία κι αυτή με το όνομα του διάσημου συγγραφέα παραποιημένο. Για του λόγου το ασφαλές παραθέτουμε τη μία και μοναδική πινακίδα που τιμά το πέρασμα του Κρήτα συγγραφέα από την πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας, την καινούργια που τον διαγράφει στη μνήμη έναντι ενός στρατηγού που κάλλιστα μπορεί να τιμηθεί το όνομά του σε μία άλλη οδό της Αίγινας και όχι εξοστρακίζοντας τον Καζαντζάκη.
Μερικές συμπληρωματικές πληροφορίες: ο K. πρωτόρθε στην Αίγινα τον Μάιο του 1927, μένει ώς τον Απρίλιο του 1928 σε ένα σπιτάκι της χώρας. Τον Απρίλη του 1933 επιστρέφει στην Αίγινα από την Ισπανία και εγκαθίσταται μαζί με τον Παντελή Πρεβελάκη σε ένα σπιτάκι στο Λιβάδι. Τον Μάιο 1936 κτίζει το δικό του σπίτι, το οποίο πούλησε τον Μάρτιο του 1956 στον Νικόλαο Εμμ. Κουτουλάκη, κάτοικο Παρισίων. Στο σπίτι αυτό, στο Λιβάδι υπάρχει πέτρα όπου έχουν χαραχθεί «Εδώ έχει ζήσει ο Νίκος Καζαντζάκης». Με εμπιστοσύνη στην άμεση εξήγηση -και στην επαναφορά των πινακίδων στην πρώτη τους ονοματοδοσία- από τον δήμαρχο και το δημοτικό συμβούλιο Αιγίνης κλείνουμε το πρώτο «Σημειωματάριο» στο νέο δημοσιογραφικό γραφείο στο Φάληρο.
Τα πρώτα φώτα έχουν ανάψει, ο καιρός ξανοίγει, η νύχτα διαδέχεται ένα, χλωμό ηλιοβασίλεμα. Θα σας λέμε και τον καιρό…
Και δεν ξέρουν τι να κάνουν για να τον προσελκύσουν και πάλι στη Ν.Δ.