ΣΚΕΨΕΙΣ

1' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Από το «ειδικών προδιαγραφών» σχολείο της Αίγινας μέχρι τις κάμερες στο μετρό του Λονδίνου, η παγκοσμιοποίηση της παρακολούθησης εξελίσσεται σε μοντέρνα διαστροφή. Η αίσθηση ότι σε παρακολουθούν ως μαθητή, ως διαβάτη, ως επιβάτη του μετρό που τρώει βιαστικά ένα σάντουιτς και λερώνεται με μουστάρδα δίνει σε κάθε πράξη τον άχαρο δημόσιο ρόλο της: σε βλέπουν, ξέρουν τι κάνεις. Χαμογέλα και σκούπισε τα χείλη σου σε μια χαρτοπετσέτα. Αποχαιρέτα την ιδιωτική ζωή.

Από τους γονείς μας μάθαμε το λίγο ή πολύ σαβουάρ βιβρ που διαθέτουμε. Μάθε να τρως με το μαχαιροπίρουνο, κάτσε σωστά στην καρέκλα σου, χαιρέτησε διά χειραψίας – η ανθρωπότητα παρακολουθεί και βαθμολογεί την αβρότητά σου. Αυτή η αόρατη κάμερα της παιδικής ηλικίας, η φαντασίωση ότι σε βλέπει ο Θεός, οι άγγελοι, η θεία Λένα ή οι εξωγήινοι εισβάλλει ξαφνικά στη ζωή μας με δύο τρόπους: ως προστασία και ως παιχνίδι.

Γιατί προστασία; Επειδή οι τρομοκράτες παραφυλάνε παντού, όπως μάς λένε οι ειδήσεις, οπότε με μια κάμερα σε κάθε γωνιά δημιουργούμε ωραιότατη ψευδαίσθηση ασφάλειας. Μια ολοσέλιδΗ καταχώρΙση στον ελληνικό Τύπο διαφημίζει ένα «χωριό» κάπου κοντά στα Μετέωρα, κατασκευασμένο εκ του μηδενός με όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές μιας ελληνικής Ντίσνεϊλαντ: διαθέτει τείχη, κάμερες και ιδιωτική αστυνομία! Αξιοζήλευτα περιφραγμένη ζωή στο καταφύγιο…

Πώς φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο; Παίζοντας. Ο κινηματογράφος και η μελλοντολογική λογοτεχνία εξώθησαν στα άκρα τη φαντασίωση της παρακολούθησης. Υστερα ο «Μεγάλος Αδερφός» ήρθε για να δώσει στη φαντασίωση τον πειραματικό της χαρακτήρα. Η κρυφή χαρά της παρακολούθησης απέδειξε τον κερδοσκοπικό της χαρακτήρα: από κάθετι μπορούμε να βγάλουμε λεφτά και ν’ αποκτήσουμε φήμη.

Επιστέγασμα αυτής της θεωρίας, μια νέα εκπομπή με κάμερες στη γαλλική τηλεόραση. Ονομάζεται «Σταρ Ακάντεμι» (Ακαδημία Αστέρων) και η καινοτομία της είναι ότι οι εγκλεισμένοι θέλουν να βγάλουν δίσκο! Είναι όλοι κατά φαντασίαν μουσικοί και όποιος καταφέρει να μείνει μόνος του στο τέλος έχει εγγυημένο συμβόλαιο ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ και τρία κονσέρτα στο Ολυμπιά…

Μ’ άλλα λόγια, αν εξοικειωθείς με την παρακολούθηση, υποφέρεις αλλά κερδίζεις πάντα κάτι στο τέλος: στην καλύτερη περίπτωση φήμη και λεφτά. Στην χειρότερη, την πολυπόθητη ασφάλεια. Τα τηλεπαιχνίδια λανσάρουν και προωθούν μια νέα αντίληψη ζωής: το life style της κάμερας γίνεται μόδα. Το σοκ που προκαλεί η αφύσικη έκθεση του σώματος, των συναισθημάτων, των συνηθειών ισοφαρίζεται από τα οφέλη. Η παιδική φαντασίωση επιβραβεύεται: αν δεν είσαι απρόβλεπτος, αληθινά απρόβλεπτος, μπορείς να κερδίσεις την αγάπη του τηλεθεατή και πλούσια δώρα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή