Ορθότατη η απόφαση του υπουργού Παιδείας κ. Π. Ευθυμίου να προωθήσει την κατάργηση του θεσμού των μετεγγραφών φοιτητών πανεπιστημίων του εξωτερικού σε ελληνικά ΑΕΙ, αφού προχωρήσει στις σχετικές συνεννοήσεις με τους πρυτάνεις των πανεπιστημίων της χώρας μας, οι οποίοι άλλωστε από καιρό πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση.
Εν πρώτοις, διά της υλοποιήσεως της αποφάσεως αυτής, θα αποκατασταθεί επιτέλους μία μείζων αδικία και καταστρατήγηση της αξιοκρατίας εις βάρος εκείνων των μαθητών, οι οποίοι διά σκληροτάτης προσπάθειας κατόρθωναν να περάσουν τις εισαγωγικές εξετάσεις, συχνά και με δεύτερη ή και τρίτη προσπάθεια στις δυσκολότερες σχολές: Αίφνης καθίσταντο συμφοιτητές πληθώρας αποτυχόντων, οι οποίοι αφού περιόδευαν ένα δύο χρόνια σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού -συχνότατα κάποιο ίδρυμα ευκαιρίας- επανέκαμπταν ανέτως διά της τεθλασμένης στην Ελλάδα, ως μετεγγραφόμενοι εκ της αλλοδαπής, έχοντας παρακάμψει νομοτύπως τον σκόπελο των εξετάσεων.
Επιτέλους, είναι καιρός να δοθεί τέρμα σε αυτό το είδος «φοιτητικού τουρισμού», ο οποίος εδράζεται σε ένα επονείδιστο και δισυπόστατο εμπόριο – αφενός στις χώρες σπουδών και αφετέρου παρ’ ημίν. Στις χώρες σπουδών, συνήθως εκείνες του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού», η άθλια οικονομική κατάσταση έχει οδηγηθεί σε εξαθλίωση και τους διδάσκοντες στα πανεπιστήμια, με αποτέλεσμα ο χρηματισμός των περισσοτέρων εξ αυτών να αποτελεί τον κανόνα, αν όχι την προϋπόθεση επιτεύξεως καλού βαθμού.
Στην Ελλάδα, κατά καιρούς χαριστικές διατάξεις, επιδεχόμενες διασταλτικών ερμηνειών αμφιλεγόμενης σοβαρότητος (π.χ. μετεγγραφές για «λόγους υγείας» την προεκλογική ακαδημαϊκή χρονιά 1999 – 2000 κατέληξαν στην προβολή… τερατολογικής δικαιολογίας «ηφαιστειοφοβίας» προς επίτετυξη μετεγγραφής από τη Νεάπολη της Ιταλίας) αλλά και εξετάσεις που δεν έπεισαν πάντοτε για το αδιάβλητό τους, μαζί με κατά καιρούς εμφανισθείσες περιπτώσεις χρηματισμού διοικητικών υπαλλήλων, απαξίωσαν πλήρως τον θεσμό στη συνείδηση των πολιτών. Ανευ ουδεμίας αμφιβολίας, η κατάργηση των μετεγγραφών εκ των ΑΕΙ του εξωτερικού ανταποκρίνεται πλήρως στο κοινό αίσθημα.
Η παροχή διετούς μεταβατικής περιόδου προ της πλήρους απαγορεύσεως αποτελεί γενναιόδωρη προσφορά της πολιτείας προς εκείνους τους γονείς, οι οποίοι -ως μη ώφελλαν- προγραμμάτιζαν την εύσχημη παράκαμψη του θεσμού των εισαγωγικών εξετάσεων. Απαιτείται όμως μεγίστη προσοχή, προκειμένου να μην αξιοποιηθεί αυτή η επίδειξη κοινωνικής μεγαλοψυχίας προς την κατεύθυνση της καταστρατηγήσεως του πνεύματος και των στόχων της, κάτι που θα προκαλούσε τον κίνδυνο εκρήξεως του εμπορίου παρανόμων μετεγγραφών αυτού του τύπου.
Οι «φίλοι του λαού» και ο «τρελός»