Αλλη μια επιτυχία της «ισχυρής»
Είναι σε όλους γνωστό, ότι στη χώρα μας, με τις γνωστές (και διεθνώς, «ιδιαιτερότητες», ορισμένα σοβαρά θέματα κερδίζουν μια καλή θέση στην «επικαιρότητα», μόνον αφού συμβεί κάτι πολύ κακό, μόνον αφού προκληθεί πανικός από μια κατάσταση πραγμάτων. Ετσι, για παράδειγμα, σήμερα δεν ασχολείται κανείς στη δημόσια σκηνή με το αν η «ισχυρή» Ελλάδα τηρεί κανονικά τις κοινοτικές οδηγίες στην υπόθεση των «τρελών αγελάδων». Και όλοι ησυχάζουμε. Οταν όμως ο ευρωβουλευτής (του ΣΥΝ) κ. M. Παπαγιαννάκης υπέβαλε ερώτημα σχετικώς με το θέμα αυτό στην Κομισιόν, ο αρμόδιος για την υγεία και την προστασία των καταναλωτών, επίτροπος, κ. Μπιρν τον πληροφόρησε ότι:
Στο ζήτημα της ταυτοποίησης και καταχώρισης των βοοειδών στην Ελλάδα δεν υπάρχει συμμόρφωση στις κοινοτικές οδηγίες που αφορούν τις «τρελές αγελάδες», δεν γίνονται όπως πρέπει οι κτηνιατρικοί και ζωοτεχνικοί έλεγχοι. H Ελλάδα, ανέφερε ο κ. Μπιρν είναι μία από τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης που δεν τήρησαν ούτε την προθεσμία για τη δημιουργία ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων για την ταυτοποίηση και καταχώρηση των βοοειδών.
Το εν λόγω σύστημα έπρεπε να λειτουργεί το αργότερο από 31 Δεκεμβρίου 1999, αλλά η εισαγωγή δεδομένων άρχισε τον Οκτώβριο εφέτος και το όλο πράγμα θα ολοκληρωθεί, όπως υπολογίζεται, τον Ιούνιο 2002 – με καθυστέρηση, δηλαδή, τριών ετών…
«Μικρό» το θέμα, λοιπόν, σήμερα για την «επικαιρότητα». Ας ελπίσουμε ότι δεν θα συμβεί κάτι κακό αύριο, για να το μεγαλώσει…
Λόγια, λόγια…
Σχετικώς με το Αγροτικό, είπε στον «Αλφα Νιουζ» ο κ. Σωτ. Χατζηγάκης: «Το 20% του ελληνικού λαού είναι στη γωνία και σε πλήρη εξαθλίωση, και δεν κάνουμε τίποτε. Κάνουμε την πολιτική του Πόντιου Πιλάτου, νίπτουμε τας χείρας μας. Λέμε «σωστά τα αιτήματά σας», αλλά εμείς πίνουμε τον καφέ μας στο Κολωνάκι».
Καλή βεβαίως η αυτοκριτική από έναν πολιτικό, αλλά όταν έρχεται ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ, ποια αξία μπορεί να έχει; H εξαθλίωση στην οποία αναφέρθηκε ο συμπαθής, κ. Χατζηγάκης δεν είναι υπόθεση χθεσινή. Ηρθε αφού πέρασαν πολλά χρόνια στη διάρκεια των οποίων καταναλώθηκαν χιλιάδες «καφέδες» στο Κολωνάκι.
Είπε για το ίδιο ζήτημα, ο βουλευτής της Ν.Δ., κ. Ευ. Μπασιάκος, στο ραδιοφωνικό σταθμό «Αθήνα 98,4» πως «η σημερινή κατάσταση στον αγροτικό τομέα είναι αποτέλεσμα λαθών, παραλείψεων, αδιαφορίας». Αυτό είναι σήμερα πλέον σαφές. Αλλά σε ποιον χρεώνει τα παραπάνω ο βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Στους «άλλους» ή και στη δική του παράταξη;
Δεν έχει άδικο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν υποστηρίζει, ότι ο κ. Χατζηγάκης δεν μπορεί να διακριθεί σε ρόλο «Μαρίνου Αντύπα», όσο μαχητικός κι αν είναι στο Αγροτικό. Αλλά, νομίζουμε, ότι δεν ήταν ευτυχής επιλογή του κ. Χρ. Πρωτόπαπα η υπόμνηση του Μαρίνου Αντύπα. Το δικό του κόμμα έχει προ πολλών ετών χάσει οποιαδήποτε επαφή με οτιδήποτε μπορεί να έχει σχέση με το πνεύμα του Μαρίνου Αντύπα. Και πιθανότατα, αν ειπωθεί το όνομα αυτό σε νεωτέρων ηλικιών μέλη του ΠΑΣΟΚ, απορία θα προκαλέσει σε πάρα πολλούς. Τι ήθελε και τον θυμήθηκε, λοιπόν, ο εκπρόσωπος τον Μαρίνο Αντύπα;…
Η ευθύνη του ενός…
Δυσφορούν λοιπόν στο ΠΑΣΟΚ μια σειρά «κορυφαία» στελέχη με τον επιθετικό τρόπο με τον οποίο ο γραμματέας του κυβερνώντος κόμματος θέλει να κάνει τη «διαφορά» με τη Νέα Δημοκρατία. Ενώπιον του πρωθυπουργού στην προχθεσινή συνεργασία Κυβερνητικής Επιτροπής και Εκτελεστικού Γραφείου του κόμματος, μόνον ο κ. Π. Ευθυμίου υπερασπίστηκε τον κ. K. Λαλιώτη που δέχθηκε την κριτική «κορυφαίων» συναδέλφων του.
Υπάρχει, πράγματι, ένα ζήτημα με την τακτική που ακολουθεί ο κ. Λαλιώτης απέναντι στη Ν.Δ. και στον κ. K. Μητσοτάκη και με την παρελθοντολογία την οποία αναπτύσσει συχνά – πυκνά. Εχει ήδη δεχθεί επικρίσεις για την τακτική αυτή ο σήμερα γραμματέας του ΠΑΣΟΚ από πολλές πλευρές και από μερίδα του Τύπου. Αλλά, οι «κορυφαίοι» που σήμερα τον επικρίνουν, πότε αντελήφθησαν ότι η επιλογή της δημιουργίας κλίματος όξυνσης δεν είναι η σωστή; Οταν πρώτος ο πρωθυπουργός προ μηνών ξεκίνησε αυτό το επιθετικό «παιχνίδι», τι άποψη είχαν;
Τι έχει αλλάξει και τώρα ο κ. Λαλιώτης «αδειάζεται»; Είναι λογικό να υποθέσει κανείς, ότι μάλλον πρώτος ο πρωθυπουργός άλλαξε άποψη στο θέμα αυτό. Διότι όσο και αν έχει «δικές του» αντιλήψεις ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ για το πώς πρέπει να διεξάγεται ο πολιτικός – κομματικός αγώνας με τη Νέα Δημοκρατία, όση «αυτονομία» κι αν διαθέτει στον κομματικό χώρο του, δεν έκανε επί μήνες ό,τι «του κάπνιζε», επιτιθέμενος αγρίως στη Ν.Δ. και στον πρώην πρωθυπουργό κ. K. Μητσοτάκη. Για ό,τι έκανε είχε την κάλυψη του πρωθυπουργού.
…και ο πρωθυπουργός
Αν η πολιτική ηγεσία εκτιμά τώρα ότι ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να «κτυπήσει» τη Ν.Δ. το κυβερνών κόμμα δεν απέδωσε, και ότι αντιθέτως μάλλον ζημιά προκαλεί και δυσαρεστεί στον αγαπητό «μεσαίο» χώρο, ας αλλάξει πλεύση, ας αλλάξει «στρατηγική» με καθαρό τρόπο. Δεν μας βρήκε ποτέ σύμφωνους η τακτική της δημιουργίας οξύτητας, που ασκήθηκε επί μήνες από τον κ. K. Λαλιώτη. Αλλά, μας είναι εξαιρετικά αντιπαθής και η «παραδοσιακή» τακτική κατά την οποία, όταν δεν πάει καλά μια υπόθεση σε ένα κόμμα επιλέγεται, προκειμένου να γίνει μια αλλαγή της, η ενοχοποίηση ΕΝΟΣ προσώπου στο «εσωτερικό κύκλωμα» του κόμματος. Δεν πάει τόσος πολύς καιρός που ο πρωθυπουργός μόνο το παρελθόν του Λαϊκού Κόμματος του μακαρίτη Παναγή Τσαλδάρη δεν φόρτωσε στη Νέα Δημοκρατία για να την «κτυπήσει», μιλώντας από το βήμα της Βουλής, σε μια εντυπωσιακή επίδειξη παρελθοντολογίας. Μπορεί αυτή η «στρατηγική» να ενθουσίασε υπερβολικά τον κ. Λαλιώτη, αλλά οι «κορυφαίοι» που τώρα του χρεώνουν λάθος, πού βρίσκονταν τότε; Πότε άραγε και πώς βεβαιώθηκαν απολύτως ότι η αντιπαράθεση με τη Νέα Δημοκρατία πρέπει να γίνεται στη «βάση του κυβερνητικού έργου» χωρίς τεχνητές οξύτητες και παρελθοντολογίες;
Σίγουρα το «σκληρό ροκ» που θέλησε να αναβιώσει το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ με σολίστα τον κ. K. Λαλιώτη δεν του πάει καθόλου (με κανενός είδους ροκ δεν μπορεί να έχει σχέση το κυβερνών κόμμα). Ομως, αν ο πρωθυπουργός αντιπαθεί, όπως δηλώνει τουλάχιστον, την «εσωστρέφεια» στο ΠΑΣΟΚ, πρέπει να βρει καλύτερους τρόπους για να κάνει τις «στροφές» του.